Duyduğu anda havaalanına koşamaya başlayan 30 milyon kişi'den biyiz (diğer 40 milyonu ölmüştür veya dönüşmüştür herhalde).Arabaya atladık sanırım 180 km hızla sürüyorduk.hava alanına vardığımızda uçağın %35 doldu gosteriyordu etrafta çok kişi yoktu ama otubüsler geliyordu uçağa koşup hemen bir yere oturduk.Çok uzaktan birkaç hastalıklı gorünüyordu . uçak kalkmadan birkaçtanesi kanatta olurdu.Uçak kalkmaya başladığında derin bir nefes aldık.
Kafamızı dağıtabileceğimiz tek şey önumuzdeki koltuk bilgisayarlarıydı film izledik,güzel bir daha yapamayacağım bir faaliyet.Derken herkes uyudu saatakşam 8:30 gibi Almanya da idik Çok güzeldi hastalıklıları öldüren jandarmalarla dolu bir karşılama
Ne kadar mutluydum bilemessiniz.Belki yaşayacaktık emin değilim hava kararıyordu ve tanıdığımız sadece teyzem vardı.
Adımı Hayla Kimse Bilmiyor Teyzemlerde öğrenirsiniz.
Bir taksiye atlayıp teyzemlere gittik.Merdivenlerde yapabiliceğimiz en büyük eğlenceyi yaparak 2 şer 2 şer çıktık.Teyzemi 3 yıldır görmüyordum bu gün şansım varmış tey<em beni gördüğü anda Melih diye bağırdı . çok mutlu görünüyordu hatta ağlamıştı.Herneyse eve geçtik biraz yemek yedik giderek saatler geçiyordu saat 9 dan sonra sokağa çıkamıyorduk .
SAAT:00:00
Bu saatte almanyada uyanık olan tek kişi sanırım bendim dışarıya baktım ve birkaç hastalıklının buraya geldiğni fark ettim
Hemen herkesi uyandırdım.ama beklediğim şey oldu bile kapıya vurmaya başladılar.korkunç ve ürkütücüydü.Kapı kırıldı ve bir tanesiiçeri daldı.bulduğum ilk meyve bıçağını elime alı kafasına sapladım korkudan bayılacak gibi oldum ve yere düştüm.Üstüme tam bir hastalıklı atlayackken teyzem kafasına tavayla vurdu hafifçe dirseğimin yardımıyla ayağa kalktım.
iyidi ve buna memnundum herkez çok mutluydu hafifçe bir gülümseme attım.ve oturup ağlamaya başladım.Herkes neden ağladığmı anlamıştı.Çok ağırdı daha 13 yaşındasın ve bu böyle bir vaka bir salgın HAYATINI MAHVEDER !
