14 : เจ้าชายกับจูบ

371 3 5
                                    




"เมื่อคืนหายหัวไปไหนมา ติดต่อไม่ได้สักคนทั้งแกทั้งมินโฮ"             


                "ไปค้างบ้านเพื่อนมาครับ...พ่อ"          


                "เพื่อนคนไหน"


                ประโยคกระชากเสียงดุดันอย่างคนเดือดดาลหยุดฝีเท้าที่กำลังก้าวลงจากชานพักบันไดชชั้นหนึ่งของจีวอน เด็กหนุ่มยืนนิ่ง ไม่แน่ใจนักว่าแค่หูแว่ว คิดมากไปเอง หรือเป็นเรื่องจริง


                อพาร์ทเมนท์หลังนี้เสียงก้อง โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในช่องบันไดแล้วแทบจะได้ยินความเคลื่อนไหวจากทุกชั้น


                เกิดความเงียบขึ้นครู่หนึ่ง เด็กหนุ่มคิดว่าเขาอาจหูแว่วไปเอง


                "หรือไอ้เด็กบ้าติดเกมสองตัวนั่น!"


                กระทั่งเสียงตวาดดังขึ้นอีกครั้ง


                จีวอนสะดุ้งเฮือก แทบจะก้าวข้ามทีละสองขั้นบันไดเพื่อวิ่งกลับขึ้นไปด้านบน เขาไม่รู้ว่าใครทะเลาะกัน แต่สมองกลับคิดไปในทางเลวร้ายที่สุดแล้วเรียบร้อย


                ขออย่าให้เป็นยุนฮยองเลย


                "แล้วพ่อมายุ่งอะไรด้วย อย่างน้อยพวกมันก็ไม่ได้ทำใครเดือดร้อ—"


                แน่นอน พระเจ้าไม่เคยทำตามคำขอของจีวอนเสียที เสียงทุ้มที่เพิ่งเงียบไปเป็นข้อพิสูจน์ได้อย่างดี


                "ถ้าไม่ใช่พวกมัน ไหนตอบฉันมาซิยุนฮยอง แกไปอ้าขาให้ไอ้ตัวไหนเอามันถึงได้ยอมเป็นเพื่อนกับแก มันรู้รึเปล่าวะว่าแกได้กับพ่อตัวเองตั้งแต่อยู่ม.ต้น!"


                จีวอนหยุดยืนที่มุมบันได ก้มลงหอบเบาๆ ถ้อยคำดูถูกหยาบคายบาดหูเขาไม่น้อย เพราะเขาเองคือผู้ชายคนนั้น แม้ในความเป็นจริงยุนฮยองจะไม่ได้ทำอย่างที่ถูกกล่าวหาก็ตาม


[iKON] Prince and I [BOBYUN]Where stories live. Discover now