Love

Rozdział 11

Gdy tak razem oglądaliśmy profile ludzi, napisała do mnie Milena.
M : Hej ! Co porabiasz z ... Tobiasem, tak ?
N : Okej przygotuj się bo to rozwali twój mózg. Gotowa ?
M : Już dawno.
N : Właśnie się na mnie patrzy bo jedyną rzeczą jaką zrozumiał jest jego imię. - zaśmiałam się.
M : Ojej biedak. Pomęczę cię trochę. Tłumacz mu.

Popatrzyłam na Tobiego niepewnie ale w końcu przełamałam się.
- Milena powiedziała, żebym ci tłumaczyła wszystko co piszemy. Może tak być ? - spytałam go.
- Pewnie. Lubię słuchać twojego głosu.

Opowiedziałam wiec mu wszystko od początku i zapytałam czy ma jakieś pytania do mojej przyjaciółki.
- Napewno nie chcesz jej o nic zapytać?
- Na sto procent.
N : Sorry, że musiałaś tak długo czekać.
M : Czuję się urażona. Padaj na kolana i proś o przebaczenie.
N : Nie to nie ale od nikogo się nie dowiesz o tym co się wydarzyło na spacerze.
M : Że gdzie ?! To wgl był jakiś spacer ?!
N : Tak. Wtedy gdy napisałam ci , że Tobias mnie niesie na ramieniu.
M : No to jak na ramieniu to ja już sobie wyobrażam co wy tam wyrabialiście.
N : Poczekaj chwile. Muszę mu to przetłumaczyć.

Odwróciłam się do Tobiego i powiedziałam mu co przed chwilą napisałyśmy. Gdy doszłam do końca zaczął się śmiać. Jego śmiech to od tej pory mój ulubiony dźwięk. Spytałam się go czy chciałby zobaczyć Milene. Powiedział, że bardzo chętnie.
N : Przyszykuje się. Musisz jakoś wyglądać gdy do ciebie zadzwonimy.
Nie dałam jej nawet szansy na odpowiedź. Od razu wcisnęłam symbol videochatu. Parę sekund później na ekranie pojawiła się Milena. Długie czarne włosy miała w kompletnym nieładzie i wyglądała na zmęczoną.
- Hej !- powiedzieliśmy wszyscy na raz.
- Tobi to ....-Mielna przerwała mi.
- Sam potrafię się przedstawić. Milena. To co tam robiliście na tym spacerze?
- Robimy tajemnicę? - spytałam Tobiego.
- No pewnie. - zaśmiał się.
- Weźcie powiedzcie !
- Ty zaraz wszystko wyglądasz i jakbym wróciła to nawet na Marsie by wiedzieli.
- Ha ha. Bardzo śmieszne.
- Dowiesz się. - powiedział na głos Tobi. - Nigdy. - dodał tak, że tylko ja mogłam to usłyszeć. Wybuchałam głośnym śmiechem , a zdezorientowany wzrok Mileny rozśmieszył Tobiasa i wtedy cała trójka dostała głupawki. Trwało to chwile zanim wszyscy się uspokoiliśmy ale w końcu udało nam się. I dobrze bo przez to zaczął mnie już bolec brzuch.
- No proszę powiedzcie ...- zaczęła Milena.
- Nie. -odpowiedzieliśmy zgodnie.
- Wiecie co....ale wy jesteście. Już nigdy się do was nie odezwę.- odpowiedziała obrażona.
- To w takim razie pa.- powiedziałam i wyłączyłam komputer.
Wstałam, wyjęłam piżamę z walizki i podreptałem do łazienki. Nie była ona zbytnio duża ale tez nie za mała. Taka akurat. Położyłam rzeczy na drewnianej szafce obok umywalki. Najpierw dokładnie umyłam zęby, potem zdjęłam ubrania i weszłam pod prysznic. Odkręciłam gorącą wodę. Gdy poczułam jej ciepło na skórze , poczułam się jak w spa.
Jak tylko wyszłam szybko owinełam się ręcznikiem aby się osuszyć. Założyłam na siebie swoją ulubiona piżamę - białą bluzkę z krótkim rękawem i szorty. Kiedy wyszłam zobaczyłam w łóżku słodko śpiącego Tobiasa. Wyglądał jak aniołek. Nachyliłam się nad nim i dałam mu całusa w czoło. Wtedy poczułam jak objął mnie w pasie i przyciągnął do siebie tak mocno , że niemowlak się ruszyć. Nie pozostało mi więc nic innego jak tylko wygodnie się ułożyć i zasnąć . Leżałam tak z głową na jego klatce piersiowej co chwila wsłuchując się w jego spokojny oddech albo nucąc jakąś melodię. W końcu mnie tez dopadło zmęczenie i nawet niewiedziałam kiedy zasnęłam . Znowu śnił mi się ten sam dziwny sen. Niestety skończył się w tym samym momencie co wtedy. Nagle obudził mnie hałas uderzenia o podłogę. Było ciemno. Spojrzałam za siebie gdzie powinien leżeć mój chłopak. No właśnie....powinien. Postanowiłam wstać, żeby go poszukać. Nie musiałam szukać daleko, ponieważ mało co bym go nie zmiażdżyła swoim ciężarem. Wyglądał tak słodko że zrobiłam mu zdjęcie i wstawiłam na FB i Twittera.