Maske

9.Kesik

Yavaş yavaş bilincim yerine geliyordu.Uyandığım yer bir yerden tanıdık geliyordu.Ama başımda duranlar hiç tanıdık gelmiyordu.Bilincimin yerine geldiğini farkedince bir tanesi içeri doğru gitti.İçerideki birisine haber vericekti galiba.Tahmin ettiğim gibi olmuştu.İçeriden birisi geliyordu.

Beni kaçıran kişi Beyza'nın babasıydı.Yanıma yavaşça yaklaştı.Kulağıma doğru eğildi.Nefesini artık hissedicek yakınlıktaydık."Burdan da yara almadan çıkabilir misin pek"diye sordu.Resmen benimle dalga geçiyordu.Bu herifi bu zamana kadar niye öldürmedim ki ben.

Sakinliğimi korumalıydım.Sorularının hiç birine cevap vermemeliydim.İrtibata bile geçmemeliydim.Ama hiç soru sormadan dövüyorlardı.Jopla,sopayla ellerine ne geçiyorsa bulup bana geçiriyorlardı.Yediğim darbeleri ve bulunduğum ortamı tekrardan hatırlayınca burası niye tanıdık geldi hatırladım.Burası hafızama kazınmış ve asla çıkmayacak bir yerdi ve yine bu yerde dayak yiyordum.

O anda beni bütün düşüncelerden ayıran soruyu yöneltmişlerdi bana"Beyza nerede?"

Hiç birşey demedim ben o anda.Benim birşey demediğimi farkedince yarım saat daha dövdüler.Sonra yine dövmeyi kestiler"Beyza nerde?"ama yine birşey demiyordum.

Anladığım kadarıyla benim peşime taktıkları herif evimi öğrenememiş.Yine dövmeye başladılar beni ama canım çok yanmıyordu çünkü daha büyük acılarım olmuştu.Artık bilincimi kaybediyordum ve hissizleşmeye başlıyordum.Galiba yine bayılıyordum

Ayıldığımda yine aynı adamlar başımda bekliyordu ve yine aynı şeyler oldu.İçeri gitti adamlar geldi yine dövmeye başladılar.Adamlar hiç durmadan dövüyorlardı.Yine durdular içlerinden biri kafasını bana uzattı ve"Tamam mı?Devam mı?"dedi.Benden yine ses soluk yoktu."He yani devam diyorsun tamam"dedikten sonra yine dövmeye başladılar.

Peki ben niye boş duruyordum.Bu adamların yüzlerini ezberleyip sonra da burdan çıktıktan sonra hepsini tek tek becermem lazımdı.Morluklarla şişmiş olan gözümü adamların yüzüne odaklıyorduk.Hepsini gördüğümde hatırlayacak duruma gelmiştim.

Karşımda oturan Beyza'nın babası adamları durdurdu.Yüzümü kaldırdı.Kendisiyle aynı hizaya getirdi."Bak olum vazgeç artık ve Beyza'nın nerde olduğunu söyle elimizde kalıcaksın artık."diyerek yüzüme bakmaya başladı.

Artık cevap vericektim.Yere tükürüp sesimi düzeltmiştim ve kaşlarımı çatarak"Ben uzun zaman önce vazgeçmekten vazgeçtim"dedim.Kimse bu cevabı beklemiyordu galiba.

Beyza'nın babası ayağa kalkıp"çok mu seviyorsun kızımı"diye sordu.Bense şaşırmıştım çünkü Beyza'yla hiç öyle birşey düşünmemiştim.

Şaşkınlıkla"ben kızınızı sevmiyorum ki sadece arkadaşım"diyerek şaşkın şaşkın bakıyordum.

"Ne yani kızıma elini sürmedin mi sen?"diyerek yüzünü döndü bana.

"Hayır hiç öyle birşey düşünmedim bile"diyerek şaşkınlığımı atmaya çalışıyordum.

"Cesur çocuksun ve kızımı koruyabilirsin umarım.Sana şuan güveniyorum umarım dediklerin yalan değildir ama kendine dikkat et hala peşinde olucaz ve ters hareketini görmeyelim"diyip gidiyordu.

Bense arkasından"Siz bana iyi davranırsanız bende size iyi davranırım"diye bağırdım

Beyza'nın babası gülerek uzaklaşıyordu ama ben şaka yapmamıştım.Enseme o anda sert bir darbe aldım.Yine aynı hisleri yaşıyordum.Bu adamlar işini biliyor,hep tam noktasına vuruyorlar.

Kendime geldiğimde bir hastanedeydim.Serumlara bağlanmış bir şekilde yatıyordum.Başımda Beyza vardı.Beyza uyandığımı fark edince heyecanla koşmaya başladı.Galiba doktorun yanına gidiyordu.Bense buraya nasıl geldiğimi düşünüyordum.Galiba o adamlar bırakmıştı.

Doktor geldi ve durumum hakkında birşeyler anlatıyordu.Bir sürü kırığım varmış ama kısa sürede düzelirmiş.Bünyem kendini hızlı topluyormuş.İki gündür uyuyormuşum.Bir kaç gün daha hastanede kalıcakmışım.Okuldan kaytarmak için ve dinlenmek için harika bir sebep.

Doktor odadan çıkınca Beyza"Canını çok yaktılar mı?"dedikten sonra meraklı gözlerle bana bakıyordu.

Beyza çoktan anlamıştı bile beni bu hale kimin getirdiğini."Alışkınım ben böyle şeylere"deyip sorusunu geçiştirdim.

Beyza yine eski haline dönmüştü.İki günde ne olup bittiğini taramalı tüfek gibi anlatıyordu.Ben ise onun mermilerinden kaçan Matrix gibiydim.Konuşması bitince hastane masraflarını nasıl öderim diye düşünmeye başladım.Beyza babasının ödediğini ve birazda para bıraktığını söyledi.Galiba Reyhan aklımı okuyordu.

Beyza'nın dediklerinden anladığıma göre babasıyla barışmış ve istediği zaman eve dönebilirmiş.Benim yanımda kalırsada babası her ay düzenli para göndericekmiş.Beyza'lar zengin değildi peki bu değirmenin suyu nerden geliyordu?Beyza anlatmaya başladı.O semtin ağır başlarındanmış.Haraç kesermiş dükkanlardan diğer kişilerden korumak amaçlı.İyi birisi mi yoksa kötü birisi mi anlamamıştım.

Şuan ki sorunum tam olarak ne zaman çıkıcaktım.Ne kadar okuldan kaytarsamda benimde bir hayatım var ve geri dönmeliyim.

Uykum gelmeye başlıyordu.İki gündür uyumama rağmen hala yorgunluk vardı üstümde.Galiba bu yorgunluk her zaman benimle olucak.Kendimi hastane yatağına bıraktım.Vücudumu rahat bırakıp gözlerimi yumuyordum.Artık uyumam lazımdı.Tam uyuyorken yanağımda birşey hissettim.Beyza beni öpmüştü