Troubled Love

Troubled Love | 13. BÖLÜM 'I'm Not Afraid!'

 'Sadece beni öldüremeyeceğine emin olmak için tekrardan soruyorum. Nereye gidiyoruz?' Direksiyonu sıkıca kavradı. 'Seninle ne zorum var ki benim? Neden seni öldüreyim?' Sesi arabanın içine dağılırken kendimi kastım. 'Üzgü.. Üzgünüm.' Derin bir iç çekti. Nereden bilebilirim ki daha geçen gece bir adam öldürmüş birisiyle aynı arabanın içindeydim. Her şeyi yapabilirdi. Gözleri kapattım. Bu kadar kısa bir sürede böyle bir olay yaşamam doğalmıydı? Yoksa Tanrı bunlar için bir emirmi veriyordu? 'Korkma.' Kalın bir o kadarda yumuşak sesini duyunca rahatladım. 'Korkmuyorum.' Nefesimi verdim. 'Hayır korkuyorsun.' Arabayı durdurduğunu hissettiğimde gözlerimi açtım. 'Korkmuyorum.' Sesim titremişti. Yanağımdan süzülen göz yaşını hissedince gözelerim kocaman açıldı. Ağlamamalıyım. Ağlamamalıyım. Eli ile sert bir şekilde direksiyona vurdu ve arabayı tekrardan çalıştırdı. Ben macerayı seven bir kız değilim. Hayatı sıkıcı, düzensiz bir kızım. Sürekli evde tıkılıp kalan hiç arkadaşlarıyla dışarı çıkmış eğlenen bir kız değilim. Hayatım çok sıradan. Ve ben böyle kalmasını istiyorum. 'İsabel.' Elimin tersiyle gözyaşlarımı sildim ve ona baktım. 'Ben kötü biri değilim.' 

 Başımı salladım. Hayır. Sen kötü biriydin. Ve ben.. Sadece hayatı sıkıcı ve sıradan bir kızdım. Derin bir nefes aldım. 'Pekala.' Gözyaşlarımı tekrardan sildim. Elimi uzattım. 'Yeniden başlayabiliriz.' Yüzünde oluşan gülümsemeyi görünce bende gülümsedim. 'Ben Harry.' Uzattığım elimi tuttu ve salladı. 'Bende İsabel.' Elimi bıraktı ve yoluna devam etti. 'Sadece bir doğum günü partisine gidiyoruz.' Yanında götürecek başkası yokmuydu? Sadece bunun için mi beni almıştı? Nefesimi verdim. Lanet olsun. 'Tamam.' Kafasını çevirip bana baktı. 'Seni neden aldığımı sormayacak mısın?' Başımı hayır anlamında salladım. 'Güzel.'

