Üzüntüden uyuyamamak diye bir şey var. Hani bazen kendine verecek hiçbir teselli kalmayınca bir nevi stop tuşuna basmak gibi, tek çare uyuyorsun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dipnot: Çok Özledim
PoesíaKatilini ağırlıyor kalbim şehrin en tenha sokağında, arabalar durmuş, tüm sesler susmuş, yağmur damlaları havada asılı, dudakların öpülmeye değer...
44
Üzüntüden uyuyamamak diye bir şey var. Hani bazen kendine verecek hiçbir teselli kalmayınca bir nevi stop tuşuna basmak gibi, tek çare uyuyorsun.
