Seni Sevmek İstemiyorum

6

Arda'da hemen yanımıza gelmiş Enesle ikisi beni geri de tutmuştu.
"Ne işin var lan burda it!"
"Kumsal'ı alıp götürmeye geldim."
Hiçbirşey düşünemiyordum şuan. Sadece boş boş bakınıp dinliyordum.
"Lan oğlum sen bizim sabrımızı mı deniyorsun geçmişini s.ktiğim!" Enes Burak'ın gözüne yunruğu indirmiş, Arda' da birşeyler yapıyordu işte. Gözlerimin bulanıklığıyla tam olarak neler olduğunu anlayamamıştım. Düşen bedenime tutunan iki çift kol ve duyduğum telaşlı "Kumsal!"diye seslenmeler son duyduğumdu...

*-*-*-*-*

Tokatlamalar, sular ve hiç sevmediğim kolonya kokusu ile gözlerimi araladım. Başım kolonya kokusundan dolayı mı yoksa bayıldığım için mi ağrıyordu hiçbir fikrim yoktu. Herşey olabilirdi.

Kendime geldiğimde başımdaki kişileri daha net görebiliyordum. Ağlayan Özge ve Gülşah, bir elimi tutan Enes, diğer elimden tutan Arda, telaşlı gözlerle bakan Burak ve boş boş bakan Tuna...

"İyi misin?" Enes saçlarımı okşayıp koklarken soru Arda'dan gelmişti.
Başımı iyiyim anlamında halsizce salladım. Enes beni havalandırırken Burak da hareketlenmişti. Ne yani o da mı geliyordu,benim odama.
"Sana noluyot lan, uyandı işte şimdi siktir git." Enes'in sert sesi ve Arda'nın bakışları hiçbirşeyi değiştirmemişti. Gelmeye devam ediyordu.

Özge Burak'ın kolundan tutup onu durdurmuştu. Ne diyecek nasıl gönderecek diye düşünürken odama gelmiştik.

Burak'ın bu telaşda olması beni şaşırtmıştı, fazlasıyla. Bir de bunun üstüne odama gelmeye çalışması... Oynuyor da olabilirdi.  Hiçbir güvenim yoktu ona karşı...

İnsan sevdiği insana el kaldırıp bir hafta boyunca geceleri buz gibi beton bir zeminde yorgansız, battaniyesiz, yastıksız bırakır mıydı sebepsiz yere?
Burak beni bırakmış, bir buçuk yıl boyunca arkadaşlarım ve ailemden uzak bırakmıştı. Onun yüzünden bir buçuk yıl boyunca Muğla'da ailemden ayrı yaşamıştım. Haber bile vermeden gitmiştim. Yüzümdeki morlukları görmesinler diye. Muğla'ya gittiğimde haber vermiştim. Verir vermez iki saat sonra da Enes,Arda,Özge,annem, babam beni bulmuşlardı. Herşeyi de öğrenmişlerdi... Şikayetçi olmam için çok yalvarmışlardı ama ben onu hala o zamanlar çok sevdiğim için kıyamamıştım, şikayetçi de olmamıştım bu yüzden salak gibi...

Bir buçuk yılım onu unutmak için geçmişti. Zor olsa da başarmıştım bunu. Kendimi iyi gördüğümde de İzmir'e Burak meselesini tamamen kapatıp geri dönmüştüm...

"Yalnız-"
"Evet yalnız kalmak istiyorum."
"Tamam güzelim." diyip saçıma bir öpücük kondurup odadan çıkarak beni yalnız bırakmıştı.

Her yaz bu eve gülerek gelip gülerek giderdim bu defa gülerek gelip ağlayarak gidecektim galiba.  Bir yandan Tuna'nın bana karşı olan davranışları bir yandan Burak'ın telaşlı bakışları kafamı karıştırmayı bu defa çok denli başarmıştı. İkisi de birbirine karışıyordu. Hangisi daha çok beni yaralamayı başarmıştı, hiçbir fikrim yoktu.

Belimde hissettiğim elle uyandım gecenin bilmem kaç saatinde. Yüzümü belime elini saran kişinin yüzüne çevirdim fakat çevirdim çevirmesine de gülümseyen bir Burakla karşılaşmayı beklemiyordum.
Kaşlarımı çatarak tek kolumu yastığıma dayadım"Ne işin var burda?!" Elini belimden çektim.
"Seni merak ettim."
"Tabi tabi... Amacın ne Burak?" O da benim gibi tek kolunu yastığa dayadığında yüzyüzeydik.
"Bir amacım yok... Sadece sevdiğim kızın yanında olmak istedim."
"Sevdiğin kız mı? Ahahah güldürme beni."
"Seni güldürmek hoşuma gidiyor."
"Her türlü diyorsun yani."
"Hayır, neşeyle gülmenden bahsediyorum,Kumsal."

Boşta olan diğer eliyle belime dokanmasıyla vücudum ürpermişti.
Gözlerimi kapatıp onu dinledim.
"Pişmanım... Çok. Sana olan sevgimden gözlerim dönmüştü. Yemin ederim amacım canını acıtmak ne canı? kılına bile zarar vermek değildi. Sadece beraber olalım istemiştim ama olmadı... Olaydan bir hafta sonra ben seni ararken İzmir'den gittiğini öğrendiğim zaman Dünya başıma yıkıldı sanki. Seni bir daha göremicem korkusu... Ah sikiyim çok kötüydü. Sonra buldum seni Muğla'da yaşıyordun. Okulunu,evini,arkadaşlarını herşeyi herkesi biliyordum. Arada gelip gizli gizli izliyordum. Hatta bir kaç gece uyurken seni izlemiştim." Evime kadar girmişti ama ben kızamıyordum lanet olsun ki kızamıyordum!