Maske

3.Kesik

Sabah her zaman ki gibi yorgun kalkmıştım.Yine okul derdim vardı.Hemen hazırlandım.Okula doğru yürürken Beyza'yla karşılaştık.Her zaman olmasa da bazen oluyor böyle hatalar.Okula kadar onu dinlemek zorundaydım şimdi.Bu sefer konu benim yalnızlığıma açıldı.Sevgili adaylarını saymaya başladı ama hiçbirini tanmıyordum.Beyza birden durdu böyle şeyler yapmazdı normalde yüzü hiç görmediğim bir ifadedeydi ve bana dedi ki "Bu dünyada herkes yalnızlığın tarafını tutar ama kimse yalnızlığa dayanamaz" beni çok şaşırtmıştı.Normalde böyle davranmazdı.Sonra gülerek yürümeye başladı.

Okula varmıştık ama benim aklım hala Beyza'daydı.Normalde böyle bir halini görmemiştim.Acaba birisi birşey mi yapmıştı?Gidip sorsam söyler miydi?Şuan bunu önemsemicem ve eski polisten sonra Beyza'yla ilgilenicem.

Yorucu bir okul gününün sonuna daha gelmiştik.Beyza'yı otobüs durağına bu sefer ben bırakmak istedim aslında biraz şaşırdı ama sevindi.Sabah dediklerini düşünüyordum.Acaba sorsa mıydım diye düşünürken otobüs durağına gelmiştik bile.Benim aklımdaki düşünceler yarım kalmıştı.Ben hiç birşey diyemeden gidiyordum.Beyza'ysa arkamdan bağırıyordu"Bize ayrılan sürenin sonuna geldik umarım birgünde bizi ayıran sürenin sonuna geliriz".Arkamı döndüğümde katıla katıla gülüyordu.Ben ise hafif bir gülümseme ile görüşürüz der gibisine baktım.

Eve varmıştım artık.Planım için bir kutu meyve suyu,uyku ilacı,uyku tabancası,ip,bıçak ve şok tabancası lazımdı.Bazı aletler vardı zaten sadece eczane ile markete gitmem gerekiyordu.Bugün bizim polisin maaş günüydü.Bense satış elemanı rolünde meyve suyu dağıtıyordum.Bizimkinin meyve suyunu ayırmıştım tabii ki.Bizim ki bankadan çıkınca yanına yaklaştım hemen.Meyve suyunu uzattım.İlk beni inceledi sonra meyve suyunu aldı.Bende birkaç soru sordum.Beğendiniz mi falan filan.Adam uzaklaşmaya başladı.Ben adamı uzaktan takip ediyordum.İlk takıla takıla yürümeye başladı.Sonra da olduğu yere düştü.Millet buna bakarken ben adamı hastaneye götürücem diyip taksiye bindirdim.Hastaneye götürdüm adama serum falan taktılar.Adam ayağa kalkıp bana güvenicek,minnet duyucaktı ve ben onu sırtından bıçaklicaktım.Bir iki saat bekledikten sonra adamın ölüm haberi geldi,şaşırmıştım.Meğersem bizimkinin şeker hastalığı varmış.Kimse bilmiyormuş.İyi ki parasını takside almıştım yoksa zor olurdu biraz almak.Polisler geldi biraz tedirginleştim ama sadece ifademi aldılar.Biraz rahatlamıştım.Eve dönme vaktiydi.Boşuna uyku tabancası,şok cihazı,bıçak falan aldım.Bir işe yaramadılar.Ama bu adamın emekli maaşıda fena değilmiş.

Sonunda eve varmıştım ama bu seferde Beyza'yı düşünmem lazımdı.İki yıldır arkadaştık ama nerde oturduğunu bilmiyordum.Yarın nerde oturduğunu öğrenmeliydim ama bunun ondan haberi olmamalıydı.Acaba bindiği otobüse gizlice binmelimiydim?Bir tane motorum olsaydı iyi olucaktı.Biraz daha para biriktirmeliydim sadece.Yarın Beyza'yı otobüs durağına bırakmakla durmicam evine kadar takip edicem.Yarın için hazırlanmalıydım.Sonuçta Beyza'yı taciz eden birisi olabilir.Yanıma jop,bıçağımı ve olmazsa olmaz maskemi alıcaktım.Yarın herşeyi çözecektim.Tam yatıcakken"Neden Beyza için bu kadar uğraşıyorum"diye bir düşünce geçti aklımdan.Cidden niye uğraşıyorum.Bu zamana kadar benle çok ilgilendi doğru ama onu hiç umursamamıştım.Heral de borçlu hissediyorumdur kendimi.Yarın bütün borçlarımı geri vericem.Sonra eski ilişkimize geri dönücez.Yarın yine yorucu birgün olucak gibi gözüküyor ve şuan bana düşen uyumak oluyor.