Hastaneden çıkınca kadar verdim. Artık buraya asla gelmeyeceğime söz verdim kendime. görücü usulü bir nişanlım olsa fena olmazdı.adı Selçuk olmasa da olur. Yüzüğü parmağından çıkarmıcam.eve doğru yürüdüm
......
Kendi ayaklarımın üzerinde duralı tam 1 ay olmuştu.1 aydır hastaneye gitmedim.aslında hiç gidesim gelmiyor.artık Enes meselesini kapatmıştım.artık kendime Selçuk bulmalıydım.illaki biri karşıma çıkacak.
....
Bir gün evde otururken bir telefon geldi.teyzem hastaneye kaldırılmış ve durumu agırmış. Hemen annemle hastaneye koştuk. Resmen o hastane beni kendine çekiyor.kapıdan içeri girdik. Koşarak yoğun bakım ünitesinin bulunduğu yere gittik.annem öyle koşuyordu ki beni solladı .bende nefes nefese koşuyordum.tam köşeyi döndüm. Kafam zonkladı.enesti bu .daha yakışıklı olmuş ve olgunlaşmıştı.bir anda görünce şok oldum.
Enes: eylül.
Ben: kusura bakmayın acelem var da
Enes: peki
Ohh olsun seninle konuşacağını mı sandın? Hemen teyzenin yanına gittim.başım gerçekten ağrıyordu.acile inip ilaç içtim.yine enesle karşılaştım.
Enes:eylül nasılsın?
Ben; iyiyim sen
Enes: bende iyiyim. Buraya gelmeyeli bayaa oldu.
Ben: evet öyle oldu.aslında gelmeyi düşünmüyordum ama teyzem rahatsızlanmış.
Enes: geçmiş olsun
Ben: saol
Enes: görüşmeyeli neler yaptın?
Ben: bu sefer gerçekten nişanlandım.
Enes: haa öyle mi?
Ben: evet.n eyse benim gitmem lazım güle güle
Offf suratını görmeniz lazımdı.gözleri yaşlanmış kafası alev almış gibiydi.çok ta tın.madem seviyorsun neden söylemiyorsun tam döndüm gidiyorum.kolumu tuttu.
Enes: bana acı çektirmek için yapıyorsun?
Ben: ney yapıyorum?
Enes: anlamamış gibi yapma.sen nişanlı değilsin!!
Ben: bırak kolunu
Enes: sen benden intikam almak istiyorsun?
Ben: bu intikam değil adaletttt!!!
