KüÇüK KaDıNlAr

*Bölüm 10*

Çok kötü hissediyordum kendimi. Çarptığım kişinin nerden bilecektim beni kaçıracağını ¿. Ama işte bu depodayım ellerim bağlı gözlerim kapalı . Sadece karanlığı görüyorum başka hiçbir şey yok. Bi titreme tutuyo bedenimi . Uykum geliyo ama hayır ben güçlü bi kızım pes etmiyeceğim . Karanlığa kendimi bırakmıyacağım.

Neden benim neden beni seçtiler ¿. Amaçları beni küçük düşürmek aşalamak mı yoksa başka amaçlarıda var mı ? . Bunu zaman gösterecek sadece zaman.

Bi ayak sesleri duyuyorum gitkide yaklaşıyo yaklaşıyo yaklaşıyo................................

Ve şimdi o ayak sesleri kesildi . O mu kelmişti ¿. Bana ne yapıcak ? Öldürecek mi? Yada başka şeyler . Sakin selin sakin olmalıyım bu işi sakinlikle atlatmalıyım.

Gözlerimdeki bez yavaşça açıldı. Gözlerimi aydınlık doldu . İlk önce tam olarak açamadım ama sonra açabildim.

Oydu evet oydu çarptığım çoçuk. Hislerim gerçekmiş .

" kaan bey ne yapalım bu kızı"

'Kaan' adı kaanmış. Eğer burdan bir gün kurturulsam o zaman görür o kaan beyy!

"Hayır şimdilik bir şey yapmıyacağız siz çıkabilirsiniz yanlız bırakın bizi"

Benim gözlerimden ayırmadan söylemişti bu lafları. Beni iyice süzdükten sonra :

" ha bu arada arkadaşlarını ..arkadaşlarınıda ÖLDÜRÜN"

Nee! Ne demek istiyo mu ? Hayır her şey bu kadar kolay bitemez.

" onların kılına bile zarar verirsen ......"

"Ne yapacaksın küçük hanım engel mi olacaksın bana!"

Çok ağır gelmişti bu laflar bana . Evet engel olamam ama bunu yapmanada izin vermiyeceğim!.

" Nolur yapma onların suçu yok"

Ah olamaz yalvarmıştım . Hem de çokkkk. Bana insanların acıyan gözlerle bakması en nefret ettiğim şeydir ve o şu an bana öyle bakıyo!.

" haa haa haa"

Kötü adamlar gibi gülmesi beni iyice çileden çıkardı. Sandalyede bi ileri iki geri çırpınıyodum düşeceğimi bilsem bile.

" bize hiçbir şey yapamıyacaksın ben burdan kurtulacağım ve size bu yaptıklarınızı ödeticem !"

"Tabi tabi yapırsın güzelim"

'Güzelim' bana bu lafa demeye nasıl cüret eder ! . Artık gücüm tükenmişti sandelyede çırpınışlarım yavaşlamıştı. Yanağımdan bi damla yaş düştü . Evet ağlıyorum. Bana bakıp karşımda diz çöktü ve yanağım dokunacağı sırada yüzümü sertçe çektim.

Yüzüne baktığımda sinirden damarları çıkmıştı. Çöktüğü yerden kalkıp ardına bakmadan gitti !.

Beni yanlızlığımla baş başa bıraktı. Acaba arkafaşlarımı gerçekten öldürecekmiydi ? Yapmazdı dimi ? Belkide gerçekten yapardı bunların acımaları yoktu .

Ama bende selinsem burdan KURTULACAĞIM !.

MERHABA DOSTLAR HİKAYENİN DEVAMINI BEKLETMEDEN YAZDIM . UMARIM BEĞENİRSİNİZ

*VOTE VERMEYİ UNUTMAYIN *