Name Tag (The Secret Piece)

Chapter 1

"Paalam!" kumaway na siya sa amin. Hindi ko akalain na may mag-aadopt na sakin after 8 years and yes. Isa po akong ulirang bata na lumaki ng walang magulang. Ang swerte ko nga at si Mama Aliya ang kumupkop saakin at pinalaki ako sa ampunan na ito.

Kumaway narin ako pabalik kay Mama Aliya. Mamimiss ko siya. Tiningnan ko ang mga bago kong magulang. 

"Pwede pa po? last na po talaga?" ngumiti lang sila.

"Sure, go for it dear." tumakbo na ako at niyakap si Mama.

"I love you Mama, mamiss po kita. Salamat p-po talaga sa lahat" niyakap niya narin ako pabalik.

"Mahal na mahal rin kita Andrea. Pano yan, tatawagin na kita na Maurice ngayon?" pinunasan niya ang kanyang mga luha at pilit paring ngumingiti.

"Kahit Andrea parin po, kahit magbago paman ang pangalan ko mama,, hinding-hindi kita kakalimutan. Kung pwede pa nga po, bibisitahin kita dito mama." niyakap ko siya ulit.

"Sige na, pumunta kana sa mga bago mong mga magulang." tumango ako at hinalikan siya sa pisngi.

"Paalam po! " kumaway na ako at nagbabye.

"Come dear" sabi ng bago kong mama.

Pumasok na ako sa sasakyan nila. Wow! ang ganda. Ang yaman talaga nila.

"Yes, I have found a perfect one. No mom, you'll love her. She's kind and talented........Yes.........Okay, you'll meet her as soon as we get home...bye..." pinanood ko nalang yung mga tanawin sa labas. Malayo narin kami sa bahay ampunan.

"Honey," rinig kong sabi ni mommy. Wehee eh sa gusto ko siyang tawaging mommy :D

"Yes, what is it?" tiningnan ko si mommy na may inilabas na papeles. 

"What should we write for her second name?" hmm, second name? second name? tapos bigla kong naalala si Mama.

Lumapit ako sakanila at hinawakan yung bandang upuan.

:"Pwede po bang Aliya yung second name ko? Please? "tumingin sila sa isa't isa at tumango.

"Nice suggestion Maumau(Momo)" narinig kong tumawa nang mahina si daddy.

"Or should we try Alea, it's better, right Hon?" tanong ni mommy sakanya.

"Yes" ngumiti nalang si papa at pinatuloy ang pagmaneho.

"So, let's write it down. Alea. Hmm--- Maurice Alea Hermosa. It's a pretty name. " ngumiti si mommy. Alam mo yung ang ganda-ganda niya, hindi obvious na she's 36 years old? grabe. Pretty talaga.

[check the photo on the side. That is Mr. and Mrs. Hermosa]

"Hehe, thank you po talaga" hmm, wala lang. Gusto ko lang talagang magthank you.

"What are you thanking for dear?" nagtatakang tanong ni mommy.

"simple lang po. inodopt niyo po ako, tapos ang swerte ko sainyo kasi parang mahal na mahal niyo na po ako kahit isang week niyo palang akong nakikilala. Salamat po at i love you both mommy and daddy" 

"Aww. come to think of it dear. We weren't wrong on chosing her." nilapit ni mommy yung mukha niya sakin since nasa likod niya ako at hinalikan ako sa noo then hinalikan niya rin si daddy sa cheeks. Ayieeeeeeeeee <3

"Well dear, we were lucky to have you."

"Lucky? pano niyo naman po nasabi yun?" as in lucky talaga? 

"Because the first time me, and my honey saw you at the piano room, we fell inlove na kasi sayo dear since I and your daddy love music kaya nga we named you Marice though it's a boys name but who cares. He's a french composer/musician and we loved him rin kaya we named you after him. Haha! " ang saya na nang mommy ko. Well, kung masaya siya eh masaya narin ako.

"But I warn you Maurice." biglang nagsalita si daddy at nagbabanta yung boses niya.

"Your nickname will be Momo and only Momo. Gets mo? Momo? AHAHAHA!" tapos tumawa kaming lahat. Yun lang pala? xD Mahal ko na talaga ang pamilyang to.

 "Hmmm, since ikaw na ang baby namin" may kinuha siyang folder at binuksan ito.

"Were inheriting 50% sa mga ari-arian namin to you. So, we'll be expecting from you baby. You need to study hard ha? anyways you'll have all of it in the end since alam naming---"

biglang napatingala si mommy at parang iiyak?

"Hindi kami magkaka-anak ni Charles, pero anyways, andito kana and we'll both love you like a real daughter of ours." tumawa nang mahina si mommy at pinapatuloy yung pagbasa sa mga papeles na hawak niya.

"Anyways, if we both pass out 'God forbid' , all of our wealth will be all yours." tumango ako at ngumiti. Though hindi ko masyadong naintindihan yung mga pinagsasabi ni mommy. Wait . . . 50%?? ang yaman ko na? ?_? and when they die? woah woah.

Narinig kong naghum si mommy at humarap siya. 

"Baby, gusto ko pag-uwi natin iplay mo yung narinig namin sa piano room ha? " nag-akma akong nag-iisip.

"Heheh, oo naman po! kahit pa-ulit ulit niyo po akong papatugtugin gagawin ko po yun, basta mapasaya ko po kayo." nag-approve sign ako sa kanilang dalawa.

"Awww, now you're turning us on. How sweet. Love you my baby, mamaya na kita ikikiss at ihuhug sa bahay. Ahahah" tumawa narin ako. I love this day, ang bago kong pamilya. Ano kaya ang naghihintaw saakin sa lugar nila.

Kinuha ko yung bag ko at binuksan ito. Nagugutom ako eh, may pinadala kasi si mama saking snack. Yung special cake niya. Nagbabake siya sa ampunan pero minsan lang kasi wala kaming pera para gawin yun lagi. Binuksan ko na yung lunch box ko. Ay!, nahulog yung kutsara.

Yumuko ako para kunin yun. Asan naba yun? kinapa-kapa ko yung ilalim nang upuan ng---

"CHARLES!"

Nagulat ako pero parang naitulak ako at nauntog ko yung ulo ko sa upuan ni papa at nagdilim lahat.

------------

Author's note

Waaaaaah! first chapter sad agad. Pero sana subaybayan niyo po. Thank you! Mag-uupdate parin ako nito. Mwuaah! :D comments?