LOVE GAME [Complete]

Chapter Nine: Camp

CASEY PO:

"Okay class magkakaroon tayo ng fieldtrip next week kaya naman ang lahat ng gustong sumama ay magpunta nalang sa faculty ko para magpalista. That's all for today class dismiss"

Pagkalabas ni Ma'am ay hinarap siya kaagad ng kaibigan

"My god Bessy i'm s excited" tili ni megs na may kasama pang pagyuyog sa balikat ko.

"para kang bata Mehs" pagsusungit ko dito

"asus para namang hindi siya excited -" kusa itng natigilan ng may maalala "Ops. I'm sorry bessy nakalimutan ko -"

"Nevermind. tara na nagugutom nako" aya ko dito at nagpatiuna na

"Hey wait" sigaw ni megs.

Palabas na sana siya ng pinto ng bigla siyang mauntog sa dingding.

"Fuck!" 

kelan pa nagkaron ng dingding sa gitna ng pinto? 

idinilat ko ang mga mata ko at nakitang hindi ako sa dingding tumama.

Paking tape sa lahat naman bakit siya pa? 

"Hey, you okay?" nag-aalalang tanong nito.

teka nagaalala? Nah. ilusyon ko lang yun !

"Bessy"

"Tsk. tabi dadaan ako!" I hissed na ikinabigla naman ng binata at kinuha niya ang pagkakataon na iyon para tabigin ito at dumaan

Nakakainis! Puso bakit kaba ganyan? Shit. magkakasakit na ba ko sa puso?

"I'm sorry kuya clark badmood lang talaga yung si bessy dahil gutom" dinig ko pang sabi dito ni megs.

"Meg's Lets go" sigaw ko at umalis na kaagad namang sumunod sakanya ang kaibigan.

"What was that for?" she ask ng makaupo na kami

"Nothing"

"I saw how your eye's sparks when you stared at him"

Natigilan ako. ganun na ba siya kaobvious?

"imagination mo lang yun megs"

"i don't think saw, tell me. are you falling in love with him?"

Hindi ako makasagot. Bakit? Bakit di ako makasagit? Gusto kong sabihin na Hindi! Na nagkakamali ito pero hindi ko magawa.

Am i falling in love with him? Again? but i can't! i know ako lang ang masasaktan sa huli kaya hanggat maari kailangan ko itong pigilan.

"Speechless?"

i cleared my throat. "No" i said coldly

"Being in denial is not good for our daily life Sandra. Sometimes we need to admit in ourself what we really feels mas masasaktan ka lang kung patuloy mong itatanggi ang nararamdaman mo"

That hits me.

Alam ko naman pero diba mas masasaktan ako kung aaminin ko sa sarili ko na mahuhulog nanaman ako sa binata gayung umpisa pa lang alam ko ng walang patutunguhan ang nararamdaman ko dahil laro lang ang lahat para dito.

"I'm full, let's go baka mahuli na tayo sa klase" paiwas na sabi ko na ikinailing lamang nito.

tumayo na ko at nang akma na sana kong hahakabang ay muling nagsalita ang kaibigan.

"Ganyan na lang ba lagi ang gagawin mo Sandra? You were always running away. i know your hurt but why don't you try? Let him win -"

"And what? Let myself fall all over again? Masakit kasi megs. this is just a fucking game for him!" mariin kong putol sa sasabihin pa nito

"Hindi iyon ang nakikita ko sa mga mata niya. the way he looks at you .... stare. i know deep inside of him is his feelings for you na hindi niya din maamin because his scared. He scared that you might reject him"

Tama na! Ayoko ng marrinig pa ang mga sasabihin nito. Lumabas na siya ng canteen ng walang salita.

I'm tired.

Tahimik na tinalunton niya ang parking lot. 

Let him win? Ha! Never. 

pasakay na sana siya sa sasakyan niya ng biglang haklitin ang braso niya. 

"are you okay?" 

i look at him pero kaagad ko ding iniwas.

Dug Dug Dug.

Bakit?

Bakit kahit madikit lang ako sakanya eh ang bilis na ng tibok ng puso ko? 

Bakit ganito kalakas ang epekto niya sakin?

Bakit kahit anong pigil ko siya pa din?

Bakit kahit masakit na tuloy pa rin ako?

Bakit kahit alam kong may posibility na mahulog ako sakanya ay pumayag pa din ako?

Fuck! 

"Baby ca-"

"Let me go" mahina kong saad

"May masakit ba sa -"

"Let me go"

"Bab-"

"FUCK! CAN'T YOU JUST LET ME GO?" i hissed while trying to hold my tears. 

Ayokong umiyak sa harap niya.

He sigh bago siya nito binitawan at tinalikuran.

Bakit ba ko naiiyak? Kainis.

"I'll let you go for now but remember. you are mine" mariing sabi nito bago siya iniwang natitigagal.

you are mine 

anong ibig nitong sabihin? 

Don't tell me - NO! Wag kang aasa Cassey!

ipinilig ko ang ulo ko saka sumakay na sa sasakyan, mashado na siyang naguguluhan sa kanyang nararamdaman. hindi na lang muna siya papasok ngayon.