GÖLGE AVCILARI

[~BÖLÜM 10~]

Yeni bir bölüm ile karşınızdayım. Hedefim 1000 okuyucu. Sizler sayesinde inşallah gerçek olacak. Bu bölümde VALENTINE ve ordusunun üstünde durulacak. Bomba olaylar başlıyor. Keyifli okumalar...

-

ALLİSON ' UN AĞZINDAN:

Aslında Hodge olduğuna neden herkes bu kadar şaşırmıştı anlamadım. Ben hiç şaşırmadım açıkçası. Hayır yani! Eski bir çember üyesinin ihanet etmeyeceğini nasıl düşünmüşler aklım almıyor. Aileden aileden deyip duruyorlardı. Alın size aileden!!

Simon , Erica, Luke , Edward ve ben yola koyulduk. Hodge ' un nerede olduğunu bilen yoktu. Fakat Edward onun izini süreceğini söyledi.

-

Hodge' u bulmuştuk. Simon ona bir yumruk attı. Ardından bir tekme. Hodge , karşılık vermek için sağ elini kaldırdı. Simon buna izin vermedi o elini kesti. Evet kesti! Yüzüğün olduğu eldi o. Simon hemen aramızdan uzaklaşarak yüzüğü parmağına taktı ve birisi ile konuşmaya başladı. O bizim görmediğimizi sanıyordu fakat ben onu takip ettiğim için görüyordum. Konuştuğu kişi de yüzde yüz Valentine idi. Simon küfürler savuruyordu. En sonunda da onu bulacağını söyledi ve yüzüğü parmağından çekerek cebine koydu. Ondan önce davranarak diğerlerinin yanına gelmiştim. Benim hep orada olduğumu sanmasını sağladım. Aslında bana bakmıyordu bile. Hatta 2 gündür göz göze bile gelmemiştik .
Kardeş olmadığımızı ona söylemeyi o kadar çok istiyorum ki. Hatta haykırasım geliyor fakat ne yeri ne de zamanı..

Edward, Erica ve Luke bizden uzakta bir şeyler konuşuyordu. Ben de Simon ile kalmak istemediğim için diğerlerinin yanına gittim. Hodge 'u sessiz kardeşlere teslim etmeyi düşünüyorlar idi. Bence en doğru karar. Kupayı , Valentine ' a teslim etmiş. Kupa şu an Valentine 'da. Ve duyduğuma göre Valentine , kendi yarattığı gölge avcılarından
bir ordu yapıyormuş ve o ordu ile bize saldırmayı planlıyormuş.

Of içim şişti. Şu Valentine pisliğinden kurtulabilirsek rahatlayacağız. Adam virüs gibi her yere yayılıyor. Aslında annem zamanında ona yardım etmeseydi Valentine bu kadar ilerleyemezdi. Annemde de hata var ama o anlayıp bizim tarafımıza geçti yıllar önce.

Simon a bakmak için arkamı döndüm .. Faka yoktu.. Bu ne yaptığını sanıyor. Eğer ona kardeş olmadığımızı söyleme fırsatı bulursam ne kadar bencilce davrandığını yüzüne vuracağım. Trip atmadan da olmaz tabii ki. Ya ben ne saçmalıyorum?! Adam gitmiş!!

"Bir baksanız iyi olacak. Simon ve Hodge gitmiş!!"

"Ne! Of ne yaptığını sanıyor bu? Hemen harekete geçelim. Senin şu kolye yanında mı mor olan. Hani anneni bulmaya gitmiştinde Valentine ı bulmuştunuz ya."

"Yanımda."

Kolyeme dokundum ve Simon a odaklandım.
Valentine ordu yaratıyordu! Simon da sessizce onları izliyor ama olamaz!! Valentine' a doğru gidiyor. Hodge 'u da öldürmüş.!!
Aralarında bir konuşma geçiyor ama duyamıyorum. Kendini öldürtecek miydi bu?!!

-

Gözyaşları içinde gözümü açtım. Hem ağlıyor hem de oldukları yeri tarif etmeye çalışıyordum. Anlattıklarımda Luke'un bir şeyler anlamasına sevinmiştim. Orayı biliyormuş. Erica yol boyunca beni teselli etmeye çalıştı. Onu kurtaracağız dedikten sonra biraz da olsa kendime gelmiş gibiydim. Nasıl görünüyordum Allah bilir. Tüm makyajım akmıştı. Elime gelen siyahlıklardan bunu anlamak o kadar da zor değil.

Araban en son inen ilk defa ben olmuştum. Ayaklarım beni taşımak istemiyordu. Bunları yaşamak ta istemiyordum. Simon başına buyruk hareket etmeseydi, en azından yanımızda olsaydı kendimi daha güçlü hissedebilirdim belki... Ama yanımızda değildi işte.