8.Kesik

10 1 0
                                    

Oluşturulan çemberde bana yavaş yavaş yaklaşıyordu.Her adımını attığında daha da tedirginleşiyordum.Göz kararırımla 30 adam falan vardı.Aramızdaki mesafe gitgide azalıyordu.Her adım sesini duyduğumda ne yapmam gerektiğini düşünüyorum.En sonunda kafa kafaya gelmiştik

"Geri dönücem demiştim ve sözümü tuttum"dedi kibirli kibirli

"Bende burdan sapasağlam çıkıcam o zaman"dedim kendimden emin bir şekilde

"Yok ya hepimizi dövüceksin yani duydunuz mu çocuklar"diyerek dalga geçmişti ve o topluluk bana gülüyordu

"Sadece birşey sorucam bu adamlar seni çok mu seviyor yoksa önüne geleni aldın mı?"diye sordum

"Bunlar benim yoldaşlarım da bundan sanane dayağı yiyeceğin tarafı mı merak ettin"diyerek dalgalı bir şekilde cevapladı sorumu

"Yok ona göreydi planım da ondan"dedikten sonra arkasına geçip elektro şok cihazını çıkarıp boğazına dayadım.

"Şimdi bu adamlar seni çok seviyorsa giderler ama ben senin dayak yemeni istiyorum bunun için ölürüm diyorsan tamam"dedikten sonra cihazı biraz çekip düğmesine bastım ve korktuğu her halinden belliydi.

Kalabalığın içinden okulun kapısına doğru gidiyordum ve kimse bana dokunamıyordu.Diğer öğrenciler ise bana bakıyordu.

Okul binasının kapısının önüne gelince"Demek ki bende sözlerimi tutuyormuşum"diyip bacağına şok verdikten sonra okulun içine girdim.Arkamdan adamlarını peşimden yolluyordu.

Hemen diğer kapıya koştum.Dışarı çıktığımda bazı sınıfların penceresinde adamlarını görebiliyordum.Bizimkiyse kapının önünde adamlarının beni getirmesini bekliyordu.

Arkasına geçip omuzundan dürttüm,arkasını dönünce yumruğu yapıştırdım.Yere yığıldı ama bu akıllanmicaktı belliydi.Jopu çantamdan çıkardım.Bir güzel pataklıyordum sonra bazı adamları farketti beni.Benim sinirim geçmedi hala.Kapının yanına saklandım.İki adamı da birden kapıdan çıkınca arkadan birine jopla vurdum.

Diğeriyle yüzyüze gelmiştik.Yüzyüze gelmiştik tam yumruk atıcakken tuttum.Kuvvetli adamlardı.Bir eli bendeydi.Kafasıda boşta duruyordu,kafayı gömmüştüm ama kafam çok acımıştı.Adamı yerde biraz jopla patakladıktan sonra okulun kapısından çıktım.

Beyza'yı alıp okulun ordan biraz uzaklaştım.Polisi aradım ve okulu görebileceğim bir yere geçtim.Polisin sireni duyunca kaçıştırmaya başladılar.Bu sefer rahatça okula girebilmiştik.Beyza hala bir sürü soru soruyordu.Sınıfa çıkana kadar anlatmıştım bütün olanları.

Sıramıza oturduğumda gömleğimin kol kısmı kan olmuştu.Kolumu fazla zorlayınca kanamaya başladı galiba.Yedek birşeyim de yoktu.Eve geri mi dönseydim acaba?Neyse bugün böyle idare edicez artık.

Bir süre sonra sınıfta ki tüm gözlerin üzerimde olduğunu fark ettim.Tabii normal de sıradan olan ben iki gündür böyle şeyler yaşayınca garip oldu.Ders boyunca konuşulanların ben hakkında olduğunu duyabiliyordum.

Sonunda tenefüs zili çalmıştı ve ben kendimi dışarı atabilirdim.Koridorda yürürken bütün gözler hala üzerimdeydi.Bahçeye çıkmalıydım galiba.Bahçeye inene kadar kimse benim yanımdan bile geçmedi.Herkes benden kaçtı.Bazı kızlar beni inceliyordu.Bahçeye inmektende vazgeçtim ve lavaboya gitme kararı aldım.Oraya gelip bana bakıcak halleri yok ya.Lavaboya gidene kadar bakabilen bakıyordu ben bu bakışlara dayanamıyordum.Ben lavaboya varamadan ders zili çaldı zate.

Bütün okul günüm böyle geçti ve normal de nerdeyse hergün olan kavgalar olmadı.Sanki dünyanın tek sorunu bendim.Beyza'ysa bütün gün sırasında oturmuştu.Eve giderken hiç konuşmuyorduk.

Eve giderken birşey hissettim.Birisi bizi takip ediyordu sanki.Arkama dönüp kontrol edemezdim.Kimin gönderdiği çok belliydi.Evimi öğrenip,evime baskın mı yapıcaklardı?

Benim eve gidemezdik.Beyza'ya bunu nasıl anlatıcaktım.Beyza'yı bir cafeye doğru çekiştirmeye başladım.Ne olduğunu anlamıyordu ama karşıda koymuyordu.Cafeye girince bir masaya oturduk.Garip bir adamın girip girmediğine baktım.Ama kimse girip çıkmıyordu.Beyza'ya olanları anlattım ve garsonu çağırdım.

Ona birisinin bizi takip ettiğini ve kaçmamız gerektiğini anlattım.İlk biraz diretti ama olayı baştan anlatınca kabul etti.Arkadaki personel çıkışına yönlendirdi ve biz oradan kaçtık.Eve vardığımızda tüm perdeleri kapatmıştım.Camın kenarından birisi geliyor mu diye baktım ama kimse yoktu görünürde.

O gün hiç konuşmadık.Akşam yemeğini sipariş etmiştik,onu yedikten sonra ikimizde yatmıştık.Ama ben uyumamıştım.Her gün böyle devam mı edicekti?Ben dikkat çekmeyen hayalet öğrenciydim niye şimdi tüm gözler benim üzerimde.Her gün böyle kaçamak yaşayamazdım.Gidip Beyza'yı teslim de edemezdim.Peki ne yapmalıydım?Bir gece çıkıp oyuncak olarak Beyza'nın babasını mı seçseydim?Ne yapıcağımı bilemiyordum.Ben bunların hepsini düşünürken uyuya kalmışım.

Sabah kalktığımda Beyza daha uyanmamıştı.Kahvaltı için malzememiz pek yoktu.Gidip birşeyler almalıydım.Markete doğru yürürken birden kafama bir darbe aldım.Yere kapaklanmış durumdaydım.Ayağa kalkamıyordum.Bilincimi kaybediyordum ve göz kapaklarım ağırlaşıyordu.Galiba beni bulmuşlardı...

MaskeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin