Ağlamak hiç bir şeyi çözmezdi daha çok işleri dahada zorlaştorırdı ama benim bu aralar yaptığım tek şey ağlamaktı artık sapık felan umrumda değildi ben kendi halime ağlıyordum neden bende bilmiyorum saçma ama Sizde arada nefesiniz kesilene kadar ağlamak istersiniz o zaman sizi duyan sadece dört duvar olur. Soğuk duvarlar küflerinden başka şeylerede şahit olmuştur bizim gözümüzde sadece duvar olarak görünen aslında yaşanmışlıklarında bir parçasıdır duvarlar bazen tek ve son arkadaşımızdır ...
"Kendine gel"Myungso kolumdan tuttuğu gibi okulun arkasına götürdü bişey yapmadım canım omzuma çarpan kızı benzettim sadece
"Allahım ya sanane beni rahat bıraksana sen . Sanki önceden sen vardın" Doğruydu sanki önceden ağladığımda o vardı
"Ne diyorsun kendine gel biraz yaptıklarına bak ne değiştirdi seni böyle" Salak bu çocuk
"Cevabını bildiğin soruları sormak hoşuna gidiyor demi ama tekrar duymak istiyorsan yalnızlık "derin nefes alıp yere oturdum
"Yalnızlık beni bu hale getirdi"
Çok kısa oldu biliyorum neden yazdım çünkü bu aralar çok yalnızım burdaki satırlar bana itafen biraz o yüzden en yakın zamanda uzun bir bölüm gelecek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEE ME
FanfictionElimde duran telefondan son kez mesaj atıp kafamı yastığa koydum.Son kez dediğime bakmayın sadece bugünlük son kez Myungsoo hayatını ona adamış bir adamdı ama genç kız gölgesi gibi olan adamdan bi haberdi..