Buz yeşili gözlerinden yansıyan farklı bir his beni yine dünyasına ördüğü duvarların dışına itiyordu. Bense onun karşısında cüretkar bir tavırla o duvarların önünde oturmakta ısrar edecektim. Hayat karşıma seni çıkardığında küçük bir kızdan farksızken, şimdi beni büyüten adamın sert yüz hatlarıyla çevrelediği simasına uzunca baktım. Benim anılarım belki de kirli sakallarıyla çevrelediği dudaklarından çıkan her bir sözcükte saklıydı. Benim anılarım cüretkar duruşumun ardında sakladığım zayıflığımda saklıydı. Buna aşk diyorlar, ben demiyorum. Çünkü bu o kadar basite indirgenecek bir şey değil.
Derin yeşil kitabımdan alıntıdır
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dipnot: Çok Özledim
PoesíaKatilini ağırlıyor kalbim şehrin en tenha sokağında, arabalar durmuş, tüm sesler susmuş, yağmur damlaları havada asılı, dudakların öpülmeye değer...