Benim Hayatım

Zor Günler

Herşey neydi aslında bir başlangıç mi yoksa kader mi yoksa imtihan mi yaşadığımız hayat neydi aslında değerini bilemedik mi bence bilmedik öyle şeyleri varki ne biliyim sanki zor günler geçiriyorum hersey bir imtihan ALLAH büyük kardeşim 12 yaşında lenf kanseri olmuş hiç beklemezdim aklimin ucundan bile geçmedi oyle olacagi kardeşim kendi derdine düştü ve şunu anlıyorsun ailenin değerini anne baba ve kardeşlik ne oldugunu herkes bi kenara kacisiyordu sanki aman biz yardım edemeyiz der gibice entersandi bence neyse ben ise birini sevmiş yar peşinde uğraşırken bir bak sen inandigin sevdiğin kiz geleceğim hayallerim dediğin kadın sana anlatigi yalanlar bir bir ortaya çıksın bir yandan kardeşim diyorsun bir yandan sevdiğim kadın diyorsun sevdiğim dediğin kadın bir anda gözünde yok oluveriyor alev alıyor herşey gözlerinin önünde sonra kardeşin aklima geliyor elimden hiçbirşey gelmiyor onun canı yanıyor o kemoterapi dedikleri tedavi ne kadar lanet birşey ya resmen insanlar can çelişiyor Allah dusmanima yasatmasin zor cok zor hastanede yatmak tedavi görmek ağrılar sizilar küçük el kadar bebeklerin can yanması ordaki psikolojiyi anlatamam ya Allah yardcimsi olsun herkesin Rabbim acil şifalar versin. Hayat devam ediyor bakıyorsun etrafa işte maddi manevi aşk her anlamda cöküyorsun uyumuyorsun gece iş takılıyor kafana herkes bi baskı yapıyor bunun işi yok cildiriyorum niye beni eleştirmek yerine niye sorgulamak yerine elimden kimse tutmuyor elimden tutan olsa zaten koşarak yürürüm ben destek olmadan napayim yok işte iş yani hayallerimi yok etmiyorlar sonra işi yok diyorlar günün birinde hepsine gostercem kendime soz verdim parayla madem sizi. Kitabinizda adamlık tamam benim kitabım kur-an o Allah kime ne dedi parası olana mi adam olun dedi tövbe tövbe hiç anlamıyorum insanları ya saçma sapan geliyor amaç neyse hayata Siz Allaha kul olun önce kimsenin kalbini bilemesiniz ki ne biliyim. Herşey hemde her kelime her an saniye her dakika her geçen gün hafta yıl kelime harf söz zoruma gidiyor artık Duygular ve düşüncelerim yok oluyor sanki hayatan bir bekletim yok ruhumu kaybetmiş gibiyim hata bende mi bilmiyorum çok mu safım yada çok mu farklı yim bilmiyorum çaresiz kalıyor insan sanki elim kolum kalmıyor yoruldum sanki yapasim gelmiyor hiçbirşeyi kötü olan ne insanlar mı evet insanlar nankör çünkü verilen iyiliği bilmiyor nimeti değerini bilmiyoruz akıl boş işlerde lay lay lom dünya hiç iyiye gitmiyor nesil berbat keske köyde yasasakta hep birlikte içinde olsak :/

Her hata bir tecrübe

Her tecrübe can yakan bir deneyim

Her deneyimde bir gelecek