KüÇüK KaDıNlAr

Bölüm 4 : Kızlarla korkulu anlar

Saat 17:00 . Evde kimse yok. Ne arkadaşlarım beni ariyo. Ne de annem babam . Ah galiba hiç umursanmıyorum. En iyisi evde koltuğa yayılıp ,ayaklarımı uzatıp ,televizyon izlemek. Beni umursamayanları ben niye umursayım degil mi ?. Nyse başladım kanalları degiştirmeye . Ama hiç bir şey yoktu. Aslında vardı ama bana göre bir şey yoktu. Bide haftasonu oldu . Okulda yok . Çok sıkıcı oluyo valla. Ben bi zamanlar okuldan nefret ederken şimdi gitmek için can atıyorum. Ne garip . Ben böyle mal mal kanalları degiştirirken birden elektirikler gitti . Noluya ya Bu saatte ne elektirik kesilmesi . Birden telefon çalmaya basladi. Harika valla kendimi korku filminde gibi hissediyorum. Kızların aradigini düşünerek hemen telefonu actim. Ve dogru tahmin Selin ariyo.                                   Selin ;                                                   - irem evde misin ? Evdeysen geliyoruz denizle                               - evet evdeyim de noldu niye geliyosunuz hem...... Bi dakika kapatti mi o? . Evet kapattı hemde yüzüme :'( . Bu kızı cidden anlamiyorum . Bu zamana kadar aramayan kız. Simdi bana geliyo . Saçmalık. Nyse hemen mutfaga gittim. Giderken önümü göremediğimden ayagim takilip yere kapaklandigim bile oldu. Nyse sonunda mutfağa ulaşmıştım . Mumu aramaya başladım. Lanet olası mum nerde ya. Derken kapi çaldı. Al işte bunlarda gelecekleri zamanı buluyo. Aa mumu buldum sonunda. Tezgahın üstündeymiş. Ama haberim yokmuş. Hemen mumu yaktım . Ve koşar adimlarla kapiya yöneldim. Kızlar nefes nefeseydi. Ne yani buraya koşarak mi gelmişlerdi ? . Selin;                                                   - kızım çok fena şeyler oldu bi bilsen                                                   - tamamda siz içeri girin bi soluklanın öyle anlatırsınız Ve içerinin yolunu tuttuk. İkisi birden kendini koltuğa attı. Biraz soluklandıktan sonra deniz ;         -irem cok fena cok nyse uzatmadan konuyu anlatıyorum; Biz cafedeydik . Orda biraz sohbet ettikten sonra zaten seni de arayip alisveris merkezine gitmeyi düşünüyorduk ama.... ben;                                                      - ama ne kızım anlatsana meraktan öldüm .                       selin ;                                                   -ama birden ikimize birden mesaj geldi . Deniz ile birlikte hemen açtik. Ama açmaz olsaydık. Aynen şöyle yaziyodu ; 'bakalım irem arkadaşınızı ölmekten kurtabilecek misiniz?' Ben ;                                                     - ee sonra                                     deniz ;                                                 - ee ' si hemen koşar adımlarla  sana geldik. Ama maşallah turp gibisin hiç bir seyin yok.            Ben;                                                     -bi dakika bu mesaji size kim gönderdi?                                    Selin ;                                                   - bilmiyoruz ki ama bi bilsem ona gününü gosteririm de nyse ben ;                                                    -ee benim bir seyim olmadigina gore ya inanmiyorum kızım oyuna gelmissiniz                      deniz ;                                                  - zaten belliydi ben seline dedim ama dinleyem kim ? Bu sözle selin denize gozunu devirdi. Nasil ya bu kim olabilir ki ? Hem neden kizlari eve cagirdi ? Amaci ne ? Ayy iyice kafam karıştı. Biz boyle konusurken ev telonumu calmaya basladi . Yemen ederim acmayi birak. Kimse yerinden kimildayamiyodu. Sonra selin ayaga kalti. Neee! Napmaya calisiyo bu kız . Bizim şaşkın bakışlarının arasinda telefonu acti . Acmasiyla telefonu yere düşürdü. Bi dakika titriyo mu o? Ayy acaba o telefondaki kim ? Niye aradi ? Ben dayanamadim ve ;                                                        -Selin kim o ?                         Selinde tık yok. Offf noldu bu kıza ya sonra irem lafa girdi;         -seliğğğğ kızım noldu cevap versene                                   Sonunda selin kendine geldi ve ;   - kız-la-r ta-nı-madı-ğım bi-ri bana ' oy-un baş- la-sın küç-ük hanımlar' de-di                                O kadar fazla kekelemişti ki tam olarak anlamamamıştım. Ama korktuğu her halinden belliydi. Deniz anlamışa benziyodi ki tiz bi cığlık attı . Deniz ;                         -neee!                                        Noluyo ya ama kötü bir şey olduğu kesin . Derken salondali perdeden hızlı bir şekilde gölge geçti. Aa galiba bu aldığım son nefesim . Ya burda kızlarla ölücez . Yada bi şekilde kurtlacaz. Sesizce ne olacağını beklemeye başladık....................