12 : เจ้าชายกับพ่อ

485 4 9
                                    







​                ไอสีขาวลอยกรุ่นเมื่อประตูห้องน้ำเปิดออก ยุนฮยองก้าวออกมา เขาสวมเพียงกางเกงวอร์มขายาวของจีวอนเท่านั้น ผ้าขนหนูพาดอยู่บนบ่า ในขณะที่เส้นผมเปียกชุ่ม


                การอาบน้ำช่วยให้รู้สึกดีขึ้นมาก ถึงแม้แผลแตกตามตัวจะทำเอาต้องขมวดคิ้วอยู่หลายหน อันที่จริงแค่ยกแขนเขาก็ปวดไปหมดแล้ว


                จีวอนนั่งอยู่ที่โซฟา กวักเรียกเพื่อนร่วมชั้นปีให้เดินเข้าไปหา ในมือคือไดร์เป่าผมอันหนึ่ง ใบหน้าคมคายยังคงเรียบนิ่งเหมือนเดิม


                เดาอารมณ์ยากจนน่าหวั่นใจ


                ยุนฮยองยืนนิ่ง ไม่กล้าขยับตัว ส่วนหนึ่งในใจนึกกลัว ไม่รู้ทำไม เขาไม่อยากให้จีวอนเห็นสภาพร่างกายของตัวเองชัดๆเลย


                บางทีอาจจะเพราะคิดว่าอีกฝ่ายคือเพื่อนคนหนึ่งไปแล้ว


                หรือบางที อาจจะเพราะมันมีอะไรมากกว่านั้น


                "ยุนฮยอง มานี่ เป่าผมแล้วจะได้รีบทำแผล" เสียงแหบห้าวดังขึ้น ไม่ได้ดุ ทว่าก็ห่างไกลจากคำว่าเป็นมิตร ฟังดูห่างเหินจนน่าใจหาย


                จีวอนทำให้ยุนฮยองกลัว


                ถึงอย่างนั้น เจ้าชายยอมเดินเข้าไปหา เขาใช้ผ้าขนหนูห่อร่างกายช่วงบนไว้ ดวงตากลมโตยามนี้หลุบมองแต่พื้น ครั้นจะนั่งลงด้านล่างจีวอนกลับลุกขึ้น ดึงมือเบาๆให้ร่างโปร่งทิ้งตัวบนโซฟา ส่วนหนุ่มเนิร์ดอ้อมไปด้านหลังพนักพิง


                ไร้ซึ่งบทสนทนา มีเพียงลมอุ่นๆที่เป่ากระทบเส้นผม กับฝ่ามือที่ทำให้รู้สึกสบายใจ


                เหมือนโลกทั้งใบไม่ได้มีเพียงยุนฮยองอย่างเคย


                จีวอนเก็บไดร์ในห้องนอนหลังจากนั้น มองเจ้าชายที่สภาพดูดีขึ้นกว่าตอนแรกมากแล้วถอนหายใจ เด็กหนุ่มก้าว มาหยุดตรงหน้ายุนฮยองที่ยืนยันจะมองเพียงพื้นห้องแล้วนั่งลง


[iKON] Prince and I [BOBYUN]Where stories live. Discover now