KAÇAK GELİNLER #Wattys2016

8

Kainat'ın Anlatımı-Bölüm 8-Pınar...

Almilla bir anda kapıya fırladı, zaten kopmak üzere olan kapı tokmağını kopardı, içeri girdi ve kapıyı hem üstten hem alttan kilitledi. Salondaki koltuklardan tekini kapıya yasladı ve koltuğun üstüne oturdu. Bir anda kapıya biri tıklamaya başladı. Bir anda da biri topuklularını kapıya vurmaya başladı. "Can, sevgilim!" diye bağırıyordu. Pınar... Demek yine gelmişti. Ama ben arkadaşlarıma güveniyordum. Onlar bana yalan söylemezler. Almilla'ya "Aç, kapıyı, ona edeceğim iki çift lafım var." dedim. Almilla koltuktan kalktı, koltuğu da çekti ve kapıyı açtı. "Merhabalar. size bir şey itiraf etmek istiyorum. Can'la biz sevgiliyiz. Değil mi can?" Can çok kızdı. Pınar'ın gelmesi hepimizi ayıltmıştı, Selim dışında tabii, o hala uyuyordu. Can birden yerinden fırladı. Pınar'ın kolunu sıkarak "Bıkmadın mı artık? Anlamıyor musun ben Kainat'ı seviyorum!  Bana kimse onu unutturamaz, ondan ayıramaz da. Onu benden ayırsan bile ben bir sülük gibi ona yapışacağım." Güldü."Seni sevmeyen bir adamın peşinden koşmaktan bıkmadın mı?" Lafını bitirdi. Ben konuşmaya başladım. "Pınar neler olduğunu biliyorum. Bir de sana yardım etmek istemiştim Önder'le bir geleceğiniz olsun diye. Beni oyuna getirdin. Ama artık beni asla inandıramazsın. Kızlar bana gerçekleri anlattı. Onlara inanmayacağım da kime inanacağım!" Pınar "Bu son karşılaşmamız olmayacak. Beni öyle başınızdan kolayca savamazsınız." dedi. Psikopat psikopat bize baktıktan sonra giriş holündeki birkaç eşyayı yere yıktı ve gitti. Can'la kısa bir bakışmadan sonra birbirimize sarıldık. Telefonum çalmaya başladı.

Arayan: Annemmm 

Telefonu açtım. 

"Kızım baban hastalandı. Lütfen gel, lütfen!" annem ağlıyordu.

"İlk uçakla geliyorum." dedim. İçim kan ağlıyordu. Babamın ilk kez bize ihtiyacı vardı. Onu yalnız bırakmamalıydım.