10.Bölüm

16 3 1
                                    

Babamı çok özlüyorum kardeşlerim için ayak da durmam lazım. Babamın Mezarlığı sulayıp Yurda doru gidiyordum, O sırada  Kuzenim Ela ve Kardeşlerim gelmişlerdi ve beraber Yurda gitik. Yurda vardımız'da Ela Abla bana Poşetler verdi. "Bunlar ne için ", diyince o da bize elbise ve yiyecek bir şey ler almışdı. Almak istememiş dım ama zorladı. Odamıza gitimiz de Esra yanıma geldi ve elimdekiler ne oldunu. Anlardık dan sonra kardeşlerimin dersine yardım etim.

Akşam yemeği hazırdı ve aşa  inip yemeğimizi yedim. Farketmiş dim ki Büşra yok du. Gülüzar'a sormuş dum Büşra nerde diye ama o da bilmiyor du. Esra ya Gülüzar bakmasını sordum ve odaya çıkıp bak dım. Yorka nin altından ağlama sesi geliyor du ve hemem yata doğru gitim. Yorka'ni kaldırdım'da kardeşim ağlıyor du. Sordum ona niye ağlıyor diye ama cevap vermemiş di. Sımsıkı boynuma sarıldı ve dedi di "Abla ben Babamı çok özledim!", diyince hiç bir şey diyemedim ve bende ona sarildim.
Gözyaşlarını sildim ve dedim ki "Aglamanı Babam görürse üzülmez mı?", diyince beraber Kantine indik.

Hep oldu gibi ilk kardeşlerimi okula bırakdı ve sonra kendim okula gitim. Sınıfa girdim ve kitaplarımı çıkardım. Yeni bir Kadın öğretmen geldi. Hepimiz kendimizi tanitik. Sıra bana gelince kendimi tanıtım. "Kübra Tekin", duyunca Öğretmenin yüzü şaşkın bakıyor du ama niye oldunu bilmiyor dum bi tuhaf dı.

Niye bilmiyor dum ama hep aklımda Öğretmeni bakışları aklımda'dı. Bugün Perşembe oldu için bir Camiiye gidip abdes alıp ordan da Babamın yanına gidicek dik. Babamın yanına geldiniz'de Mezarlığını suladik ondan sonra da Yasin okuduk. Bitmiş di Yasin Mezarlığı öpüp Yurda gidiyorduk. Yayan gidiyor duk ve o sırada Pamuk şeker satan adam var di. Kardeslerim bana bakıyorlar dı. Cüzdanını açdım da tek 40 liram kalmış dı. 5 lirada pamuk şekere verdim için 35 lira kalmış dı, az harcama lazım dı. Yurda gidimiz de  dersimi çalışıyor dum. Yarın sınav oldu için çalışıyor dum.

Sınav başlamış dı ve o Öğretmen geldi. Kağıtları datmaya başlamış dı, hep bana bakıyor du. Sınav bittikten sonra Hayriye bana geldi ve dedi ki "Niye Öğretmen sana bakıyor du", diyince ben de "bilmiyordum" diye cevap verdim. Dışarı çıkıp hava almaya gitik o sırada Ela Abla geldi. Benim ile konuşmak istedi ni. Hayriye içeri giti biz de Banka oturduk.
"Kübra Babam dedi ki artık Yetimhane de kamanıza gerek yok, bizim yanımızda kalabilirsini", diyince şaşkın bakıyordum. "Abla ben 3 senedir Yetimhanede kalıyorum. Şimdi mi Amcam bizi istiyor?, biz babamızı kaybetimiz de hiç biriniz bizi istemediniz. 3 senedir kardeşlerime ben baktim, şimdi de bakabilirim!". Diyince hiç bana baktı öyle. Oda istemezdi yetimhane de kalalım diye. Gözleri dolup bana giti. Ablam gittikten beri kendimi kötü hissetim. Amcam niye ki şimdi bizi istiyor du?, diye düşünüp duruyordum. O sırada Esra geldi görmüş du yanlız oturdum ve yanıma geldi. Niye yalnız oturdum'û sordu ben de herşeyi anlatım. Ne hisetimi anliacani biliyor dum, onun da akrabaları istememiş dı.

Yurda gitimde kardeşlerim  dışarda oyun oynuyorlar dı. Yanlarına gitim bana Büşra dedi ki, Ela Abla yurda gelmiş ve kutu bırakmış odaya.

Odaya cikdim da kutuyu açdım ve içinde hep babam ile fotoğraflarımız var dı.

Yetim Bir Kızın Hikâyesi Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt