Mr. Bilinmeyen

Giriş

-Tanrı aşkına! Ben senin emir kulun değil ortağınım. Bana ikide bir ne yapacağımı söylemeyi kes.

-Molly, ortada bir ceset var ve oraya gitmeniz gerekirken ben senin hazırlanmanı bekliyorum. Seni sinirlendiren şey çabuk olmanı istemem mi? Sadec...

-Beni sinirlendiren şey tavırların. Ben sadece... Günümde değilim tamam mı?

Jack, Molly'nin bu tavrına alışkın değildi. Ama yinede, kim bir dedektifin psikolojisinin normal olabileceğini düşünebilir ki?

Arabaya binmiş olay mahalline doğru gidiyorlardı. Tek bildikleri ortada bir ceset olduğuydu. Bilgi verilmemişti ve neyle karşılaşacaklarını ikisi de bilmiyordu.

Olay mahalline geldiklerinde Jack ve Molly ilklerini yaşıyorlardı. Jack ilk defa bir cesede bakmakta zorluk çekiyordu. Molly ise kusmaya başlamıştı. "Rezillik" dedi sessizce.

Jack zor da olsa cesedi incelemeye başlamıştı. Cesedin üstünde sadece pantolonu vardı. Karnında çizikler vardı ve sol göğsünün üstünde bir oyuk vardı. O sırada Molly geldi ve:

-İnanamıyorum! Adamın kalbi yok. Lanet olsun Jack. Nasıl bir psikopat böyle bir şeyi yapar?

Jack ise "bilmiyorum" diye fısıldamakla yetindi.

Jack ve Molly sokağın ortasında öldürülmüş bu cesedi gören görgü tanıkları olduğundan emindi ve beraber araştırmaya başlamışlardı.

-Herhangi bir şey görmüş ya da herhangi bir ses işitmiş olabilir misiniz?

Soru çok net, cevap ise hep aynıydı.
"Hayır!"

Jack en son konuştuğu mahalle sakinini yumruklamak üzereydi ki Molly onu durdurmayı başardı. Adam uzaklaşır uzaklaşmaz,

- Sakin olmayı dene.

- Olamam. Sadece bir dakikalığına... yerde yatan adamın senin abin, baban ya da erkek arkadaşın olabileceğini düşün. Sadece bir kereliğine... Yerdeki o zavallı adama ceset gözüyle değil, can taşıyan bir varlık olduğunun bilinciyle bak.

-Sen benim zavallı olduğumu mu düşünüyorsun? Bana bak! Ben profosyonelim. Üzgünüm dostum ama bizim işimizde duygusallığa yer yok. Dedektif olmak yerine, çocuk bakıcılığını tercih etmeliymişsin.

Jack sadece kafasını sallamakla yetinmişti ama artık sinirlerine hakim olamayacağının da farkındaydı.

-Ofise gidelim ve biraz kafa patlatalım tamam mı?

-Ya da cesedin üstünde yapılan araştırmanın daha hızlı yapılması için uğraşalım. Belki bir belge ya da herneyse...Kafa patlatmayı sonraya bırakalım ne dersin?

Jack sadece omuz silkti.

Ofise gittiklerinde, ceset üzerinde yapılan araştırmanın sonucunu beklerken birbirlerini yiyeceklerdi ki, 7 saatin sonunda incelemelerin sonucu gelmişti.

Raporda "Cesedin kalbinin olmadığı ve kalbin çok temiz bir şekilde çıkarıldığı" yargısı; 15 sayfayla, gereksiz ayrıntılarla anlatılmıştı.

"Yani katil bir cerrah olabilir" dedi Molly.

Jack ise;

-Bunu sadece kalbi temiz bir şekilde çıkarılmış diye mi söylüyorsun? Ne kadar da zekice.

Molly o sırada raporu incelemeye devam ediyordu ve ağzı bir karış açıldı. "Adamın göğsündeki çiziklere bak" dedi.

-Bunu zaten görmüştüm.

-Peki çiziklere dikkat ettin mi?

-Ne demek istiyors...

-Burda bir şekil var ve...

-Tanrım. Gerçekten bu rastgele çiziklerden oluşan bir şekil. Bence gizemli bir hikaye yaratma çabasındasın.

-İstediğine inan. Bu basit bir vaka değil.