KüÇüK KaDıNlAr

#Bölüm 8#

Hey naber yeni bölümle karşınızdayım. Bu yazdığım son bölüm olabilir malum okullar başladı . Ama ginede sizin için yazmaya çalışıcam.

Beğenmeniz dileğiyle : *

" deniz ya iyi misin bak korkutuyosun beni "

" deniğğğz ya çikolatalı pastam kime diyoruz"

Sanki bi boşlukta gibiydim kurtarılmayı bekleyen zavallı bi kız gibi. Sanki o kız her şeyini kaybetmiş ama bunu kabullenemeyen kız . Hiçbir şeyi algılamıyordum. Beynim sanki durmuştu. Sadece sadece bu yaşananların hayal olmasını istiyordum. Ama ama ne yazık ki bu acı gerçek ortadaydı . Ailem ailem tehlikedeydi çünkü arayan kişinin kim olduğunu bilmediğimiz biri .............. adrese gelmesseniz ailenizi unutun demişti. Ahh ne yapıcaz biz şimdi ¿. Eğer gidersek ailemiz annem babam kurtulacak hiç bir zarar gelmiyecek. Ama eğeer gitmessek ailemiz yok olacak. Hayır ben bunu kabullenemem

Gidicem evet gidicem mecbur kızlarla birlikte gidicez.

" gidiyoruz" dedim. Emindim . Hiç olmadığım kadar emindim.

" kızım mal mısın biz şimdi gidicek miyiz şaçmalama"

"Gidicez irem gidicez ben ailemi tehlikeye atamam".

"Yürü be knkam sen bakma ireme"

Zorda olsa huysuz iremi ikna ettik . İlk önce kafeye gidecektik. Çünkü o kim olduğunu bilmediğimiz adam 4 ' de gelmemizi emretmişti . Ohh ne güzel ayağına çağırsın mal. Telefonu açıp baktım daha saat 14:00 . Kızlarla bi oyana bi buyana gide gele kafenin yolunu tuttuk. Ve 10 dk yolun sonunda kafedeydik. Hemen içeri geçip boş olan bir yere oturduk.

Siparişleri vermek için garsonu çağırdık. Ve siparişleri vermeye başladık.

" ben bi sadece karışık meyve suyu alıyım "

" ben sizin her çeşit pastanızı istiyorum garson bey sen masayı donat bize"

" ya selin bu ne boş boğazlık kızım bak git gide kilo alıyosun bir gün davul gibi olucan"

Selin bu sözle sandalyeye iyice yayılır ve o meşhur sözüyle : "knka ya ben yiyom yiyom kilo almıyom sorun yok yani sen kendine bak tatlım"

İrem bana 'selin bana kilolu mu diyo ' gibi bakış attı.

" Aa ama kızlar yeter kavga etmeyin yeri ve zamanı değil evde sonra kendini yiyip bitirirsiniz bu önemli değil hele bi şu adrese gidelim de"

Böyle dememle iki mal bana 'okey knka sorun yok' bakışı attılar. Siparişleri garson getirdikten sonra yemeye başladık. Tabi selinin ilk defa yemek görmuş gibi yemesini saymassak. Saate baktım ; 3 : 29

" kızlar kalkın geç kalıcaz"

" tamam kankeyto"

Ve telefonda yazan adrese yürümeye başladık. Bakalım neler gelecek başımıza¿

Sanki yollar hiç bitmiyodu ve git gide ara sokaklara girmeye başladık ve ben şu an korkudan küçük dilimi yutucam. Selin bana zaten iyici yapıştı . Kolumu şu an hissetmiyorum kızda hayvan gücü var . İrem ise arkadan arkadan yürüyo sanki arkada bir şey yokmuş gibi.

Evet sonunda adrese geldik . Her yeri kırık dökük bi eve geldik. Ev terk edilmiş vaziyetteydi. İçeri girdik kalbim küt küt atıyodu . Sanki yerinden çıkacakmış gibi

Adım Adım ölüme gidiyomuş gibi hissediyodum. Odanın ortasında bi boş sandalye vardı ve üstündede küçük bi zarf.

Hemen gidip aldım. Açtım kağıtta yazanlar tüylerimin ürpermesine neden oldu. Derken birden dış kapı şiddetli bi şekilde kapandı . Ve kapıdaki bi adam ' evinize hoş geldiniz küçük hanımlar ' dedi .