Hayat Devam Ediyor

bölüm 6

Ne kadar süre odada kaldığımi hatırlamıyorum. Babannemin o güler yüzü şimdi bembeyaz, konuşmuyo benimle.

Bir süre daha baktım babannemin yüzüne beynime kazıdim. Kapı çaldı kapıdan Burçak gözüktü gözleri sismisti, "Hadi gel canım çıkalım" dedi "bi dakika vedalaşmam lazım" onaylayarak kapıyı kapattı.

Babannem seni hiç unutmicam. Senin gibi bi kadın olucam. Beni görüyorsun biliyorum suan aglamama kiyamaz göz yaşlarımi silerdin olsaydın, hayat o kadar acimasizlik yapıyor ki insanın elinden sevdiklerini alıyo. Seni çok seviyorum bitanem, diyip alnından öptüm.

Gözlerim iyice buğulanmisti önümu zor görüyordum. Nasıl baş edicem ben bu acıyla.odadan çıkar çıkmaz Burçak sarıldı bana en büyük destekcim.

Yunus bana dönerek "doktor seni odasına çağırıyor"dedi. Birsey demeden odasına doğru ilerledim, kapıyı tiklattim içerden gel sesi duyunca içeri girdim.
Orta yaşlı bir adam vardı. "Öncelikle başınız sağolsun. Acınız var biliyorum ama bazı işlemleri halletmeniz lazım."
"Ne gibi işler doktor bey."
"Biliyosunuzdur ama hatırlatmak görevim. Hastane çıkış belgeleri cenaze İşlemleri ölüm belgeleri ve bazı evraklar."

Elime bir sürü kağıt uzattı doktor bey. "Birazdan cenaze arabasi gelip merhumeyi alicak. Bu belgelerle nüfus müdürlüğüne gidip işlemleri halledin." "Sağolun doktor bey" Diyip odadan çıktım.

Hepsinin gözleri üzerimdeydi."bakmayın öyle bir sürü işimiz var. Herkese görev vermek zorundayım. Burçak seni yunus babannemin evine bıraksın al buda anahtar, sen etrafı topla gelen giden çok olur. Okan sende mezarlıkta babannem için yer hazırla yunusta cami hocasiyla konussun gerekenleri yapsın bende  cenaze arabasıyla  gelicem."

"Tek başına şu haline bak yaşayan ölü gibisin." "Ben kendime bakarım okan babannemin cenazesinde eksik birsey olmasını istemiyorum."
"annenle babana haber vermicekmisin."
Babannemin onlarla arasının iyi olmadığını biliyosun gelmesinler biz bize ve buradaki bir kaç komşusu yeter."
Onaylayarak hastaneden çıktılar.

Bende yaslandim duvara gözlerimin musluklarını açtım.

Bir süre sonra odaya adamlar girdi üst başlarından belli ki cenaze İşlemleri için gelmişlerdi.

"Nesi oluyosunuz merhumenin. " "torunuyum." " buyrun efendim araç kapıda siz arkadaşla inin bizde merhumeyi alıp geliyoruz."

Ilerlemeye başladım. Dışarda beni ilk defa binecegim bir araç beni bekliyordu. Babannemle son yolculuk...

Babannemi bindirip yola çıktık. Önümüzde kocaman bir bina vardı. Iceri girmeye cesaretim yoktu.disarda bekleyecektim.
"Ben burda bekliyorum içeri girmek istemiyorum." Olur anlamında kafalarını sallayıp babannemle içeri girdiler.

Hissizlestim. Oturup deli gibi ağlamak istiyordum. Acımı yaşamak istiyorum. Ama önce babannem için cenaze töreni vardı.

Böyle düşünürken tabut bi anda önümden geçti. Hemen ayağa kalktım.  Araca bindim adresi söyledim, gerçi biliyorlardir ama olsun. Ve sessizlik oldu.

Babannemin son yolculuğu da böyle olmuştu. Şimdi gömüyolardir ben oraya gitmek istemedim. Başka bi gün giderdim, ama bugun olmazdı.

Burçakla evde oturuyorduk. Aglamiyordum ama kalbim de acıyodu.
"Ben bir şeyler hazırlıyım okanla yunus da gelmek üzeredir" diyip kalktı yanımdan Burçak.

zamanin nasıl geçtiğini anlayamamistim. Yunus la okan gelmişti hatta bana biraz olsun yemek yedirmeye calisiyolardi. Bunların azabından kurtulmak için bi kaç birsey atistirdim.

Çok yorgun olduğumu söyleyip odama çekildim. Yatağıma oturunca artık buradan gitmenin vakti olduğunu düşündüm. Ben buraya biraz da olsa rahatlamaya gelmiştim, ama bi o kadar hüzün ekleyip gidicektim.

Bavulumu toplamaya başladım yarın erkenden de biletimi alıp gidicektim.

OKAN'DAN
Bahceye çıkıp hava almak istiyordum. Bu olay Açelya'nın canını yaktığı kadar bi o kadar  da benim canımı yakmisti.

Bahçede Burçak da bir köşede oturmuş bu muazzam manzarayı seyrediyordu. Yunus gitmişti patronu aramışti.

Burçakta öyle bir enerji vardı ki beni kendimden koparıp ona bağlıyordu ve bu benim hoşuma gidiyordu.

Ben bunları düşünürken onun yanına bitiverdim hemen. O da bana yer vermişti.
"Nasılsın" "Iyiyim okan sen" "bende iyiyim. Benim de artık gitmem gerekiyor herhangi bir sıkıntı olursa arayın beni" dedim ve telefon numaramı ona verdim.
"Tamam saol gel ben seni gecireyim"deyip benimle birlikte kapıya kadar geldi.

iki farklı ses aynı kelime "görüşürüz" demiştik.
Numaramı da bu sayede vermiştim. Ulan okan hadi yine iyisin.

AÇELYA'DAN

Bavulumu hazırlayıp kapının kenarına koymuştum. Iceri gidip babannemin fotoğrafını almıştım. Bu arada Burçak ve diğerilerini merak edip bahçeye çıktım.
Burçak hariç kimse yoktu. O da beni fark edip ikisininde işleri vardı. Gittiler dedi.
Elinde de bir resim vardı neydi ki o?

"Elindeki ne?" "Bunu mutfakta buldum biri cenazede fotoğrafımizi çekmiş."

Burçağın elinden fotoğrafı aldım. Bu nu çekenle cekmecedeki fotoğraflarimi çeken aynı çocuktu. Bunu başka kim yapardiki.

Burçak soru sormasin diye konuyu değiştirip yarın gidecegimi söyledim.

O da bilet konusunu ben hallederim.dedi.

"Hadi sende geç kalma yat."diyerek odama doğru ilerledim.
Ama odama gitmedim babannemin odasına gidip, elime fotoğrafını aldım ve yatağına yerlestim.