Gece pencereye atılan taşla uyandım. Kızlar gayet güzel hala uyuyorlardı. Yanımdaki saate baktığımda saatin dokuz buçuk olduğunu gördüm. Ohh, uyuyun daha, gel keyfim gel! Bir taş daha geldi. Kızlar uyanmasın diye parmak ucumda zıplaya zıplaya cama gittim. Akif aşağıda ayakta duruyordu. Gülümsedim. "Hadi, gel müstakbel karım." dedi Akif. Kıkırdayarak içeri girdim. Üstünde pembe kalpler olan pijamamın üzerine uzun, siyah bir hırka aldım ve çıktım. Akif kapıda beni bekliyordu. Elimi tuttu ve gözlerimin içine bakarak "Sana bir sürprizim var." dedi. Sonra beni evimizin oradaki merdivenlere çevirdi. Üstünde "Seni Seviyorum Almilla!" yazıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merdivenlerden birlikte yukarı çıktık. Kaldırım tarafından beni yönlendiriyordu, çünkü Akif gözlerimi kapamıştı.
"Sağa!" "Sola!" "Şimdi dur!"
Gözlerimi açtı. Bir binanın karşısında duruyorduk. Ama sıradan bir bina değildi. Reklam panolarından birinde benim resmim vardı, ve altında "*kalp* SENİ SEVİYORUM ALMİLLA! *kalp*" yazıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni arkama döndürdü bu sefer. Şimdi de bir otobüsün üstünde kendi resmimi görüyordum. "Seni çok seviyorum" yazıyordu yanında.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok mutlu olmuştum. İçimdeki ses bir mutluluk dansı yapmamı istiyordu, ama bütün bu romantikliği bozmak istemedim. Akif kalbimi bir kez daha kazanmıştı. Akif konuşmaya başladı. "Almillam, akşam benimle yemeğe çıkar mısın?"
"Tabii ki Akif, daha doğrusu kocacım."
"Senin o kocacım diyen ağzını yerim yerim!" dedi tatlı bir ses tonunda ve burnumu küçük bir kız çocuğuymuşum gibi sıktı. Sonra da "O zaman akşam görüşürüz." dedi ve yavaş yavaş gözden kayboldu. Ben de yürümeye başladım. Ama durakta duran otobüsün ve tabelanın fotoğrafını çektim. Biraz yürüyüp merdivenlerin de fotoğrafını çektim. Merdivenlere oturup fotoğrafları kızlarla olan whatsapp grubumuza gönderdim.
Kaçak Gelinler WhatsApp Grubu
Ş: Ooo yine bir Akif vakası mı?
A: Aynen öyle.
K: Oha, çüş. Neler yapmış bu çocuk sana?
A: Bir de akşam yemeğe davet etti :)
Ş: İşte, kimin eniştesi!
K: Benim eniştem ya, kimin olacak!
A: Kimin eniştesi olduğu kimin umrunda? Beni kocam o!
Ş: Kainat, gel biz kahvaltı hazırlayalım. Daha doğrusu sen hazırla, ben izleyeyim.
K: :)) Tamam o zaman biz çıktık Almilla.
A: Bb
Merdivenlerden kalktım, yüzümde bir gülümseme, evin yolunu tuttum.
***
Su yeşili, straplez, dizime kadar gelen bir elbise giydim. Saçımı normal halinde bırakıp ayaklarıma siyah topuklularımı giydim. Hafif bir makyajdan sonra hazırdım. Şebnem beni süzdü ve "İşte Şebnem Gürsoy'un baş eseri. Dön kız!" Döndüm. "Perfecto." dedi ve beni Kainat'la birlikte kapıya kadar geçirdiler. "Bize gelince her şeyi anlatacaksın, ona göre, hazırlıklı ol." dedi Kainat. Ben de onaylayıp çıktım evden. Akif'in gelmesini bekledim. Birkaç dakika sonra Akif geldi ve yola çıktık.
***
Şehiri çoktan geride bırakmıştık. Akif arabayı topraktan yolda sürüyordu. Ben yolunu kaybetmiştir diye düşünüyordum, ama ormanın ortasına, ağaçların arasında çok kararlı bir şekilde ilerliyordu. Birden zınk diye durdu. Arabadan indi ve kapımı açtı. Aşağı indim. Tahtadan bir piknik masası vardı karşımda. Ortasında altın sarısı mumlar duruyordu. Beyaz tabakların ortasında asker yeşili peçeteler duruyordu. Tabakların iki yanında sarı güller vardı. Karşı karşıya oturduk. Birden nereden çıktığını anlamadığım garsonlar geldi ve ikimize de bir tabak salata ve iki parça biftek getirdiler. Çok sessizdi. Dayanamıyordum artık. Sessizliği bozmak için "Çok güzel bir yermiş." dedim. O da "Buraya hep gelirim deyip klişe bir laf etmek isterdim ama ben de burayı yeni keşfettim." dedi cevap olarak. Kıkırdadım. "Buraya gelme sebebimiz mağlum..." dedi Akif ama aklıma gelen şeyi aniden söyleyiverdim. "Uzatma uzatma, bak çok heyecanlandım." Akif bir kahkaha attı ve "Tamam uzatmıyorum, annemin yanında tam istediğim gibi olmadı, şimdi asıl teklifi ediyorum. "Almilla, benimle evlenir misin? Tabii, yüzük yok, o sende." dedi. Güldüm. O anda bir sesler duydum. Havai fişekler patlıyordu, ama "Almillam" yazarak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Evet evet evet eveet!" diye bağırdım ve masanın üstünde elini tuttum...
