I Waited for him

Chapter 2

Chapter 2

Kainis Talaga!! Nakakabanas! Yun lang sinabi? Di man lang ako kinamusta ts I hate him, I hate him. I don't want to see his face even his sexy voice I don't want to hear it. Wahhhhhh!!!! Kainis talaga huhuhuhu :'(

"Karina Feliciano! Bakit nakabusangot ka nanaman? Ha?" Si akeisha. Nakapamaywang pa.

"Ewan." Nakakabanas kasi.

"Hoy, bakit kilala mo yung new student na gwapo?"Nagtatakang tanong niya

Syempre, paano ko hindi makikilala eh siya yung kauna-unahang lalaking nangako na pakakasalan ako tapos yun na lang maririnig ko sa kanya? Sabi niya pa akong unang babatiin niya pagkauwi niya dito sa pilipinas eh di niya man pinaalam na nakauwi na pala siya -_-

"Kababata ko." Maikling sabi ko.

"Ows?" kung ayaw mong maniwala di wag. Hay, kainis talaga.

"Oo."

"Really? Gosh gosh pakilala mo naman ako, please." Isa pa tong badtrip.

"Bukas. As in dito na talaga siya mag aaral?" Alam ko kasi magka year kami. Alam ko 4th year na rin siya ayaw ko siyang maging classmate!! Pero 20 na siya diba? Ang gulo!

"Yah. I want to meet him na. Gosh, I'm so excited!" Kinikilig pa.

"Grabe naman kung kailan exam dun lilipat ang late niya na."

Di ako sinagot ni aki. Iniimagine pa yata si zech. Hay, I miss him. Kahit na bata kami noon hindi ko kinalimutan yung pangako niya... Yun lang kasi yung pangako na naramdaman ko hanggang sa puso.

Nandito kami ngayon sa canteen. Tanong ng tanong si aki tungkol kay zech kesyo ilan na raw naging girlfriend, kesyo ganon kesyo ganyan nakakaasar!!! Alam niyo kahit libro kasama niya, hindi nakakalimutan ang love life sa ganda niya ba naman di ba?

Sumusubo ako ng burger ng may umakbay sakin.

Zech?!!!

"Karin" Parang nakuryente ako sa kamay niyang nakapatong sa bilikat ko.

"O-oh, z-zech." Kainis nauutal pa ako

"I-tour mo naman ako sa school."

"Ayaw ko." nagulat siya syempre pero panandalian lang iyon.

"Okay." Sabi niya na parang napahiya.

Itong katabi ko naman kinikilig kahit wala na si zech. Nahurt rin ako sa sinabi ko.  E kasi naman Naiinis na ako sa kanya. Magsimula ngayon Mr. Buenzalido na tawag ko sa kanya. Ayokong tawagin siya sa pangalan niya.

The next day

Ayun kita ko na lang si mr. buenzalido na nakikipagusap sa mga babae. Ts playboy rin pala ang dami niyang sisiw.

Nasa classroom kami ngayon. Magkatabi kami ni mr. buenzalido. Iniinis niya ko kanina pa. Kinikiliti ako kung hindi kinikiliti, itatali niya yung bag ko sa upuan naiinis na ako sa kanya napakalikot tapos ang daldal pa.

"Karin, anong nangyari sayo? Bakit ang sama mo sakin? Is there anything wrong?" Kung alam mo lang.

"Wala. Huwag mo nga akong daldalan!"

"Karina, I miss you."

"What?!!!" What did he say? OMG!

"I miss your chan, your big chan pero lumiit na sumeksy ka tska wag ka ngang sumigaw patapusin mo muna kasi ako sumusigaw kana eh di pa man tapos." Nangaasar talaga to no? Batukan ko nga.

"Aray! That hurts." sabay halakhak. Buysit talaga.

"Whatever!" Tapos linubayan ko na.

Nakakalungkot akala ko naalala na niya yung pangako niya sa akin. I want to cry because there was a ten-year-old zech buenzalido that gave me a promise I had kept in my heart until now.