AY IŞIĞIM

32. bölüm

Rüyanın etkisinden uzun süre kurtulamadım . Alpe uzun süre sarılıp kalmıştım. "Ne gördün böyle savaşmaktan falan bahsettin Zeyna olmaya mi karar verdin yoksa "
"Hii isim gücüm yok Zeyna olacağım hemde senin için "dedim ama ne demişdim ben öyle . Bir anda ağzımdan çıktı.
Alp şaşkın bir şekilde "Benim için savaşma na gerek yok . evlenelim de evleniriz ,boşanalım de boşanırız demi ama ?"yine soktu hançerini çekildi kenara .
...
Adanın taburcu işlemlerinin ardından artık aylardır hasretini çektiğim eve gelmiştik . Adayı odasına yerleştirip salona indim . Alp öylece camdan dışarıyı seyrediyordu.
"Ada ilaçlarını aldı biraz dinleniyor sen de yemeğe kadar dinlen istersen " dedim
Arkasını dönüp bana baktı . "yorgun değilim . asilinda senin dinlenmen lazım kaç gündür hastahanedesin sıcak dusa hasret gittiğine eminim "
Haklıydı duş almak istiyordum ama nerede diye düşünüyordum . hala o oda bana mi ayit bilmiyordum . Ne odaya gidip bakabiliyordum nede sorabiliyor dum.
Aklımı okumuş olacak ki
"Hala biraktiğin gibi o oda sana ayit ve senden başkasının olmayacak . Hadi rahatına bak" dedi
Bir insan bu kadar mi iyi kalpli ,anlayışlı olabilir ben yaptığım hatanın ezikliğini yasiyordum zaten o da üstüme gelmemeye karar vermiş olacak diye düşündüm .
"Alp birşey sorabilir miyim?"
"Tabi"
"Bana hep bu denli soğuk mu olacaksın ?"
"Soğuk mu ? Bu davranislarim mi soğuk ?"
"Öyle hissediyorum "
"Bunu akşam konuşalım mi çok bitkin görünüyorsun"
"Tamam olur "dedim ve odama doğru yol aldım .
Dediği gibi odam aynı bıraktığım gibiydi. Nevresimi bile aynı duruyordu.
Direk banyo ya girip düşün altında dakikalarca kaldım bornozu mu giyip yatağa uzandım . Alp in hakkı vardı dus çok iyi gelmişti. Yastigima kafamı gömmüş olmalıyım ki bu koku , evet bu koku Alp in kokusuydu . Burada mi uyumuştu ? Benim yatagimda ...kendisine gidip soramazdım ya ama öğrenmeliydim
Nazliyi odama çağırıp sormalıydım
Kapıdan kafamı uzatıp Nazliya seslendim.
Nazlı bir kaç dakika içinde gelmişti.
"Nazlicim sana birşey sormak istiyorum ama aramızda kalacak olur mu ?"
"Tabi ki Güneş"
"Bu odayı ben yokken...şey biri kaldı mi?"
Nazlı gülümsedi "yabancı kimse kalmadı "dedi
"Nazlı benim sormak istesigimi anladın galiba değil mi?"
"Alp bey arada burada kalıyor . Hatta is seyahatinde olmadığı zamanlarda bu oda da çok gördüm onu . Dokunama izin vermedi sadece yüzeysel temizlik yapmama izin verdi"
"Anlıyorum "dedim
"Birgün geri geleceğini biliyordu . 'bırak geldiğinde aynı bulsun"dedi. Bende dokunmadım"
"Yani sonuçta ev onun istediği odada istediği zaman kalır demi ama "
"Hii öyle ...sen gittikten sonra bu ev , ev olduğunu unuttu"
"Ben böyle olsun istemedim "
"Biliyorum . Zor günler gecirdin haklisin gidip kafani dinlemeye Tamam ama boşanmak neden "
"Alp in önünde engel olmak istemedim "
"Alp beye istemediği hiç bir şeyi yaptıramazsın . O hayatından memnundu "biz bu konuşmayı yaparken odaya pat diye evet tam olarak pat diye Ceren düştü.
"Aa Nazlı sende mi buradaydın ? Ohh kiz kıza kaynatalım biraz ne konuşuyorsunuz bakayım ?
Nazlı direk lafa atlayıp "Güneş Alp in bu odada kalıp kalmadığını soruyordu "
"Oha burada mi kaldı Alp "
"Evet bir kaç gece tesadüfen gördüm . Evde olduğu süre bence her gece yokluyor du burayı "
"Kızım bu adam sana tutkun "dedi Ceren
"Ya sacmalama Ceren "
"Nazlı sen daha iyi bilirsin bizden çok taniyorsun sonuçta sence var mi birşeyler "
Nazlı kıkırdayarak "Oh ya tek ben değil misim farkına varan ne rahatladim valla "
"Siz konuşa durun ben dinleneceğim yatagimi özlemişim "dedim yatağa uzandım
İkisi de gülmeye başladı "Niye gülüyorsunuz ya "dedim
"Evet yatağı özlemişsin dir . Alpin kokusu da sinmis mi dur bakayım "diye ustume atladı
Biraz yatakta bogustuktan sonra birbirimize sarılıp asıl bu halimizi çok özlemişim dedim nefes nefese .Nazlı da kapıya yaşlanmış gülümseyerek bize bakıyordu
"Gel buraya senide ozledim "dedim Nazlida sevgi yumagimiza katılmıştı
Bir süre konuştuktan sonra Ceren ben kaçar işlerim var dedi . Nazlı da bende ineyim biraz dinlen sende dedi ve veda edip çıktılar bende bir kaç saatcik te olsa uykunun kollarına kendimi bıraktım.
....