 DOĞUM GÜNÜ 

 İçeriye girdiğim an kulaklarıma dolan müzik beni şimdiden sıkmaya başlamıştı. Yavaş adımlarla Harry'nin yanında ilerlerken bir grup kalabalığın yanına geldik. Herkes Harry ile selamlaşırken ben sadece onlara bakıyordum. 'Dostum. Bu güzel yeni sevgilin mi?' Yanıma geldi ve boynuma kolunu attı. 'Ahh. Ondan uzak dur dostum. Sadece..' Bana baktı. 'O sadece arkadaşım.' Adam elini yüzümde gezdirdi. 'Bu gece benim o zaman.' Kocaman bir kahkaha attı. 'Hayır dostum.' Adam kahkaha atmaya devam ederken beni çekiştirmeye başladı. 'Hadi güzelim.' Boynumdan elini kurtarmaya çalıştım. 'Tyler!' Harry'nin bağırmasına rağmen adam beni bırakmıyordu. 'Hadi ama güzelim. Bu kadar isteksiz olma.' Aptal aptal sırıtmaya başladı. Adamın elini boynumdan kurtardığımda ilerlemeye başladım. Belimde hissettiğim kollar beni geri çekiyordu. 'Hadi ama!' Kollarında çırpınmaya başladım. Belimde ki kollar yok olunca arkamı döndüm. Harry adamın üzerine çıkmış yumruklarını savuruyordu. 'Sana onu bırakmanı söylemiştim.' Yumruk. 'Sana ondan uzak durmanı söylemiştim Tyler!' Çok hızlı bir yumruk. Etrafımıza toplanmış insanlar şaşkınlıkla izliyordu. Yanağımdan süzülen göz yaşlarına engel olamıyordum. Elim ile ağzımı kapattım. Tanrım. Bunları çekmek zorundamıyım? Bana bunları yaşatmak zorunda mısın? 'Piç!' Adamın üzerinden kalktı ve tükürdü. Derin derin nefes alarak yanıma geldi ve bileğimden tuttu. Kalabalığın arasından sıyrılmaya çalışırken küfürler ediyordu. Mekandan çıktığımızdan bileğimi elinden kurtardım. 'Lanet olsun.' Kendimi güçsüz hissedip yere bıraktım. 'Hayatım böyle olmamalıydı.' Bacağımda hissettiğim el ile irkildim. Benimle birlikte yere eğilmiş Harry'i gördüm. 'O gün cadılar bayramına gitmeseydim seninle tanışmazdım.' Elini bacağımdan çektim. 'Herşey senin suçun.' Gözümün önüne gelen saçı kulağımın arkasına sıkıştırdın. 'Sen benim 2 günde hayatımı değiştirdin.' Sesim kısılmaya başlamıştı. 'Hadi ama güzelim.' Adamın sesi kulaklarımda yankılanırken omzuma düşen yağmur tanesini gördüm. Kollarımdan tutarak beni ayağa kaldırdı. Kolumu boynuna attı ve ilerlemeye başladık. Yağmur tüm bedenimi ıslatırken anlamsızca her taraf karardı. Tıpkı 2 günde değişen hayatım gibi...

