Name Tag (The Secret Piece)

Chapter 10

"Your name is Tristan?" Inangat niya ang mukha niya. Bigla nalang siyang napatayo at tumakbo paalis. Uh? may nasabi ba akong masama?

Tumayo nalang ako, what's with this school anyway. Hindi ko talaga magets. I find it hard to understand the students here o baka nababaguhan lang ako. 2 years rin akong hindi nakapasok sa isang school-campus.

*Spllaaassshhhkk!*

"Shoot!" 

Napamura ako nang di oras. Agad kong binaling yung tingin ko sa likod ko. Anong klaseng tao ba naman ang bubuhusan ka nang isang balde nang tubig. I'm so wet at the same time humiliated... AGAIN!

"I knew it would PAIR PERFECTLY with her outfit. Haha!" nakayuko lang ako dun. Gusto ko siyang sabunutan pero hindi ko kaya. Parang something is telling me to stay and leave her humiliate me in front of all this students. This is so stupid.

"So, iiyak lang siya? such a pathetic loser. Hahaha!" Nakatayo lang sila sa harap ko habang tumatawa. Narinig ko rin na sumabay yung ibang mga estudyante sa pagtawa nila.

I hate that girl. I hate Fliss or whatever her name is. Gusto ko siyang sabunutan, itapon sa ilog , o kaya namay paliguan ng muriatic acid. 

"Here" napatingin ako sa panyo na naka-abot.

---------------------

"Here" napatingin ako sa panyo na naka-abot.

"Take it." agad ko siyang nilingon. I was surprised to see the girl who bumped into me a while ago.

"S-salamat." kinuha ko yun at pinunas sa mukha ko.

"Hey, don't cry.." agad akong napahawak sa pisngi ko. Dang, why am I crying. Ang OA mo Momo.

"Tsh, h-hindi ako umiiyak." tumayo ako. Kailangan ko nang makaalis dito. Ayoko nang drama, masyadong nakakasura. At ANO BA MGA LUHA!? bat parang nagreracing kayo?! ha?!

 "Uy!" tumakbo nalang ako paalis. Masyadong puno nang mga taong walang respeto ang lugar na yon.

Stephanie's POV

 "Tsh, h-hindi ako umiiyak." bigla siyang tumayo habang nakatingin parin sa baba.

"Uy!" nagulat ako nang tumakbo siya paalis. Itong Fliss na ito talaga oh. Wala nang nagawang mabuti sa buhay niya. Puro nalang pam-bubully sa mga bagong students. At lalo na ang mga  piano majors na ka-edad niya lang ang pinag-iinitan niya.

"Such a show off." ngumiwi siya at tinaasan ako nang kilay. 

Tumingin nalang ako sa baldeng kakatapon niya lang kanina.

"Alis na tayo." tumalikod na yung tatlong malalanding babae at iniwan ako doong nakatayo. Napansin ko ring nakatingin pala yung mga studyante sakin.

"Haay, asan kaya siya nagpunta?" tiningnan ko ulit yung direksyon nung tinakbuhan niya. 

"Stephanie, halika na. Masasali ka lang sa gulong alam mong hindi masosolusyonan kung hindi mawawala yung nagpasimuno mismo nito." tiningnan ko ang nagsalita.

"Naaawa lang naman ako---"

"Wag kang maawa Steph. Wala rin namang mangyayari kung tutulungan mo yung babaeng yun eeh." ano bang nasa isip nitong si Reah. Siya ang kaklase ko sa Song Writing ang Singing Major.

"Tama na Reah, hindi ko na siya pakekealaman." yumuko nalang ako at nilapitan siya.

"Alam mo namang ikaw lang ang inaalala ko diba?" masyado lang talagang protective tong kaklase ko. Parang psychology teacher kung makapagsalita. 

"Yeah, sige na. Kalimutan na natin yung babae." ngumiti siya at umakbay saakin.

"That's my girl."

Momo's POV

Andito ako ngayon sa isang abandonang room. Dito ko inilabas lahat. Ewan ko't naiyak ako kanina. Parang nagseself-pity ako. Yak.

Pagkatapos kong magdrama, tumayo na ako. Pero natapilok ako buti nalang at may nahawakan ako.

"ting" agad akong tumayo nang maayos. Buti nalang at walang ibang tao sa loob nitong room.

Siguro piano room ito. May piano kasi, obviously. Nilibot ko nang tingin, at hindi nga ako nagkakamali. May maraming piano na halos pinaliguan nang alikabok.

May isang piano sa gitna, medyo di naman maalikabok. Nilapitan ko ito at binuksan. Malinis naman siya pero nagdidilaw na siguro sa tanda nang piano.

Umupo ako at tiningnan yung mga tekla ng piano. Nagdo-re-mi muna ako. Hmm, maayos naman yung tunog niya. At dahil malungkot ako. Magpiapiano muna ako.

Tiffany's POV

Arggh! Darn hangovers! Sakit nang ulo ko. Nabigla ako nang may braso na yumakap sakin. Tss. Si Abigail lang pala.

*snooorr*

Sinubukan kong tanggalin yung mabigat niyang braso. Naiihi nako.

"Abi naman eeeh" reklamo ko habang tinatanggal yung braso niya sa tiyan ko.

"hmmmmm," umungol pa! tsk! pagminamalas ka nga naman. Ngayon hinigpitan niya yung pagkayakap niya sakin.

"I said.. get your darn arm of me!" tinulak ko siya. Nakakabanas. Tsk!

*BLAAG*

*snooor*

Badtrip! tsk! buti at di nagising. (-.-)

Nag-CR muna ako at lumabas na ng kwarto ko.

"Manang!" agad naman akong nilapitan nang isang maid. Yep. Manang tawag ko sa mga maids dito.

"Ibalik niyo sa kama yung baboy na nasa sahig"

Rereklamo pa sana siya pero pinutol ko.

"Kung di niyo kaya, kayaning niyo!" Tumalikod na ako at bumaba na sa hagdan.

"Echh! headaches!" hinimas ko ang ulo ko. Ako nanaman ang naiwan dito. Wala nanaman yung mga ever loving parents ko. -_-

Nong nakababa na ako sa hagdan, dumiretso na ako sa kitchen. I need to drink something that'll lessen this darn headache.

"Manang! " dali-daling lumapit sakin ang isang maid na medyo may katandaan. I don';t really care how old or whatever her name is.

"coffee"umalis na siya sa harap ko at pinagtimpla ako nang kape. Umupo ako dun at hinimas ulit yung ulo ko. Argghh! Nakakagulo na lahat. Ano ba kasing klase nang halimaw yang lola mo Momo ha?! Hindi ko maintindihan. 

"Ito na po Maam" nakita kong nanginginig yung cup na dala nung babae."

"ANO ?! MAY SAKIT KA BA AT NANGINGINIG KA?!" nakakaARGGH! ang O-OA NAMAN NANG MGA MAIDS DITO!

"Oh? ALIS! shooo!" lumayas na nga yung babae. Sarap hampasin at buhusan nung kape. Tsk! Tsk!

Napa-isip ako. Asan ka ba tinago nang letchugas mong lola Momo!