Ostatni Oddech | D.H ✔

Oddech irytacji

Isaac powiedział mi, że to jego siostra.

Wtedy zacząłem się śmiać.

Chciał zabić własną siostrę. Rozszarpać ją na kawałki. Śmiechu warte.

Leżała na łóżku w ruinach domu w, którym kiedyś mieszkałem. Isaac przemywał ranę, a ja siedziałem na schodach i czekałem.

Miałem już nie ratować, żadnego nastolatka.

Szlag by to trafił.

Chłopak wrócił do mnie i oznajmił mi, że dziewczynie nic nie jest. Rana się zagoiła.

Dziękował mi za to, że ją ugryzłem, że uratowałem jego siostrę od śmierci. Od raka.

Była bliska śmierci. Wtedy Isaac zaciągnął ją do lasu i o wszystkim jej opowiedział. Mówił, że mu nie wierzyła i zwyzywała go od kłamców. Wtedy postanowił, że ją przemieni, bo nie chciał, aby umierała.

Płakał, gdy mi o tym opowiadał. Uwierzyłem mu i powiedziałem, że przez jakiś czas dziewczyna może ze mną zamieszkać.. w sensie ze mną i z Peterem.

Wtedy zorientowałem się co właśnie przyjąłem na swoje barki.

Westchnąłem głośno.
Jak zawsze kurwa czegoś żałowałem.