Derin nefes al ver .Son kez yaptıktan sonra yataktan kalktım kendimi bildim bileli astım hastasıydım tek yaşayan biri için zordu bu hastalık ama son bir senedir ne zaman krizlerim tutsa ve bir yerde bayılsam kendimi hasatnede buluyordum galiba sapığım beni çok düşünüyordu gülümseyip yataktan kalktım en sevdiğim şarkı Passenger- Let her go'yu açıp dinlemeye başladım o sırada kendime birşeyler hazırlıyordum telefom titreyince düğmesine basıp kilit ekranının gelmesini bekledim kaç kere girdiğim model titreyen ellerim sayesinde olmuyordu en sonunda açıldığında "Günaydın " Mesajını görmüştüm tekrar kilitleyip masanın üzerine koydum yine gizli numaralı sapığımdı .O tam bir kaçık her yerde gözlerimi var bilmiyorum ama ne yaptığımı biliyor tuvalete bile korkarak giriyordum ama ondan korkmuyordum nedense sadece yaptığı şeyler saçma ve korkutucuydu biraz ......
Kantinde oturuken yanıma oturan kişye baktım
"Haru nasılsın"Eyy hadi ama ne işin var benim yanımda
"İyim yuna sen"
"Bende iyim"Derin nefes alıp soracağını sormasını bekledim
"Sapığını buldunmu"Evet bir ara boş boğazlık yapıp anlatmış olabilirim ama bundan ona ne
"Hayır neden sordun"Alayla gülümseyip yüzüme baktı
"Meraktan neyse görüşürüz"Lise son sınıf öğrencisine göre fazla süslüydü bu kız herneyse telefonuma gelen mesajla elime aldım
"Tek olmak sıkıcı olmalı "Evet sıkıcı gel yanımada çay ısmarla yazdığımın saçmalığını farkedince sildim ve telfonu yerien koydum bence kendisi tam bir korkaktı ve benle dalga geçiyordu o salağı bir bulursam kıçına kaş göz çizip ben dalga geçecektim....
Anahtarı deliğe takmadan önce etrafa baktım o sırada yerde bir poşet görmüştüm içinde 2 paket et vardı .Yok daha neler elimdeki notu düz tutup gözlerimi gezdiridm
"Bu aralar çok zayıfladın iyice yediğinden emin ol. Bu arada ilaçlarını unutma"Siktir yoksa zengin bir sapıkmı beni takip ediyordu kendi kendime gülüp içeri girdim kendimi koltuğa atınca telefonum tekrar titremişti
"Oturmada kalk yemek ye "Eyy evime kameramı yerleştirdi bu sefer ne kadar gülüp geçsemde sinirlerimi zorluyordu bi yandan da yunanın bugün neden sorduğunu bilmiyorum normalde sormazdı kesin bir şeyler biliyordu telefon numarasını çevirip açmasını bekledim
"Efendim haru"
"Yuna telefon sapığını tanıyormusun"Telefonda bir süre sessizlik olmuştu ardında güçlü bir kahkaha sesi
"Saçmalama haru neyden bahsediyorsun "
"Neden sordun bugün o zaman"
"Merak ettim dedim ya kapatmam lazım görüşürüz"Lafları ağzıma tıkıp kapatmıştı sürtük üstümü değiştirip etleri pişirmeye başladım en sonda kendime güzel bir ziyafet çekmiştim telefonum tekrar titreyince elime aldım
"Beni aramaktan vazgeç bulamayacaksın"Hadi ama nasıl yunadan şüphelenmem şimdi onla konuştuktan bir saat sonra sapığım mesaj atıyordu .Ahh yuna yarın ölümlerden ölüm beğen
Medyadaki şarkı bu kitap içindir o yüzden her bölüm dinleyebilirsiniz yada kitaba başlamadan bir kere türkçe alt yazısıyla dinleyin umarım beğenirsiniz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEE ME
FanfictionElimde duran telefondan son kez mesaj atıp kafamı yastığa koydum.Son kez dediğime bakmayın sadece bugünlük son kez Myungsoo hayatını ona adamış bir adamdı ama genç kız gölgesi gibi olan adamdan bi haberdi..
