Once Upon a Romance

Chapter 17: The confrontation.

Corrines pov

"San ka galing?" its three in the morning. Kakauwi ko lang, hinatid ako ni Harry. Pagpasok ko ng bahay yon kaagad ang bungad ni kuya sakin.

"Kay Harry." honest ako diba.

" you choose him over us."

"no kuya, thats what you choose to believe."

" yon ang totoo"

"thats not true ikaw ang dahilan kaya nasaktan ako three years ago. Pinili nyang layuan ako dahil sayo."

"yun ay dahil duwag sya!"

"dahil yun sa respeto nya sayo."

"nabubulag kana sa kanya."

"ikaw ang bulag kuya. " I reach for him and hug him. "nabulag ka ng galit mo sa mundo kuya. Alam mung mahal kita, mahal ko din si Harry ayokong pumili kaya please lang trust me kuya, kaya ko na ang sarili ko."

Inilayo nya ko sa kanya. "Go upstairs. Rest. May pauusapan tayo bukas."

"kuya na---"

"You'll gonna marry Al Rio." and he left. I'm stunned. nang makabawi tinakbo ko ang kwarto ko ang napaiyak sa unan ko.

"Thats not fair!" sigaw ko.

Naramdaman ko ang pag vibrate ng cp sa bulsa ko. Its Harry.

"Hi." ako. Sisinghot singhot pa ako nung sinagot ko.

"Boo, are you okay?" kailangan ko ng karamay ngayon. "I love you."

Hindi ko na napigilang maiyak.

"Umiiyak ka? Sinaktan ka ba ni Andrew?"

"I love you too"

"Boo, what is it? Tell me"

"He wants me to marry Rio."

"What?! He can't do that!"

Lalo akong naiyak. "He can. Sa bahay na to sya ang batas."

"Yon lang ba? then you'll be living in my house. Doon walang magmamando sayo. Mag uusap tayo. For now, magpahinga kana."

"Harry, natatakot ako."

"wag, nandito lang ako. Rest for awhile Boo. I love you so much."

"you too. I love you most. Goodnight."

-END

Two days later

"Pupuntahan kita jan."

"Wag na, I'm fine. Papasok na ako mamya." ako.

"Magkikita tayo?"

Parang bata lang. Tama kayo si Harry nga yong kausap ko.. sa phone... dalawang araw na akong nagkukulong sa kwarto. Halos wasakin na nga ni kuya Andrew ang pinto ng kwarto ko pero hindi ko pa din sya kinakausap. Wala ding binabanggit si Nanay tungkol sa nangyari basta hinahatiran nya lang ako ng pagkain at niyayakap tuwing nadadatnan akong umiiyak. Wala akong tinatanggap na tawag, nakablock lahat except kay Harry.

"Opoh.. magkikita tayo kasi anliit lang ng school para hindi tayo magkita."

"hindi yon." pagmamaktol nito. Hindi ko maiwasang matawa. "aish... pagtawanan ba naman ako."

"para kang bata. Hindi mo ko malalapitan siguradong may bantay ako."

"Bantay lang pala eh. Kung gusto maraming paraan."

"Wui... wag mag isip ng anu mang kabaliwan ha. Antayn mo nalang ako sa Heaven after class. Okay?"

"Sounds good. Hihintayin kita. Ahmm. . Boo...?"

"Yeah?"

"I love you." Nakz! sarap sapukin ng kumag, kinikilig ako ha. "Boo..?"

"Yes?"

"Just hold on." hindi ko naiwasang matouch. Naramdaman ko kung gano sya kaseryoso sa sitwasyon namin. As if telling me that despite of everything he'll do everthing to make it alright. It's crazy but his makin me smile and cry at the same time.

"I will and I love you too."

"kiss ko?"

"sira! bye. see you later." and i ended our conversation. Naexcite ako pag naiisip ko na makikita ko sya mamya.

Di naglipat sandali naulingan ko ang isang katok sa pinto ko, akala ko si nanay masaya ko pang binuksan ang pinto. Ngunit ang kasiyahan ko ay napalitan ng galit at takot sa nakakatandang kapatid.

"Can we talk?" bungad nito.

Pumasok ako sa loob ng kwarto. " Kung tungkol to sa kasal kuya, alam mo na ang sagot ko dyan."

"Hindi pwedi ang gusto mong mangyari Bonita. Hindi mo kilala si Harry, sasaktan ka lang nya."

"Mahal ako ni Harry kuya, wala akong makitang dahilan para saktan nya ako."

"Merong pweding maging dahilan." seryosong turan nito.

"Ano?"

"Revenge. Yong dating leader ng gang ni Harry ay kuya nya. Aksidente kong napatay sa isang gang war two years ago."

Para akong naupos na kandila sa narinig. "Na--napatay mo? Nakapatay ka kuya? panu nangyari yon? Hindi mo kayang gawin yon diba?"

Dinaluhan nya ako and comforted me. "I'm sorry baby sis binigo kita."

Napaiyak ako. "kuya, bat ngayon pa? Mahal na mahal ko sya."

"Pinalayo ko sya sayo three years ago dahil ayaw kitang madamay sa alitan namin ng kapatid nya, ngayon hinahadlangan ko kayong dalawa dahil ayokong wasakin ka nya para paghigantihan ako. Bonita sa mundo namin walang puwang ang pag ibig."

"Pero  bat mo ko gustong ipakasal kay Rio?"

"Willing syang iwan ang DANDELION para sayo."

"Pero kuya unfair yon para sakin, mahal kita pero hindi ibig sabihin nun susundin ko lahat ng sasabihin mo. Ngayon lang ako binigyan ng pagkakataon na magmahal at mahalin kuya pwedi bang pabayaan mo muna ako? I trust Harry. Kakausapin ko sya tungkol dito.. "

Narinig ko ang pagbuntunghninga nito. I can sense that his worried. I cant blame him.

"Sa oras na umiyak ka at saktan ka nya mananagot sya sakin." halos manlaki ang mata ko sa sinabi nya.

"Payag kana? Yes!" taz niyakap ko sya. "sAlamat kuya. I love you.. I love you."

"Pumapayag lang ako sa kundisyon na, una liligawan ka nya sa bahay. 11pm curfew mo pag may date kayo, at oras na may ginawa syang hindi maganda mananagot sya samin at automatic sa abroad ka mag aaral."

"Payag ako." Niyakap ko na naman sya. "Kuya, your the best. Sorry kung nasigawan kita sa Pub."

"Haist... anu pa bang magagawa ko hindi kita matiis eh. Sige na lumabas kana, hinihintay kana nila Phil sa labas."

Hinalikan ko sya sa pisngi bago lumabas. Nakita ko si nanay, Phil at Angie sa sala pagkababa ko. Agad ko silang niyakap.

"Ipagluluto kita ng paborito mo anak. Dyan muna kayo."

"I love you Nay"

"Uuuuyy.. may love life na din sya." si anj

"Ayaw nyo non pdi na tayong double date."

"Ndi pweding double date hindi ko masosolo asawa ko" si Phil.

Tinampal ko sya sa balikat. "Di kayo na. Ang landi mo talaga kuya."

"Inaamin ko naman malandi ako eh, pero si Anj lang talaga yong pinag aaksayahan ko ng oras na landiin."

Aysus.. kasweetan ng kumag na kuya Phil. Taz todo blush naman si Anj. "Tsk.. maiwan ko na nga kayo, lalanggamin ako dito eh."