Maske

11.Kesik

Bu adam beni yıllar önce kurtarıp buralara getiren adamdı.Beni yıllar önce o semtten kurtaran kişi.Burda ne işi vardı.Aşağı sarkan ayaklarını içeri alıp bana doğru yürümeye başladı.

Her zaman ki tavrıyla sakin bir şekilde yürüyordu."Arkadaşını beğendin mi?"diye sordu.

Ben dediğinden birşey anlamamıştım ama o anda ensemde bir nefes hissettim.Sevinçli bir sesle"Merhaba"dedi.

Ben ise birden arkamda biri olduğunu hissedince korkmuştum.Şaşkın bir şekilde "Merhabaa"dedim.

"Ben yeni maskeyim,en eski maskelerden biri sizmişsiniz tanışmaya geldim bende"dedi.

Ben unutmuştum tabii benden başka maskelerde var o yüzden polisin yakalaması biraz zor çünkü farklı illerde bile varız ve araştırma kapsamı çok fazla olduğu için zor.Ben bunları hatırlarken çocuk benden hala cevap vermemi bekliyordu."Hoşgeldin"dedim sadece.

Beni kurtaran adama yani hocam yani babam konuşmaya başladı."Bir süre senle takılsın benim bazı işlerim var"dedi ve kapıya yöneldi.Çıkmadan önce"Galiba paslanıyorsun diğerleri gibi olma"dedikten sonra çıkıp gitti.

Açıklama yapmama bile izin yoktu çünkü bahanelere yer yoktu hocamın hayatında.

Hocam sessizce uzaklaşıyordu ve bana bir yeni yetme bırakıyordu.Hocamı geri çeviremezdim çünkü şuan olduğum durumu ona borçluyum.Ben hala yorgundum ama ve yatağa doğru yöneliyordum.Yeni yetme galiba nöbet tutucaktı.

Sabah kalktığımda bizim yeni yetme koltukta uyuya kalmış ve Beyza onu inceliyordu.Uyandığımı fark etmişti galiba ve jarjörünü dolduruyordu ve evet yine taramalı tüfek gibi konuşuyordu ve ben çoğu mermi tarafından vurulmuştum.Yeni yetme de ses yüzünden uyanmıştı.

Beyza'yla tanışıyorlardı ve ben o sırada Beyza'dan kurtulduğum için rahatlıyordum.Onlar çoktan tanışmıştı ve gözler benim üzerime yönelmişti.Bu arada da yeni yetme kendini Bozboy diye tanıttı.Gerçek ismi mi yoksa sahte isim mi bilmiyordum.Doktorumun nerde kaldığını sormuştu Beyza.İçimden 'Cehennem'de" demek istedim ama söyleyemezdim.Bilmiyormuş gibi davrandım.Benim doktor gelmediği için başka bir doktor ilgilenicekmiş.Umarım bu da önceki gibi değildir ama öyle birine benzemiyordu.

Bir kaç güne çıkıcağım söylendi ve ben buna hem sevindim hem üzüldüm.Tedavilerim yavaş yavaş bitiyordu ve o bir kaç gün çok hızlı geçmişti.

Hastaneden çıktığımda arabayı fark ettim ve bana bir gülme geldi.Arabayı açıp içine binince Beyza şok olmuştu.Ne diyeceğini bilemiyordu.

"Biniyor musunuz yoksa gidiyim mi?"diye sordum ve hızlı adımlarla arabaya geldiler.

Beyza ağzını açıcağı sırada gazı köklemiştim ve Beyza'nın soruları çığlığa dönüşmüştü.

Eve varmıştık sonunda.Beyza bu sefer beni burda soru yağmuruna tutmaya başladı.Doktorumu öldürdüm bu da onun arabası diyemezdim ve bende Bozboy'un babasının emanet ettiğini söyledim.Bozboy'da onaylamıştı.

Uzun zamandır kendi zevkimle bir adam seçip öldürmüyordum.Bu sıralar zaten dışarı çıkmam lazımdı çünkü Bozboy'un bir şeyler öğrenmesi için bırakılmıştı bana.Bu gece için kimi seçsem diye düşünürken Bozboy hazırlıklı gelmiş.Bir liste isim verdi bana.

Bu gece oyuncak bulmak zor olmiyacaktı anlaşılan ama bir oyun arkadaşım olucaktı.Gece dışarı çıkarken Beyza'yı atlatmak zor oldu ama dışarı çıkabilmiştik.Arabaya binip adamın takıldığı yere doğru gidiyorduk.

Arabadayken Bozboy'a nasıl böyle bir yola düştüğünü sordum.Çünkü bütün maskelerin öz annesi babası yoktur,ya ölmüşlerdir ya da terketmişlerdir.Hepimiz hocamızı babamız olarak görürüz.

Bozboy konuşmaya başladı ve ağzından çıkan 4 kelime tüylerimi diken diken etmeye yetmişti.

"Ailemi öldürdüm ve burdayım."

Tanıdığım bütün maskelerin annesi babası başkaları tarafından öldürülmüştü ve Bozboy gibi birini ilk defa görüyordum.

O anda gelmek istediğimiz yere gelmiştik ama ben yolculuğun devam etmesini istiyordum çünkü sorucak çok şeyim vardı.

Adamımıza odaklanmaya başladık ama benim bir gözüm hala Bozboy'un üzerindeydi.

Adam arkadaşlarının yanındaydı ama hepsini öldürebilirdik.Ben plan kurmaya başlarken birden adamların boynuna bıçak saplandı.