JUNGKOOK'UN AĞZINDAN
Okuldan kaçmıştım taehyung'un yüzüne bakamazdım.
"Allah kahretsin!!"
Kafa dağıltmak için kalabalık yerlere gittim, ama taehyung'un hala o yüzü kaybolmuyordu gözümün önünden. Sarhoş gibi yürüyordum karşıdan bir kaç tane genç geliyordu, onlara çarpıp geçmiştim.
"Hey! Önüne baksana!!"
"Defol!!"
"Kime defol diyorsun sen lan!!"
Ellerini hemen boğazıma dolamış eliyle karnıma tekmeler atıyordu, zorlada olsa gülüyordum çünkü azda olsa acımı dindiriyordu uzun boylu bana eğilip yakalarımdan tutup:
"Attığın adımlara dikkat et!!"
Beni yere itip karnıma tekmeyi vurup gitmişti, akşama kadar yerde yattım yanımdan geçen insanlar bile bana yardım etmemişti ne acınası, zorla ayağa kalkıp yürümeye başladım ormana gitseydim iyi olur diye düşünerek ormana doğru yola koyuldum. Ormana geldiğimde karnımdaki acı yüzünden yere düşmüştüm, ağaca yaslanıp ağlamaya başladım. Gözyaşlarımla beraber ağzımdaki kanla beraber akıp gidiyordu.
TAEHYUNG'UN AĞZINDAN
Jungkook'a ne olmuştu onu gerçekten merak ediyordum ve hepsi benim hatamdı, sokakları, caddeleri, hastaneleri, parkları her yeri aramıştım yoktu neredeydi bu? Düşünmeye başladım acaba nereye gidebilirdi aklıma orman geldi. Evet ormanda olabilirdi hemen ormana doğru koştum, ona bir şey olursa kendimi affedemezdim jungkook ne olur beni bırakma. Ormana vardığımda etrafıma baktım yoktu uzaktan bir yerden ağlama sesi geliyordu, evet bu jungkook'un sesiydi onu bulmuştum. Yanına gittiğimde şaşkına döndüm.
"Ne oldu sana bu yüzünün hali ne!!"
"Ö-özür dilerim taehyung"
Neden ağlıyordu ağlamasına dayanamıyordum ona sarılıp bende ağlamaya başladım başını öpüp alınlarımızı birleştirdim.
"Her şey geçti jungkook"
"Ben nasıl yaparım bunu"
Ondan ayrılıp göz yaşlarını sildim.
"Ağlama lütfen hadi gidelim"
"Tamam"
Jungkook'u kaldırıp hemen taksi çevirdim, arabaya bindiğimizde jungkook uykuya dalarak omzuma kafasını koymuştu. Ona gülümsedim bir kaç dakika sonra uyandığında ona baktım.
"Jungkook"
"Efendim"
"Evin nerede seni götüreyim"
"Olmaz"
"Neden?"
"Annemin beni böyle görmesini istemiyorum"
"Sende haklısın o zaman bugün bende kal"
"Eminmisin"
"Evet"
"Peki"
JUNGKOOK'UN AĞZINDAN
Eve varmıştık evi gerçekten güzel ve büyüktü, yukarı çıktığımda bir oda gözüme çarptı tam kapıyı açıcakken.
"Annem tam burada öldü"
"Ahh.. Şeyy.."
"Hadi aşağı inde şu yaralarını temizleyelim"
"Peki"
Aşağı inip bir koltuğa oturdum sanki her şey yeniymiş gibi hiç dokunulmamış gibiydi.
"Hadi şu yaralarını temizleyelim"
"Peki"
Bez parçasını yarama dokundurduğu gibi acıtmıştı, gerçekten çok güzel bir yüzü vardı elimi ona doğru uzatarak yanlışıkla yanağına okşadım taehyung şaşırmış bir şekilde bana baktı.
"Ahh.. Ö-özür dilerim"
Ayağa kalkıp hemen lavaboya kaçtım, kalbim çok fena halde atıyordu lavabodan çıktığımda çarpışmıştık, yüzüne bakmadan tam gidiyordum ki kolumdan tutup beni kendisiyle duvar arasına aldı.
"N-ne oldu?"
"Bugün benimle yatarmısın?"
"N-neden?"
"Nedeni çok açık değilmi?"
Duvarda beni sıkıştırıp dudaklarıma doğru yaklaştı, öpmeye başladı ona karşılık verdim dudaklarımı ısırmaktan kanamaya başlamıştı yavaşça ayrılıp beni kucağına alıp odaya götürdü.
