Erzo was niet zo'n prater, dat merkte ik al snel, maar hij was wel een goede luisteraar én fijn gezelschap. Toen ik hem een tweede kop koffie aanbood, wees hij die af en liet lachend zijn nog half volle kop zien.
'Ik ben niet zo snel,' zei hij toen ik mijn twee kop voor mijn neus had. De warme damp steeg omhoog en ik volgde hem met mijn ogen.
'Toch altijd interessant hoe die atomen werken,' zei ik starend naar de verdampte gassen.
'Wil je natuurkunde studeren?' vroeg Erzo die mijn blik volgde.
'Misschien, ik weet het niet...' zei ik eerlijk. 'Heb jij een idee?' Erzo schudde zijn hoofd.
'Mijn moeder wil dat ik mijn hart volg terwijl mijn vader wil dat ik geld verdien...' zei hij en zuchtte.
'En wat wil jij dan?' vroeg ik nieuwsgierig. Erzo keek op van zijn koffie en keek mij recht in mijn ogen aan.
'I-ik...' Snel schoten zijn ogen naar zijn koffie en hij schudde zijn hoofd. 'Dat doet er niet toe.' Ik fronste.
'Hoe bedoel je?' Erzo schudde weer zijn hoofd en ik had een gevoel dat het met zijn vader te maken had. Het gesprek viel voor de eerste keer stil. Ik zuchtte, keek op mijn horloge en sloeg het laatste beetje koffie naar achteren. 'Het is al bijna een uur,' zei ik tegen Erzo en hij keek op. Ik glimlachte. 'Ik moet nog wat dingen regelen en moet een beetje weg.'
'O,' zei Erzo en dronk nu ook zijn laatste beetje op.
'Ik vond het gezellig, jij?' Uiteindelijk verscheen er weer een glimlach op Erzo's gezicht en werd overdonderd door hoe schattig dat wel niet was.
'Ja, zullen we... Als je dat wil dan... Nog eens een keer wat doen?'
JE LEEST
Wat nooit had mogen zijn - LVDD Spin Off
Short StoryZielsgelukkig met mijn cafeïne bevattende drank liep ik de winkel uit, maar botste tegen iemand op. De koffie schoot omhoog en kwam op mijn jas en in mijn gezicht terecht... 'O, sorry.' ~ 'O, sorry,' zei hij en keek omhoog. Zijn ogen verraadde iets...