Harry'nin Ağzından 

 Üstünü giydirdikten sonra yatağın başına oturdum.  'O gün cadılar bayramına gitmeseydim seninle tanışmazdım.' Sesi beynimde yankılanmaya başladı. 'Herşey senin suçun.' Yutkundum. 'Sen benim 2 günde hayatımı değiştirdin.' Gözlerimi sıkıca kapattım. Ben bu kadar kötü birimiydim? İnsanların hayatını değiştirecek kadar? Hadi ama ben Harry Styles'im. 'Tanrım.' İsabel'in sesini duyunca ona doğru döndüm. 'Başım.' Eli ile başını tutmaya başladı. 'Neredeyim ben?' Kafasını yan tarafa çevirince beni gördü. 'Lanet olsun.' Yataktan hızlıca kalktı. 'Saat kaç?' Masanın üzerinde duran saate baktım. '23:10' Verdiğim cevap ile gözleri kocaman açıldı. 'Ne?' Ellerini saçlarına geçirdi. '23:11.' Diye tekrar ettim. 'Aman Tanrım!' Yerden ayakkabısını aldı ve giydi. 'Bu sefer kesinlikle öldüm.' Ellerimi bağdaşladım. 'Korkma.' Kafasını yerden kaldırıp bana baktı. 'Korkmayayım. Öylemi?' Bana doğru yaklaştı. 'Korkmayayım.' Elini göğsüme koydu. 'Bunu demek kolay.' Alayla güldüm. 'Evet. Aslında bakarsan kolay. Çünkü bu gerçek.' Kaşlarını çattı. 'Carly'e anneni aramanı söyledim. Bu gece Rebecca ve Ashley ile kalacağını biliyor.' Ağzı açık bir şekilde beni izliyordu. 'Ne?' Gülerek ona baktım. 'Vay canına!' Gülümsedi. 'Bir kez daha hayatımı kurtardın.' Tek kaşımı kaldırdım. Tam dibimde duruyordu. Nefes alış ve verişi boynuma işlerken ürperdim. 'O zaman. Bir sorun yok.' Başını salladı. 'Evet yok.' Yatağa doğru ilerledi ve ayakkabılarını çıkardı. Onu yatağa tekrardan yatarken gördüğümde gülümsedim. 'Ahh. Bu yatak çok rahat.' Kahkahalarımız odaya yankılandı. 'Ve.. Ve bu ev fazlasıyla ürkütücü.' Kocaman bir kahkaha attım. 'Bak güzelim. Benim evimdesin. Ve evime laf söyleyemezsin.' Ellerini bağdaşladı. 'Öylemi?' Hızlıca yataktan kalktı ve yanıma geldi. 'Evine laf söyleyemem, sana göz deviremem. Nesin sen? Bir .. Bir..' 'Kafanı böyle şeylere yorma güzelim.' Elim ile çenesinden tuttum. İtiraf ediyorum. Bu kız beni her ne kadar sinir etsede çekici bir kızdı. Kahverengi gözleri.. Tanrım. Göz alıcıydı. Dudak kıvrımları harikaydı. Yavaşça yüzüne yaklaşmaya başladım. Onu sadece gözlerime kilitlemişken elimin arasından kayıp gitti. Derin bir iç çektim. 'Üzgünüm..' Hızlıca arkasını döndü. 'Bir dakika.. Sen. Az. Önce. Bana. Üzgün olduğu mu söyledin?' Lanet olsun. Eline bir poz vermiştim. 'Hayır.' Başımı salladım. Kahkahaları odada yankılanırken kendini yatağa attı. 'Harry Styles benden özür diledi.' 'O bir özür değildi.' Yanına gittim ve gıdıklamaya başladım. Tanrım bu kız fazlasıyla zeki ve çekiciydi. Daha fazla kendimi tutamayıp dudaklarına yapıştım. O anda hissettiğim duyguyu ne zamandan beri tatmadığımı hatırladım. Alex'ten sonra hiç olmamıştı. Onu unutma çabalarım işe yaramıştı. Eskisi kadar onu özlemiyordum ve hatırlamıyordum. Ama onunla hayatım çok farklıydı. Tıpkı bi peri masalı gibi. Dudaklarını hızlıca çekti. Altımdan hızlıca kaydı ve ayağa kalktı. 'Bu olmamalıydı.' Etrafta gezinmeye başladı. 'Bu olmamalıydı.' Doğruldum ve yatağın üzerine oturdum. 'Bu sadece ikimizin arasında.' Bana döndü ve işaret parmağını salladı. 'Tamam.' Derin bir iç çekti. 'Teşekkür ederim.' 

İsabel'in Ağzından 

 'Hey!' Harry'nin beni görmesi için elimi salladım. 'Ne var?' Gözlerini kocaman açtı. 'Oda dan çık!' Kapıyı gösterdim. Küçük bir kahkaha attı. 'Ahh. Hayır.' Küçük bir tebessüm ettim. 'Uyuyacağım.' Kollarını açtı. 'Uyu.' Derin bir nefes aldım. Neden böyle şeyler hep beni buluyordu? 'Sen buradayken mi?' Alayla güldüm. Evet anlamında başını salladı. 'Almayayım.' Kahkaha attı. 'Seni yemem.' -Gözlerimi devirecekken aklıma dün yaşananlar geldi- 'İyi kız.' Başmı kaldırıp yüzüne baktım. Ne yani anlamışmıydı? 'Evet anladım.' Şaşkınlıkla yüzüne baktım. 'Dışından konuşmayı çokmu seviyorsun?' Başımı hayır anlamında salladım. 'Ahh. Belli oluyor.' Onu takmayıp battaniyenin altına girdim. Isındığımı anladığımda yatağa yayıldım. Yavaşça doğrulup Harry'e baktım. Koltukta uyuya kalmıştı. İyice doğrulduktan sonra fısıldadım. 'Harry.' Beni duymuyordu. 'Harry.' Yataktan çıktım ve yanına gittim. Kolunu dürtükledim. 'Harry.' Gözlerini araladı. 'Ne oldu?' Elleri ile gözlerini uvdum. 'Yanıma gelebilirsin.'