The Ability User

CHAPTER 45

KINABUKASAN...

*ringgggg* *ringgggg*

Napapitlag ako nang marinig kong may nag aalarm. Oww!

Nakalimutan ko nag set nga pala ako ng alarm sa cellphone ko!

Pinatay ko yun at humiga ulit. 7am. June 15, 20**

Yeah. Birthday ko na bukas. And balak kong magcelebrate para sa sarili ko, just like what I always do.

I bet wala din namang nakakaalala kung kelan birthday ko eh. Huhu T^T

Me is very lonely, right? Oh it's okay. I'm used to it. Being lonely is my thing before. Up until now.

Or should I say, Haruna didn't felt loneliness before. Many people are around me. I never get lonely. Never.

I'm not lonely, but I'm alone. Until He came.

Until Allen came. I don't feel lonely anymore.

*yaaaaaawn*

Why am I like this? This isn't the usual me! Bakit ako inaantok eh tanghali na! =____=

Pumunta nako sa kusina at kumain ng chocolate na binigay ni Allen.

Nagtataka ba kayo kung nasan na yung mga ugok kong kaibigan na nagpakalasing kagabi?

Ayon isa isa ko ba namang hinatid sa kanya kanya nilang tinutuluyan. Aba akalain niyo bang lasing din pala si Allen! Partida alas tres nako natulog kagabi. =_=

Gumawa ako ng pancake. Buti nalang large yung binili ko kaya sampung piraso yung naluto ko.

Nilagyan ko na ng chocolate at strawberry syrup na lagi kong ginagawa, pinatungan ng cubed butters at cubes banana.

Waaaah! Oishisou ♡♡

Hiniwa ko na ng patriangle yung isa at saka sinubo. Omoooo!! Oishii desuuuuu!

Nang maubos ko na yun ay uminom ako ng tubig.

*burpppp*

I burped loudly. Heheheh

Lumabas nako ng apartment ko nang makita kong sinara na din ni Karma ang pintuan niya. Kalalabas lang din niya.

"Ohayo!!" Masaya kong sabi at nagbow.

"Ohayo!!" Masaya din nitong sabi at nagbow.

"Good mood ka yata, Karma?" Tawa-tawa kong sabi.

"H-Hindi naman. Heheh" sabi nito at nagkamot pa ng batok.

"San lakad mo?" Lumapit ako sa kanya.

"Ahhh. May shift ako ngayon eh."

Kumunot naman ang noo ko sa sagot niya.

"Shift? Eh nagn-night shift ka pa diba?" Takang tanong ko.

"O-Oo. Bakit?"

"Karma! You're overworking yourself! Bihira na kitang makita tapos nagpapakahirap ka pa!" Mahinang sigaw ko.

"O-Okay lang ako! You don't need to worry, Haruna. After all that restaurant is mine. I'm still taking care of myself. At nanjan naman si Rio eh."

"N-Ne? Okay. Just don't overdo. Mag ingat ka lagi." I patted his head.

Sabay kaming bumaba. Nagpaalam ako kila lola na may pupuntahan lang ako at lumabas na.

Buti nalang simple lang ang suot ko. Simpleng off-sholder na blue dress at black sneakers.