Rob gebaart dat ik mag gaan zitten. Ik voel nu toch echt dat ik zenuwachtiger word. 'Ik heb je gezien in ehh...' 'Hilversum,'maak ik zijn zin af. 'Ja Hilversum ja,'gaat hij weer verder. 'Je hebt echt iets bijzonders in je Ilse. Ik wil je graag helpen met je carrière,'zegt Rob. 'Maar eerst even een hele belangrijke vraag, weet je zeker dat je dit wilt doen? Weet je zeker dat als je beroemd bent je al die fans en optredens nog wel leuk zult gaan vinden? Het is natuurlijk niet niks.' Tuurlijk wil ik dit. Het is mijn droom, al mijn hele leven lang! Ik kan dit nu niet meer laten vallen. 'Ja ik wil dit, heel graag zelfs. En ik weet zeker dat ik het leuk ga vinden!'zeg ik vastbesloten. 'Nou dat is overtuigend genoeg! Kom maar mee, dan laat ik je de stad zien. Ik weet zeker dat Nashville je favoriete stad gaat worden!'zegt Rob.
Als we een paar uurtjes later terug gekomen zijn in de studio gaan we wat eten. Nashville is zo mooi! Ik snap dat Rob hier zo positief over is. Ik loop weer mee met Rob naar de studio. Hij pakt een apparaat uit een kast. 'Oh ow,'zeg ik zacht. 'Wat?'vraagt Rob. 'Ik weet dus echt niet hoe dit werkt!'lach
ik. 'Ow, dit is niet zo moeilijk. Ik leer het je wel,'lacht hij. Het apparaat is ondertussen al opgewarmd en Rob doet er toast in. Hij wacht ongeveer 2 minuutjes en dan haalt hij hem eruit. 'Nu jij,'lacht hij. 'Oké,'zeg ik aarzelend. Volgens mij ziet het er makkelijker uit dan het is! Je moet er gewoon geen Nederlander voor zijn denk ik. Ik stop de toast in het apparaat. Ik wacht even. Nahh ja even... Opeens schiet de toast uit het apparaat. Helemaal zwart! 'Hahahah!' Rob en ik liggen in de slappe lach. 'Er valt dus nog veel te leren hier....
JE LEEST
Timemachine
FanfictionWat zal ik morgen gaan doen? Heb ik volgende week al iets gepland? Zal het volgend jaar ook nog zo zijn? Je vraagt je altijd af wat er nog zal gebeuren. Maar kijk je ook wel eens terug naar je verleden? Naar alle mooie momenten ,maar ook naar de ie...
