Part 2

167 11 0
                                    

იმდენად ცუდად ვიყავი რომ,ამ დედააფეთქებული ცხოვრების წყევლით ჩამეძინა....როგორც ასეთი სიზმრების სამყარო ჩემთვის მკვდარი იყო............... სიბნელე ჩემთვის უკვე დამახასიათებელი იყო....აღარ ველოდები არავის ვინც შეძლებდა ჩემ გადარჩენას ამ უგზოუკლო სიბნელიდან.... ასეთი ფიქრებით რომ იძინებ მერე ხვდები რამდენად ბანძ ცხივრებას ცხივრობ.......იმის და მიუხედავად რომ ასე ცუდად ვგრძნობდი თავს სმეძინა ღრმად მეძინა....ვერ ვიტყვი რომ როგორც ახალშობილს ისე ჩუმად და წყანრად მეძინა იმიტომ რომ ერთ ადგილზე ვერ ვისვენებ....ჩემდა გასაკვირად საღამოს 8 საათზე გამეღვიძა..ნუ გამაღვიძა ტელეფონის ზარმა...რომ დავხედე ერთ-ერთი ჩემი "მეგობარი" ჯეიკობი იყო..ის ყველაზე მეტად მოქმედებდა ჩემ ნერვებზე...მისდღემში მეტენება ყელზე მკიდია დ ძალუან ბევრს ლაპარაკობს..... ავიღე და ალოს თქმაც ვერ მოვასწარი რომ..
-ჰეეეი!!! კერ რატო არ იღებ ტელეფონს?!?!!ამდენი ხანი გირეკავ და შენ კიდე ტელეფონს არ იღებ!!!აი მაგის გამო მოგიწევს ჩემთვის რაღაცის ყიდვა!!! :3:3:3 და ეხა ჩაიცვი ტანსაცმელი მოემზადე და გამოდი 20 წთში მამდ ვარ
-რახან შენ იტყვი....-_-_-_- დღეს არსად წასვლას არ ვაპირებ და მითუმეტეს შენთან ერთად..
-აეე!!!ეს რას ნიშნავსვ?!გირჩევნია ბოდიში მომიხადო თორემ მეგობარს დაკარგავ!!
-შენც ეხა წლის "მეგობარი" არ მყავდე რა..ყველაზე მეტად შენზე მერევა გული...და ერთი სული მაქ როდის მომწყდები თავს!!!და შენთვისვე ჯობს ჩემი ნომერი დაივიწყო...თორემ რაღაც ცუდი მოხდება...- ვუთხარი ეს და ტელეფონი გავთიშე....ქვემოთ ჩამოვედი და მისაღებში ემმა (მოსამსახურის შვილი და ერთადერთი ერთგული მეგობარი) იჯდა და რაღაცას კითხულობდა.
-ჰაი ემ როგორ ხარ?? კარებიდან ვეუბნევი
-პრივეტ....(წამიერი სიჩუმე)..აღარ გკითხავ როგორ ხარ ისეც გეტყობა..
-ჰოო..შენ შეძლებდი ამის დანახვას :) ისე წამალზე უარს არ ვიტყოდი..
-ეხავე მარა ჯერ რამე შეჭამე თორე უფრო ცუდად გახდები
-არ მშია და ისეც დავლევ ერთი წამალი იზმოზე არაფერს მიზავს...
-არა მანამდე არ დაგალევინებ სანამ არ შეჭამ...
-ოოოო....კაი ოღონც ძაან ცოტა
-ხო...ხო...-შევიდა სამზარეულოში და 5-10 წუთში გამოდის სავსე თეფშით...
-ეს რა არის ცოტამეთქი და შენ..
-ოო შენ რამდენიც გინდა იმდენი ჭამე...გემრიელად მიირთვი ^^
-...-_-_-_-_-_- სხვა გზა არ მაქ და..
შევჭამე რსმდენიმე ლუკმა
-აჰა შევჭამე ეხლა მომეცი წამალი...
-აი აიღე..^-^
-მადლობა...-დავლიე და სავარძელზე მოვკალათდი... ნაუშნიკები გავიკეთე და მუსიკის მოსმენა დავიწყე...თვალები დავხუჭე და თავი უკან გადავაგდე.... გაისმა ზარის ხმა...
-მე გავაღებ-თქვა ემმამ და კარებისკენ წავიდა...მე მუსიკის მოსმენა გავაგრძელე როცა ემმა ისევ შემოვიდა ოთახში და
-კერ შენ გეძახიან...
-კაი მოვდივარ...და შენ დარჩი- მივედი კარებთან და შარლოტა ("მეგობარი") დავინახე.... უკმაყოფილო სახით..
-აქ რა გინდა-ვკითხე ცივად.
-რა რა მინდა!!მეკაიფები?!?!რა უფლებით არ წამოხვედი ჩვენთან ერთად შე ძუკნა- მითხრა დაბღვერილმა..
*მან მე ძუკნა დამიძახა?!?!?ძუკნა მიწოდა ბოზმა?!* ამის გაგონებაზე ვეღარ მოვითმინე და სილა გავაწენი
-როგორ გაბედე?!?!-თვალები აუცრემლიანდა იმდენად ძლიერად დავარტყი...
-დაგარტყი იმიტომ რომ იმსახურებდი..და ამის მერე იცოდე რომ მე კი არ მაკონტროლებთ თქვენ არამედ მე!! გაკონტროლებთ ყველა თქვენგანს!!!თქვე ნაბოზრებო!!!..(უკვე ძალიან გავბრაზდი..ამათ უყურე რა!!!არ გადაიჯვეს თავზე?!!! ვფიქრობ და ნერვები უფრო მეშლება)

To be continue

უსინათლო ღამეებიWhere stories live. Discover now