Elimde zincirlerle gözyaşı içinde düşünüyordum. Neden ben? Daha sonra ensemden soğuk bir nefes geldi. O gelmişti. Benim zincirimi çözdü. Bana yumruklar savurdu. O kadar acı vericiydiki...
Bana "Eğer dünya cani olmasa biz burda olmazdık " dedi. Hicbirsey anlamamistim muhabirler gelmeden koşarak saraya gittim. Iceri öyle bir acıyla girdimki tam ablam kapının onundeyken bana yan yan baktı.
Koşarak sarayın en küçük odası olan odama gittim. Parsomenler arasında bir mektup duruyordu. Som... işte ondan gelmişti. Mektubu açtım.
2 vote sonra devamı gelir canlarim :)
