Duş aldıktan sonra saçlarımı tarayıp yatağıma uzandım. Bir sağa bir sola dönüyordum ama uyuyamıyordum bir türlü. İçimde bir sıkıntı vardı.Ayağa kalkıp pencerenin önüne geçtim. Gökyüzüne bakıyordum. Kerem'den hâlâ bir haber gelmemişti. Belki uyumuştur diye aramaya da çekiniyordum. Boynumdaki bana verdiği kolyeye baktım. Daha sonra telefonu elime alıp baktım. Can'ı çevrimiçi görünce hemen aradım.
"Efendim?"
"Can rahatsız ediyorum kusura bakma."
"Yok canım ne kusuru. Bir sorun yok dimi?"
"Aslında var.. Akşam Kerem'le beraberdik. O sırada Berk aradı. Bir şeyler saçmaladı. Kerem'de duyunca hemen çıktı. Yanına gitmiyorum dedi ama gittiğine eminim. Ondan sonra da bir daha aramadı. Senin bir haberin var mı?"
"Yok valla.. Nereye gitti? Ben de gidip bi bakayım."
"Sahile.. Ben de geleyim mi?"
"Tabii.. 10 dakikaya ordayım."
**
Dışarıya çıkıp Can'ın arabasına bindim. Sahile gittik. Kerem'i arıyorduk. İskeleye çıktım. Birkaç adım attıktan sonra yerde kan gördüm."Caaan! Kerem! Kerem burada!" hırkasını çıkarıp denize atladı, bir süre sonra Kerem'i buldu. İskeleye çıkarmasına yardım ettim. Yaralıydı, gözyaşlarım sel olmuştu birden. Donup kalmıştım. Hareket edemiyordum.
"Zeynep kendine gel.. Zeyneeep!" kolumdan tutup sarstı beni. "Suni tenefüs yapmayı biliyor musun?" kafamı evet anlamında salladım. "Tamam sen yap, ben de hemen arabayı alıp geliyorum tamam mı? Lütfen bırakma kendini. İyi olacak."
"Kerem.. Kerem yalvarırım uyan. Aç gözlerini bitanem." dedim yüzünü avuçlarımın içine alarak, suni tenefüs yapmaya çalışıyordum. O an öksürerek açtı gözlerini. "Kerem.. Nolur gitme. Yalvarırım.. Bırakma beni."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARDEM | Tamamlandı
Fanfic"Sevdiğin kişiyle seni seven kişi asla aynı insan değildir." İki adam arasında kalan hasta bir kadın.. Bir tarafta 4 yıllık sevgilisi olan, çok sevdiği, belki de sevdiği kadar onu sevmeyen, umursamaz, hastalığını öğrenince kadını bırakıp gi...