28.İÇİMDEKİ SIKINTI.....

173 9 3
                                    

Akşam olmuş kızların geliş saatini bekliyordum.Aslında okul iki saat önce bitmişti ama bizimkiler erkek arkadaşlarıyla takılıyorlardı.Tabi saide kim ki offf iyice depresyona bağladım .Ben ya !!!Sıkıntıdan tekrar televizyon kanallarını gezdim.Lanet olsun o kızı da demirhanı da kafamdan atmalıydım .Ama nasıl evden dışarı çıkasımda yok du .Anahtar sesi geldiğinde derin bir nefes aldım .Ohhh be

"Kızım yok bence benimki kazanır."

Zülal merveye aptal bir şeyden söz ediyordu.

"Yok ya benim sevgilimin gurubu daha iyi bebeğim!"

Merve hemen savunmaya geçti .Allahın bir kulu da beni merak etmedi mi be ? Boğazımı temizledim.İkisi de aynı anda bana döndü .Suçlu çocuklar gibi gözlerini kaçırdılar .

"Kızlar saat kaç?"

Zülal sazan gibi atladı .

"Dokuz buçuk"

Merve aptalmısın bakışını zülale attı.

"Peki bu saate kadar nerdeydiniz?"

Merve rahat bir şekilde karşımdaki koltuğa oturdu.

"Lisedeki gurupla takıldık."

Kaşlarımı çattım.Ne oluyordu yahu

"Kiminle yani?"

Merve göz devirdi.

"Ya lisedeki eski gurup yok mu?Onlar sinanla zülalde bize katıldı."

Zülal hemen kafa salladı.

"Evet Sinan onları çok sevdi.En çokta Demirhan la konuştu."

Dudaklarımı büzdüm bensiz toplanmışlardı ha aslında şuan baya ağlamak geliyordu içimden

"Benim neden haberim yok?"

"Ya üzgünüm biz kaptırmışız .Berkle uğraşmaktan akıl mı kaldı?"

Merve bana özür dileyen bakışlar atarken sinirlenmemeye çalıştım.

"Peki sen zülal"

"Özür dilerim saide ben çağırıcaktım. Ama irem ben onu aradım gelmeyeceğini söyledi dedi."

Demek irem hanım savaş baltalarını çıkarmıştı.En yakın arkadaşlarım bile beni merak etmemiş .Ben neyin tiribindeyim ya

"Ben yatacağım size iyi akşamlar"

"Saide yapma üzgünüm büyütmeyelim."

Merveye gözlerimi ayırarak baktım.

"Büyütmeyelim ha!"

Ses düzeyim beklediğimden fazla çıkmıştı.

"Bazen cidden çocuklaşıyorsun!"

Zülal araya girdi

"Kızlar saçmalamayın hadi ben kahve yapayım içelim olmaz mı?"

Kafamı iki yana salladım.

"Siz için uykum var."

Odama geçip kapımı kapattım.Pencerenin kenarında boş boş bir saat oturdum.
Hatayı yapanın ben olduğumu biliyordum .Kimsenin üstünde hak iddia  edemezdim.Heleki nişanlı bir adamın .Yavaş adımlarla yatağıma geçip uzandım.İçimde kötü bir his vardı ve sanki nefes almamı engelliyordu.Huzursuz bir şekilde gözlerimi kapattım.

Sabahın ilk ışıklarıyla koşuya çıkmaya karar verdim.Spor kıyafetlerimi giyinip deniz kenarında bir saat koştum.Bankların birine oturup nefeslenmeye başladım.Telefonumun melodisi kulaklarımı doldururken ekrandaki isme göz devirdim.Meşgule attım.

KÜFÜRLÜ AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin