Ben böyleyim

1.Bölüm

Hayatımın 17. Yılında hâla annemin ölümünü kabullenememiş bir şekilde buldum kendimi , bir an için ağlamaktan kan çanağına dönmüş gözlerimin bulunduğu kafamı kaldırdım ve aynaya baktım tanrım çok çirkindim ve annem 18 gün önce beni terk edip gitmişti ama ne yapabilirdim ki diye düşündüm olan olmuştu ağlamam onu geri getiremezdi çok ama çok çaresizdim , babam küçük kardeşim ve ben kalmıştık başka hiç kimsemiz yoktu .Kanser annemin vücudunu sardığında 6 yaşındaydım şimdi 17 yaşındayım annem sadce bu kadar dayanabildi.

Babam annemden sonra bizimle daha çok ilgilenmeye başlamıştı.

Annem gittikten sonra kendime bir söz verdim bu evde artık sadece benim sözüm geçecek babam bir erkek ,ben ve kız kardeşim için uygun kararlar alabileceğini sanmıyorum.

Evet , çok çirkindim hemen toparlanmam gerekiyordu yoksa o evde çürüyüp gidicektim , elimi yüzümü yıkadım ve tv başında uyuya kalmış babamın yanağına kocaman bir öpücük kondurdum küçük kız kardeşimin yanına gidip " seni çok seviyorum küçük cadım seni asla bırakmayacağım bunu sakın unutma ve üzülme , biliyorum ben çok aptalım ama sen böyle olma bitanem artık başbaşa kaldık sadece biz varız sen ben ve babam ..."

Kardeşim emily ağlıcak gibi oldu fakat ona hemen hafif bir tokat attım,

" Ben sana ne dedim ? ağlamıcaksın güçlü ol aptal" der demez gözümden hızlıca bir yaş geldi ama ağlamıyordum bunun üzerine em(emily) bana hemen hızlı bir tokat attı , acımıştı .

Emily

- bana güçlü ol diyene de bak.

- tamam kes , ağlamıyorum bunlar arta kalanlar.

- ne demezssin

- sana kes dedim

- tamam be

- ben okula gidiyorum

Hemen toparlandım duşa girdim , kıyafetlerimi giydim , saçımı yaptım makyajımı yaptım ve çantamı hazırladım em'i öptükten sonra dışarı çıktım ve kulaklığımı takarak okula doğru yürümeye başladım yolda en yakın arkadaşım olan scoot'u gördüm 18 gün sonra onu ilk görüşümdü arkası bana dönüktü hemen koşarak sırtına atladım ve gözlerini kapadım " hanna sen misin" dedi bende ona " evet nerden bildin " diye karşılık verdim gerçekten çok şaşırmıştım garipti beni unuttuğunu sanıyordum , bana hemen " çok özledim seni " dedi ben ise ona "beni unuttuğunu sanmıştım" bir an göz göze geldikten sonra "abi şu sürtük yüzünü kim unutabilir açıklasana ?" sürtük demesine alınmamıştım çünkü dalga geçtiğini biliyorum scoot çok yakışıklı bir çocuktu yakın olmasaydık onunla sevgili olabilirdik hatta bizim okuldan yatabileceğim tek erkek oydu , her neyse okulda ne değişiklikler olduğunu çok merak ediyordum inanamıyacaksınız ama o boktan öğretmenleri bile o kadar çok özlemiştim ki bu çok değişik bir durum değil mi ? okula ilk adımımı attığımda hiç bir şeyin değişmediğini fark ettim boşuna heycanlanmıştım hâlâ aynı sürtükler hâlâ aynı inekler hâlâ aynı zorbalarla doluydu ama yeni kişiler de gelmişti , zil çaldı sınıfa girdim , direk oturdum yanımdada scoot vardı hoca direk girdi ders matematikti scoot bu hocadan nefret ediyordu birbirimize bakıp gülümsedik bayan chris hemen bana " bayan marin " dedi ayağa kalktım " buyrun bayan chris " dedim aslında korkmuştum devamsızlıktan kalmış bile olabilirdim ! " 18 gün boyunca bizi yanlız bıraktınız " o kadar ciddi konuşuyordu ki... " evet bayan chris benim annem..." sözümü bitirmeden bayan chris lafa girdi " ben olanları biliyorum kolay atlatılabilecek bir olay değil bu yüzden gelmediğin 18 günün özürlü devamsızlık olarak sayılacak fakat mutlaka arkadaşlarından notlarını al ve konulara çalış" çok mutlu olmuştum içimden bir oh çektim scoot bana bir şeyler fısıldıyordu onu anlamadığımı söyledim biraz daha yüksek sesle " yırttın " dedi gülerek bende gülümsedim , derse devam ettik , zil çaldığında scoot elimden tutarak beni çekti ve beni bir çocuğun yanına götürdü çocuk çook yakışıklıydı ( sarı saçlı , yeşil gözlü , uzun boylu , kaslarıda vardı ) yanındada 2 tane güzel kız vardı çocuk bana hafif bir tebessümle "selam" dedi bende titreyerek cevap verdim "selam" çok heycanlanmıştım karnım bile titriyordu sanırım aşık olmuştum,evet bunun adı AŞK , bana bakarak daha fazla gülmeye başladı ben ise hâlâ donuk bir şekilde ona bakıyordum , kafasındaki bereyi çıkardı saçlarını düzeltti ve tekrar taktı , scoot " hadi tanışın hanna bu jeremy , jmy (jeremy) bu hanna " dedi

biraz şaşırmıştım demek scootla tanışıyorlardı hafif bir tebessümle "memnun oldum " dedim bu sefer o hiç gülmüyordu cevap vermedi bir süre bekledi ve oda biraz tebessüm etti ve "bende " diye ekledi el sıkıştık elleri çok yumuşaktı ve inceydi güzel hissettiriyordu.

Scoot jmy'nin kulağına bir şeyler fısıldamıştı fakat kalabalığın sesi bastırması üzerine biraz sesli söylemek zorunda kalmıştı ve bende her şeyi duyuyordum scoot ; "18 gün önce annesini kaybetti ona iyi davran yoksa seni çok kötü pataklarım" jeremy beni üzmemek için gülmüştü bunu anlayabiliyordum...