LOVE GAME [Complete]

Chapter Three: Tears

Cassey POV:

tahimik lang akong kumakaen ng pizza na inorder niya habang siya naman ay walang sawa sa pagtitig sakin.

Shit. naiilang na talaga ko

"W-wag ka ngang tumingin" asik ko pero tumawa lang ito.

"Where's megs?" 

hindi naman na siya nagtataka kung bakit kilala nito si megs dahil for sure si mom ang nagsabi rito noon.

"umuwi sa bahay nila" cold na sagot ko.

I need to pretend that i'm not affected on his presence

"So you're alone here?" tanong pa nito na may kakaibang ngiti sa mga labi

Nag nod lang ako para hindi na humaba pa ang usapan

"Oh ...." nakita kong kinuha nito ang phone nito at may tinawagan

"Yes mom i'm with my baby cassey"

hindi niya alam kung guni-guni niya lang ba na malambing ang pagkakasabi nito sa baby cassey? 

Oh Geez.

 wag kang umasa cassey, masasaktan ka lang ulit, matigas kong bulong sa isipan ko.

"Yeah, I will. by the way mom i'll staying with her here ... she's alone"

O____________O

Paking tape ano daw?

"HOY ANO YANG PINAGSASABI MO HAH" sigaw ko sabay agaw ng phone niya pero mabilis nito iyong inilayo sakanya

"What? Megs is not here wala kang kasama kaya dito muna ko" walang gatol na sagot knito

"NO! LUMAYAS KANA NGA BUMALIK KANA KUNG SAANG LUPALOP KA PA MAN NANGGALING I DON'T NEED YOU HERE GET OUT" i hissed saka patakbong pumasok sa kwarto at inilock iyon.

dammit. bakit kailangan niyang umakto na para bang wala siyang kasalanan sakin? That's fucking hurts, hindi ba niya alam yun? 

marahan na siyang humiga sa kama habang patuloy pa rin sa pag-agos ng kanyang mga luha.

Pakiramdam niya ay tinotorture siya nito at napakasakit niyon. makita pa nga lang ito ay masakit na dahil paulit-ulit niyang naaalala ang ginawa nitong pang-iiwan sakanya.

Clark POV:

Tulala pa din ako hanggang sa makapasok na siya sa kwarto. 

Hindi niya naman kasi inaasahan na ganoon ang magiging reaksyon nito, oo alam niyang tututol ito pero ang sigawan siya ng ganoon? Never niyang naisip na magagawa sakanya iyon ni baby cassey

[Son, what happened?] tanong ni mom mula sa kabilang linya, bakas ang pag0aalala sa boses nito kaya tumikhim muna siya.

"Everything's alright mom"

"I'm sorry son, it's all our fault" malungkot na turan nito

"No mom. you just did it for our own good" alo niya sa ina.

may mga dahilan kase kung bakit siya ipinadala sa States at hindi iyon alam ni baby cassey dahil alam naman naming hindi siya papayag noon.

pero ngayon na andito nako gustuhin ko mang sabihin  na sakanya ang dahilan ay hindi pa pwede dahil hindi pa ito ang tamang oras para malaman nito iyon.

kaagad na siyang nagpaalam sa ina at sinundan sa kwarto ang kapatid. dalawa lamang ang silid sa condo na to pero alam niya kung saan tumutuloy ang dalaga dahil nakita niyang bukas ang isang silid dito kanina.

TOK! TOK! TOK!

"baby cassey?" tawag ko pero walang sumasagot. inuli-ulit ko pa iyon pero wala pa din ,

Hays. galit nga talaga ...

minabuti na lamang niyang mahiga sa sofa at doon matulog. Ayaw niya talagang iwan ang dalaga lalo pa't wala itong kasama.

-

Short update. 

VOTE AND COMMENT.