10

73.2K 2.1K 412
                                    

c h a p t e r  1 0

Peaceful.

It's really peaceful, I say. Bakit kamo? Because Thunder's not around, for the mean time that is. 



Isang linggo na ang nakalipas and so far natapos na din ang paghihirap ko sa punishment ni Mr. Ang gurang sa'kin. That means, may isang linggo pa ako para maging malaya mula kay Thunder. 


Then I remember, the kiss. Darn it. Darn that  Kulog!  Aaah—change topic! 



Anyway, nakaupo ako ngayon sa isang bench. Good thing at may punong malapit, enough para matakpan ako mula sa init ng araw. Hapon na and it was 30 minutes away bago mag-bell ulit. Hindi ko naman mahagilap yung dalawa.



So yeah, I was sitting alone and reviewing my assignment. Tsk.


May klase na kasi yung dalawang bubwit. Kaya ito, sitting alone. Sad, I know.


"Excuse me, Miss?"


Grabe nakakastress magreview. Bakit pa kasi naimbento ang quizes na 'yan? Mapatay nga.



"Hello? Miss!"



Nagulat dahil sa sigaw ng isang tao. I looked up at nakita ko ang isang gwapong lalaki sa harap ko. Pero base sa suot niya hindi siya estudyante dito. Gwapo siya. Halatang may lahi.


"U-Uhm.. po?" awkward.



Ngumiti lang siya at inayos ang suot niyang long sleeve na pinaresan ng black slacks. Ano kaya role niya dito? Parang nasa 20's na siya eh. Hindi kaya, may anak siya dito? Sayang. Pero ang bata pa niya para maging isang tatay.



"Sorry. I didn't mean to shout at you but you seemed distracted." wow. Ang gwapo naman ng boses.


Sinara ko ang notebook ko at tumango lang sa kanya bilang sagot.


"A-Ano pong kailangan niyo?"


Mas lumapad ang ngiti niya. "Do you mind if I ask where's the principal's office? Alam mo ba?"


I nodded at tinuro ang hallway.



"Derecho ka lang po sa hallway. Tapos turn left. Then after that turn left ulit. Then right. Tapos diretso ka lang. Pag marating mo yung Music Room, turn right two times. Then there... makikita mo na yung principal's office." I directed.



Wooh, nawalan ako ng hininga dun ah.



I looked at the guy at nakita ko siya tulala habang nakatingin sa'kin na parang hindi siya makapaniwala sasinabi ko.



"Uhmm.. Mister? Nakuha niyo po ba? Gusto mo ulitin ko ulit?" I asked slowly. Maybe, he's confused sa mga direksyon na tinuro ko. Agad niyang iniling ang ulo niya at hinawakan ito.



He cleared his throat at niluwagan ang necktie nitong suot.


"U-Uhmm.. could you just.. take me there? Nalito ako sa sinabi mo." he laughed akwardly.



Hmp. Kung di lang siya gwapo eh—este kung hindi lang ako naawa sa kanya eh. Para talaga siyang batang ligaw.




"Sige po." tumayo ako at yinakap ang notebook ko sa dibdib ko. I started leading the way to the principal's office without muttering a single word. Ughh. It's really awkward.



HisTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon