Maske

6.Kesik

Dün kızını evden atmış olan adam şuan kızını bekliyordu ve bulmuştu.Birazdan olucaklar için ben ne yapmalıydım.Engellemeli miydim?Yoksa karışmamalımıydım?Ne yapıcağımı bilmiyordum ve o anda Beyza'nın babası bizi fark etti.Acaba tepkisi ne olucaktı.Tepkisine göre hareket etmeliydim yoksa suçlu ben olurdum.

Yanımıza yavaş adımlarla yaklaşıyordu ve ben her adım yaklaştığında kafamda milyonlarca plan kuruyordum.Sonunda karşı karşıya gelmiştik.Aramızdaki boy farkı fazla değildi.Benle bakıştıktan sonra arkamda olan Beyza'ya bakmaya başladı.Beyza'ya delici bir şekilde bakıyordu.O anda üçümüzde susmuş hiç birşey konuşmuyorduk.

Beyza'nın babası sessizliği bozarak "Akşam evde konuşuruz"diyip arkasına dönüp gidiyordu.

O anda Beyza'nın yüzündeki gitmek istemiyorum bakışlarını görebiliyordum ama babasına karşı gelemiyeceğini de biliyordum.Sonuçta onun babasıydı ama benim değildi.Arkasından"Akşam konuşucaksanız evime bekliyorum"diye bağırdım.

Galiba beni duymuştu.Yüzünü bana dönüp delici bakışlarını bende kullanıyordu ama unutmuştu galiba o benim babam değildi yani ondan korkmama gerek yoktu.Koşar adımlarla üzerime geliyordu peki ben ne yapmalıydım?Ona karşılık verip bende mi koşsaydım?Yada durup napıcağını mı bekleseydim?O benim üzerime üzerime gelirken ben ne yapıcağıma karar vermemiştim bile.

O anda koşmaya karar verdim.Ben ona,o bana koşuyordu.Aramızdaki mesafe gittikçe azalıyordu.Elini sıktığını görebiliyordum.Sonunda yumruk atmalık mesafeye gelmiştik.

O anda sanki bütün dünya durdu ve benim karar vermemi bekliyordu.Ben ise ilk yumruğu yemeyi kabul etmiştim ve dünya kendi hızına geri döndü.Beklediğimden biraz daha kuvvetliydi.Artık kavgayı o başlattığına göre istediğimi yapabilirdim.Ayağa hemen kalkmalıydım.İkinci yumruğu atıcakken ucuz kurtulmuştum.Kulağımın yanından geçişini hissedebilmiştim.Kolu tam önümde duruyordu.Tutup arkasına geçmeliydim.Dediğim gibi de yaptım.Duvara yaslayıp "Kırıyim mi lan,kırıyim mi lan"diye bağırıyordum.Kafasını birkaç kez duvara vurdum.Kontrolümü kaybediyordum.O anda gözüm adamdan başkasını görmüyordu.

Beyza'nın"Yeter artııık!"diye bağırmasıyla kendime geldim.

Noluyordu bana eski halime geri dönüyordum.Gündüz kimliğimi korumalıydım.Babasını bırakmıştım adam hala kendine gelememişti.Millet beni ordan uzaklaştırıyordu.Beyza ise ne bana nede babasının yanına gidiyordu.Olduğu yerde bekliyordu.Bense ne yapıcağımı bilemiyordum.

Babası"Tekrar gelicem tekrar gelicem"diye diye gidiyordu.Cevap vermeli miydim?O an başka birşey daha yapmadan durdum.Tekrar gelirse gelsin birşey değişmeyecekti.Millet yavaş yavaş dağılıyordu.Bende yere düşen çantamı alıyordum.

Çantamı yerden kaldırdıktan sonra Beyza'yla yüzyüze geldim.Birşey demeli miydim acaba?Kafamı öne eğip sınıfın yolunu tuttum.Arkamdan yavaş yavaş geldiğini farkettim.Sıramıza oturmuştuk.

Ders başlayınca defterine"Özür dilerim"yazdım.Yazıyı gördü ama hiç birşey yapmadı.Bende üstüne gitmiyecektim.

Babasının yüzünü dağıtmıştım birşey demeye hakkım yoktu bence.Okul bitmişti ve eve dönüyorduk.Yolda hiç konuşmuyorduk.

Beyza sessizliği bozdu ve"Affedicek birşeyim yok asıl ben özür dilerim sabah ki olanlar için ama bir daha bu kadar ileri gitme"dedi.O anda nedense kendimi rahatlamış hissettim.

Cidden de bir daha bu kadar ileri gitmemeliydim.Kontrolümü toplum içinde kaybedersem benim için kötü olur.Eve gelmiştik ve bu gece dışarı çıkmiyacaktım.Polisin emekli maaşı bizi 2-3 gün daha götürürdü.

Şuanlık bunları unutmalıyım.Bugün erken kalkmamdan dolayı da uykusuzum zaten.Biraz uyumalıydım ve öyle yaptım.Beyza'nın dürtmeleriyle uyandım.Akşam olmuştu ve karnının acıktığını söylüyordu.Aslında benim karnımında acıktığını fark ettim.Birşeyler sipariş etmiştik.Yemeği yedikten sonra Beyza uyumaya gitti ama ben öğlen uyuduğumdan uyuyamıyordum.Uyumaya çalışıyordum ama olmuyordu.

Bende dışarı çıkma kararı aldım.Aslında akşamları hiç öylesine yürümemiştim.Garip bir histi sebepsizce yürümek.Ben bunları düşünürken hiç bilmediğim bir yere gelmiştim.Etrafta yol soracak kimseleride göremiyordum.O anda bir çığlık duydum.Hemen oraya doğru koşmaya başladım ama maskem yanımda değildi ve hiçbir aletimde yoktu.Bu seferde sade vatandaş olarak gidiyordum.Ben bunları düşünürken çığlıklar devam ediyordu ve ben delicesine koşuyordum.Umarım yetişebilirim...