O gün bir sesle uyandım tiksinç bir sesti sağ baktım,sola baktım birşey olduğnu söyleyemem ama ses daha durmamıstı sanki koridordan geliyordu.Tabi Bizim yatılı okuldan genelde horlama sesi gelir ama bu daha değişikti.
Bir anda kendimi kapının dışına savurdum (savurmaz olaydım).bir öğretmen vardı ,yerde,kanlı.Keşke bu kadar olsaydı.Birisi kimya hocamızı yiyordu.
(Kötü demiyorum ama bir yere kadar yani !)
İçimde kötü bir his vardı ( E. madem biri bizi yiyecek kaybedecek neyimiz VAR!!!)
herneyse hemen koşup arkadasımın odasına daldım ve ŞÜKÜRLER OLSUN diye bağırdım.Efe bana sordu (Odasına baskın yaptığım arkadaşım) ;
-Amaç?
-Şeyyyyy...
-Napyosun Sen ! .Diye bağırdı Efe
Tabi Hemen Tuttum kolundan çektim kapının oraya ve Kimya hocamızı gösterdim. Çocuk biraz irkildi ve ona sağlam bir tokat yapıştırdım (Bunu sık sık yapacağım)
Efe bana napıyorsun dediği anda artık korkmuyorumusun ? Diye sordum (Mantıklı değilmi ama) Sormasaydım daha iyi olurdu çocuk cağız yeniden hatırladı.Herneyse ona buradan kaçmamız gerek dedim çocuk mantıklı olarak Hadi Canım Yemin Et gibi bir tepki verdi , insanlık hali tabi karşında zeki insan görünce.Planımız mantıklı , açık ,süperdi,manyaktı,muhteşemdi,fevkaladenin fevkindeydi.Planımız şöyleydi
1.kapıyı aç ve çıkışa koş
Hmm.Bence gayet mantıklı (tabi çoğu insan düşünemez) her neyse.Çıktık ,koşarken ayağım bir hastalıklının kafasına takıldı benim düşmemle kafası koptu (Hey Hiçmi zombi öldürmediniz çok kolay ölüyorlar)herneyse kurtuldum zannederken olurmu bitanesi çıka geldi.Üstüme atlamaya çalışırken sağ yuvarlandım ve o yere düştü ayağa kalkıp kafasına sağlam bi tekme attım ama vaktimiz sınırlıydı ve kapıya koşmak zorunda kaldım.vs.vs
