His

15

c h a p t e r  1 5

"Get out, Zeleny." madiing pagkabigkas ni Thunder. He's glaring at me for almost half an hour. He wants me to get out of his freakin' expensive lamborghini and go inside his freakin' huge mansion.

Tiningala ko siya at binigyan ng masamang tingin. "Ayoko. Ibalik mo na kasi ako sa school." naiirita kong sagot dito.

He groaned at lumuhod sa harapan ko.

"Come on, wala akong gagawing masama sayo sa loob." Hinawakan niya ang kamay ko at isinampa ito sa balikat niya pero mabilis ko naman itong binawi at nag-cross arm.

"Kahit na. Di sana di mo na ako sinama dito. Kainis ka." nakunot noo-kong sabi. Bwiset, ang kulit ng kulog.

Kanina pa kami nagde-debate ni Thunder. Kanina pa din kami pinagtitinginan ng mga katulong at butler na nakahanay na nakatayo sa may pinto nila. Ilan kaya ang tauhan nila dito?

Nakakahiya naman kasing pumasok sa loob. Ano namn kaya ang gagawin ko sa loob? Wala naman akong mapapala. Bakit pa ba kasi ako sinama ni Thunder dito.

Narinig ko ang pag buntong hininga ni Thunder sa gilid ko. 

"Come on, Zeleny—" hindi na nito natapos ang sasabihin ng bigla itong mapangiwi sa sakit. Hinapo niya ang panga niya at umiling.

Napalunok naman ako nang napatingin ako sa kondisyon ng mukha niya ngayon. May bahid pa rin ng dugo ang gilid ng labi niya pati na rin ang suot nitong uniporme. Nagtamo din ito ng pasa sa may pisngi pero hindi naman ganoong kalaki.

I bit my lip. Kawawa naman.

"P-Pumasok ka nalang kaya sa loob, p-para magamot na iyang sugat mo." nauutal kong tugon dito. Ayokong isipin niyang concern ako sa kanya baka lumaki na naman ang ulo ng unggoy na 'to.

He looked at me. "I won't get inside kapag hindi ka sumama sa'kin. Gusto ko, ikaw ang gumamot sa sugat ko." he said gripping my hand.

Nanlaki ang mata ko at binigyan siya ng hindi makapaniwalang tingin.

Why me? E hindi naman ako ang nagsimula ng away nila nung kawawang lalaking binugbog niya. Kung bakit kasi napaka basagulero ng lalaking 'to?

"Iyan kasi, napakabasagulero mo. Hindi na na naawa doon sa lalaking walang laban!" I said irritatedly.

He just shrugged. "He deserved it." he said it like it's nothing. Gosh, wala bang guilt na nararamdaman 'to?

I glared at him at padabog na lumabas ng kotse niya. Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa labi niya na mas lalong nagpa-inis sa akin. Bwesit, kung di ko lang gusto ang unggoy na 'to...

Kinuha niya ang bag ko at isinabit ito sa balikat niya. He encircled his arms around my waist at hinalikan pa niya ang buhok ko bago ako hinila patungo sa pintuan nila.

"Welcome home, Master..." sabay-sabay na bati ng mga tauhan nila nang makatungtong kami sa loob.

Wow, sa school, Leader ang tawag sa kanya, dito naman sa mansion nila... Master. Tss, pwes para sakin unggoy siya o di kaya kulog.

Napahawak nalang ako sa braso ni Thunder dahil sa hiyang nararamdaman ko. Kahit sabihin nating mayaman kami hindi ako sanay na ganito ang trato sakin ng mga tauhan namin sa bahay. In fact I'm very close to them...

Di tulad ni Thunder, talagang parang hari siya kung ituring.

Agad namang may lumapit na butler na sa tingin ko ay nasa 50's ang edad nito at yumuko muna kay Thunder bago kinuha ang bag na dala ni Thunder.