Γιώργος:ευχαριστώ πολύ.
Μετά απο αρκετή ώρα τα παιδιά έπρεπε να φύγουν..
Ιάσωνας:λοιπόν, τα λέμε το βράδυ.
Γιώργος:θα περάσω να σε πάρω Μαρία.
Εγώ:ναι εντάξει..τα λέμε γειά.
Τα παιδιά έφυγαν,το κουδούνι ξανά χτύπησε,άνοιξα την πόρτα..
Ταχυδρόμος:γειά σας,αυτό είναι για εσάς,βάλτε μια υπογραφή εδώ.
Εγώ:ορίστε,ευχαριστώ.
Πήρα το πακέτο και πήγα στον καναπέ να το ανοίξω..ήταν απο τους γονείς μου,οι οποίοι έλειπαν σε επαγγελματικό ταξίδι..είχε ένα iphone 6s plus,και ένα γράμμα το οποίο έγραφε..
"Γειά σου κοριτσάκι μας,δεν καταφέραμε να παρουμε την άδεια που θέλαμε για να είμαστε κοντά σου αυτή την ημέρα, ξέρω ότι στο υποσχεθήκαμε αλλά πρέπει να καταλάβεις..ουτε εμας μας αρέσει όπως ήρθαν τα πράγματα,σε αγαπάμε πολύ,αυτό είναι το δώρο σου,χαρούμενα γενέθλια αγάπη μας..με αγάπη η μαμά και ο μπαμπάς σου"
..μα δεν μπορώ να καταλάβω,πως γίνεται να είναι χαρούμενα τα γενέθλια μου;! Πως;!
Το κινητό μου χτύπησε..ήταν η γιαγιά μου,προσπάθησα να μην φανώ ότι κλαίω αλλά δεν μπορώ να κρυφτω απο αυτήν..
Εγώ:γειά σου γιαγιά μου.
Γιαγιά:χρόνια πολλά κορίτσι μου..
Εγώ:σε ευχαριστώ πολύ γιαγιά..
Γιαγιά:μισο λεπτό, γιατί κλαις?
Εγώ:δεν κλαίω γιαγιά μου..
Γιαγιά: Μαρία,σε εμένα μιλάς.
Εγώ:καλά καλά..μπορείς να έρθεις απο εδώ ή να έρθω εγώ απο το σπίτι?
Γιαγιά: έλα εσύ..έχω το αγαπημένο σου φαγητο.
Εγώ:οκευ,έρχομαι.
Πήγα να ντυθώ, έβαλα ένα σορτς και την αγαπημένη μου μπλούζα και έπιασα τα μαλλια μου αλογοουρά,πήρα το γράμμα και το iphone και ξεκίνησα για το σπίτι της γιαγιάς μου..
