Hemen taksiden indik. Abimle yavaş yavaş polikilinik lere doğru yürüdük.
-Merhaba iyi günler
-Teşekkurler geçmiş olsun.
-Sıra alıcaktık.
-Tabi. 322 buyrun.
-Teşekkurler iyi günler.
Sıramızı aldık ve başladık beklemeye.
Abimle şakalaşıyor kurtuldum be diye kendimi motive ediyordum. Yaklaşık 2 saat oturduk. Burası insan kaynıyordu! Ağlayan, sızlayan, uyuyup horlayan derken kapidan isimleri okuyan abi bağırdı.
-CAN MISIRLI, CAN MISIRLI.
-Burdayız.
-Geçin abicim içeri.
İçeri geçmiştik muane olan hastalar vardı. Hemen ordan bir bayak doktor beni muane etmek için çağırdı.
-Gel bakalım esmer.
-İyi günler.
-Nedir şikayetin.
-Ben size direk kağıtlarımı verim.
Yavaş yavaş okudu her cümlede göz bebeyi büyüdü. Patoloji sonuçları , gözetim raporları derken biranda kafasını bana kaldırdı.
-Myofblastik mi ?
-Öyle diyorlar.
-Hemen geç uzan şuraya.
Güzel bir muhane oldum. Burnumdan kamera ile baktı vr enteresan diye bir yanıt verdi. Diğer meslektaşlarına seslendi. Onlar muhane ederken bir yandan bu zamana kadar neler olup bittiğini merak etmişlerdi. Bastan sona anlattım.
-Bu kesinlikle dişçinin işi değil bizim işimiz. Niçin ilk bize yönlendirmediler.
-Bilmiyorum.
Anlaşılan herkez birine kızıyordu.
Leyla hoca diğer hocalara döndü ve.
-Bu kitle nüks edicek çıplak gözle bile anlaşılıyor.
Haydaaa nüks ne ya diye düşünüyordum.
-Pardon leyla hocam nüks nedir?
-Tekrar çıkacak hemen ameliyat olmalısın. Orayı güzel bir oyma yapmalıyız.
-Ama ben daha...
Tam sözümü bitirmeden abim söze atıldı.
-Can sus!.
Abim sinirlenmişdi. Benimde ondan kalır yerim yoktu.
-İyi'de doktor hanım ben daha yeni ameliyat oldum ve başarılı geçtiği söylenildi.
-Lokal olan yer güzel alınmamış. Kesinlikle ameliyat gerekli.
Söylenecek ne vardı? Elden ne gelirdi? Peki demekten başka bir şey gelmezdi. Elime bir kaç kağıt verip yarın tekrar 08:00 de burda ol.
-Peki hocam. Siz nasıl isterseniz..
Aman allahım herşey şimdi başlıyor.
