"Ona dikkat et"Kafamı sallayıp myungsooyu içeri götürdüm yuna onun yanında kalmamı istemişti bende aklımdaki soruları biraz yatıştırmak için kabul etmiştim saate baktığımda gece 1 olmuştu myungsoonun uzandığı kanepenin karşısına ben oturdum gözleri açık tavanı izliyordu
"İyimisin"Sessizlik sinirlerimi bozucak seviyeye geldiğinde konuşmuştum . Ama o sadece gözlerine açıp kapatmıştı yanına gidip ellerini tuttum
"Benden çekinmene gerek yok"Destek verirmişcesine elini sıktım ama o bi yanda ellerini hızlıca çekmişti
"Bana acıma. Bu çok acımasızca" Ne diyordu bu ben sabahtandır onun için endişelenip korkarken neyin acımasından bahsediyordu
"Sana acımıyorum myungsoo seni seviyorum" Dalga geçer gibi gülüp tekrar soğuk bakışlarını üzerimde gezdirdi
"İnandırıcımı . Haru git..."
"Gitmeyeceğim.Üstünü değişelim eşyaların nerede" Onu duymamazlıktan gelip ayağa kalktım ilk bulduğum odaya girip ışığı aramaya başladım açtığımda kapıya sert bi şekilde yaslanmam bir olmuştu korkudan gözlerimi gözlerinden ayıramıyordum
"Myungsoo . Bırak" Titrek çıkan sesime ben bile şaşırmıştım
"Evimde dolanma çık dışarı"Bi cesaret onu kendimden itip etrafa baktım....
Ve sadece baktım ağzım açık bir şekilde her yerde resimlerim vardı ona döndüğümde aynı soğuk ve acımasız bakışları vardı neydi hayatını bu kadar siyaha çeviren neyin kiniydi bu ama tek bir gerçeği vardu oda beni seviyor olmasıydı . Yanına gidip yüzünü ellerim arasına aldım şuan bana çekici gelen vişne rengi gibi olan dudaklara dudağımı bastırdım . Evet tepki vermiyordu gözyaşalrım dudaklarımız üstünde yağmur taneleri gibi duruyordu dudaklarımızı ayırıp alnımı alnına dayadım gözlerini tam açacağı sırada ellerimle kapadım
"Sakın. Açma birdaha o bakışları görmeyi istemiyorum benden nefret ettiğini düşünüyorum artık . Ama myungsoo sana alıştım beni böyle bırakamzsın be tekrar yalnızlığıma gönderemezsin " Ellerimi gözlerinden çekip yüzüne baktım bana sıkıca sarılıp saçlarımı okşamaya başladı
"Seni bırakmayı çokmu istiyorum sanıyorsun yuna sana anlatmıştır herşeyi seni nasıl hayatıma alabilirim"Gözyaşlarım akarken ellerini tuttum
"Tedavi olabilirsin yanında olucam söz veriyorum"Derin nefes alıp ellerini ellerimden çekti
"Kaç kere denedim bir işe yaradığı yak"
"Bu sefer ben olucam yanında .Lütfen" Yanıma gelip kollarını belime sardı ne yani kabul edecekmiydi
"Haru ne var biliyomusun... Sadece git"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEE ME
FanfictionElimde duran telefondan son kez mesaj atıp kafamı yastığa koydum.Son kez dediğime bakmayın sadece bugünlük son kez Myungsoo hayatını ona adamış bir adamdı ama genç kız gölgesi gibi olan adamdan bi haberdi..