Bir kaç saatlik uykunun ardından hazırlanıp odadan çıktım . Önce minigimin odasına gidip onunla ilgilendim . Odadan çıkmak yasaktı ona bir sure . Daha sonra Alp e bakmak için salona indim yoktu . Mutfağa gidip Nazlı ya sordum
"Nazlicim Alp odasında mi ?"
"Yok çıktı . Senin arabanı Garaja çektirdi bir kaç telefon görüşmesi yaptı . Sonra çıktı "
"Nereye gittiğini söyledi mi ?"
"Hayır ama telefonda 'birazdan şirkete geleceğim zaten Arzu kontrol ederiz ' dedi"
Yine mi bu kadın .
Kızı daha yeni çıkmış hastaneden , Adam yorgun kadın is peşinde yada varlığını hatırlatmanın peşinde
"Yemeğe gelecek mi arar misin ?" dedim
Nazlı aradı ama Alp geç geleceğini söylemişti
Sinirim bozulmuştu
"Nazlı buraya hazırla ilimiz yiyelim canım" dedim
Nazlı "peki" deyip sofrayı kurdu ama benim yemek yiyecek halim kalmamıştı . Nefesim daralıyordu
Kızıyordum ona benim aylar sonra eve ilk gelisim bunu geçtim ya Ada onu da mi düşünmedi .
Ama kadın demişti ben burdayım diye .Ben burada agzimi açıp bekleyeyim ati alan üsküdarı geçsin . "Nazlı ellerine sağlık canım ben bir Adaya bakayım uyumus mu "dedim . Çıktım odasına baktım ama benim fistigim uyumuştu. İlaçların etkisinden olsa gerek diye düşündüm . Salona geçip televizyonu açtım izlemeye değer birşey yoktu . Alp in gelmediği her dakika kalbim sıkışıyor nefes alamıyordum . Saatler ilerledikçe evde duramaz olmuştum .Nazlı ne demişti Arabamı getirtmisti.
Nazlı ya seslenip "Nazlicim ben biraz çıkıyorum "
"Bu saatte mi ?"
"Evet İstanbulu ozledim "
"Peki Alp bey sorarsa ne diyeyim ?"
"Sormaz ,ha oldun ki bir yanlışa düşüp sorarsa bilmiyorum de "dedim ve çanta mi alıp çıktım.
Bir süre araba ile tur attıktan sonra kendimi Alp ile konuştuğum o kayalıkların üstünde buldum . Sessiz sakın biryer . İnsanı ürpertiyor aynı zamanda da huzur veriyordu.
Zaman ne çabuk geçti bilmiyorum ama gökyüzünden de anladığım gibi gün birazdan doğacaktı sanırım . Saatlerdir tek aklımda olan şey Alp ti bu saate kadar ne aramıştı ne sormuştu .
Arzu ile olmalı hala diye düşünüyordum
Bir karar vermeliydim ya kalıp savaşacaktım ,yada buradan da eski evimden de gidip tamamen yok olacaktım .Yine mi korkup kaçacak tim.Ne zaman cesur olacağım ben ya .Çıkıp karsisina seviyorum seni, Arzu ya bırakmam seni demeliydim . Evet bunu ben demeliydim yoksa Aşkı kendi ellerimle başkasına teslim edecektim .Bu düşüncelerle zihnimi yorarken arka taraftan garip garip citirtilar gelmeye başladı . Etraf yavaş yavaş aydınlanıyordu zaten ama kimseyi göremedim . Gelen çıtırtı dedi artınca" kim var orda ?" dedim
Ama ses yoktu "korkutmaya çalışıyorsan korkmuyorum . kocam arabada "dedim
Çıtırtı dahada arttı .
"Daha yeni boşandın sanıyordum ,ne çabuk evlendin "diye gelen sesle olduğum yere çakıldım sanki .
Nasıl bulmuştu beni burada . Kalbim yerinden çıkacak ti sanki
Bildiğin kalbim ağzımda atiyordu.Ağzımda bir kalp olduğundan midir nedir kekeleyerek
"Ssenn--na..nasıl buldun beni "diyebildim.

Biraz merak katalim değil mi ?
Yorumlarınızı bekliyorum ...
Keyifli okumalar canlar...
Bu arada yeni fikirlere açığım ...