Once Upon a Romance

Chapter 7: Ang huling paalam..

Chapter 7

Isang linggo na ang lumipas.. Ni anino ni kapre hindi ko nakita.. palage akong nakatambay sa rooftop hoping na sana madatnan o makita ko sya.. minsan naman dumadaan ako sa may warehouse hoping na makita ko sya dun pero his nowhere to found. Na search ko na din sya sa facebook hoping na may makalap akong info nya pero wala pa din.. siguro nga nababaliw na ako pero anlakas ng will power ko to see him. Ayokong e entertain tong nararamdaman ko, ayoko pang pangalan pero nakukuntento na ako sa ganito. Looking for him with no hesitation. Isa nalang ang hindi ko pa nagagawa. Sumali sa fans club nya. Haist.. this is absurb!

Sinipa ko ang mga damo sa harapan ko. Tinapaktapakan ko pa iyon. Nakakainis. Gusto kong sumabog. "San ka na ba!?"

"WaAaaah!" Andito na sya.

Napalingon ako sa mga nagsisigawang babae at napatda ng napagtantong yong hinahanap hanap ko ang tinutukoy nila. Halos mapatalon ang puso ko ng masilayan ko sya. Same old him, naglalakad na parang walang pakialam sa mga tao sa paligid nya. He grew some stubbles, ang dark din ng aura nya. But his seriously handsome. Bitbit nito ang gitara nito, kaya ang cool nyang tignan. Wew! Napansin nyo compliment lahat ng nailalarawan ko sa kanya. Putik! Anu ba naman to, nababaliw na naman ata ako. Naririnig ko pa din ang sigawan ng mga fans nya ng biglang.. BoOooghsh!opoh... may tumulak sakin. Kaya ayon natumba ako sa daraanan ni kapre. Inis akong bumangon at uminit agad ang ulo ko. Wa poise men.

"Sino ang tumulak sakin?!" Mala tigre kong bulalas. Isa2x kong tinignan ang mga nanahimik na babae sa harapan ko."sino? Maka-----"

At... may humila sakin. Ng tignan ko naman, nanlaki ang mata ko. Si kapre.

" bat mo ko hinihila? Hindi pa ako tapos dun."

"Tsk.. antanga mu talagang stalker." Sabi nya na hindi manlang ako nililingon.

Naover whelm ako sa kinilos nya. Namiss ko ang mga gantong moment with him. "San mo ko dadalhin?"

"Sa langit. Araay!"

Binatukan ko poh sya. Ang manyak nya ha. "Anong langit? Manyak ka talaga."

" ikaw ang brutal mo. Langit ang tawag ko sa warehouse, greenminded."

*later

Nasa langit na kami este sa warehouse pala. Nasa couch kami pareho at nanunuod ng oggy and the cockroaches. 10 minutes na kaming walang imikan. Marami akong gustong itanong as kanya. Yung sa kiss, sa panghaharana nya, at bat ang weird nya ata ngayon. Nakakailang naman. I heard him chuckled kaya napatingin ako sa kanya. Hindi ko napigilang mapatitig.

"Matutunaw na ako nyan." He said ang mata ay nasa tv pa din nakatutok.

InirApan ko sya. "Asa, bAt mo ko dinala dito?"

"Talk."

"Tungkol san?"

"Satin."

"Anu?"

Napabuga sya ng hangin bago humarap sakin.

" im tired of you. I dont want to see you again. "

Napatayo ako." So ganun lang? Pagkatapos ng lahat lahat yan lang ang sasabihin mo?"

"Come on Bonita, be a sport. Alam naman nating dalawa that we enjoyed the kiss we shared this past few days, pero hanggang dun lang yon."

"Ha! What an ass. Asa ka naman na hahabol habolin kita ng dahil lang dun." Pride. It hurT so much.

"Then why are you still here?" Anito na nakatutok pa din sa tv.

Napabuga ako ng hangin. Nagbabanta ng tumulo ang mga luha ko.